Έντονο προβληματισμό στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και ανησυχίες στην Αθήνα προκαλεί το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών,
που αναδεικνύει την λαϊκιστική-ξενοφοβική ακροδεξιά σε μείζονα πολιτική δύναμη και οδηγεί κατ’ ανάγκη στη συγκρότηση νέου κυβερνητικού συνασπισμού χωρίς τους σοσιαλδημοκράτες, με «παρά φύσιν» συνεργασία νέο/Φιλελευθέρων- Πρασίνων. Η Γερμανία μπαίνει σε φάση αστάθειας και έντονων διεργασιών, η πολιτική ατζέντα της χώρας μετατοπίζεται προς τα δεξιά, μια νέα πηγή αβεβαιότητας και κινδύνων προστίθεται για την Ευρώπη, που βρίσκεται ούτως ή άλλως σε κρίσιμη καμπή.
Η σύνθεση του νέου κυβερνητικού συνασπισμού είναι το στοιχείο που ενδιαφέρει ιδιαίτερα την Ελλάδα, καθώς θα καθορίσει τη στάση του Βερολίνου στα ζητήματα της ελάφρυνσης χρέους, της απαρέγκλιτης υλοποίησης μνημονιακών μέτρων και στα γενικότερα θέματα ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Το επικρατέστερο σενάριο είναι η συγκρότηση κυβερνητικού σχήματος με τριμερή συνεργασία χριστιανοδημοκρατών, φιλελευθέρων (FDP) και Πρασίνων. Όμως είναι δύσκολο να βρεθεί modus vivendi μεταξύ των δύο μικρότερων κομμάτων, που κινούνται σε εκ διαμέτρου αντίθετες ιδεολογικές κατευθύνσεις και έχουν εντελώς διαφορετικές προτεραιότητες στην πολιτική τους.
Κυβέρνηση τον Δεκέμβριο
Θα απαιτηθούν επίπονες διαπραγματεύσεις μηνών για μπορέσουν τα τρία κόμματα να καταλήξουν σε μια κοινά αποδεκτή πλατφόρμα κυβερνητικής πολιτικής – και είναι αμφίβολο αν τελικά θα συμφωνήσουν. Νέα κυβέρνηση πάντως δεν πρόκειται να υπάρξει στο Βερολίνο πριν από τα μέσα Δεκεμβρίου.
Εν πάση περιπτώσει, τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου θα προσπαθήσουν να επιτύχουν συγκλίσεις και συναινέσεις, ώστε να μην αφήσουν χώρο στους δεξιούς του AfD να προωθήσουν την πολιτική ατζέντα τους και να εκμεταλλευθούν τη συγκυρία.
Τα άλλα δύο σενάρια είναι: Σχηματισμός κυβέρνησης μειοψηφίας από τους χριστιανοδημοκράτες με ένα από τα δύο άλλα κόμματα (Πράσινους ή FDP) με ψήφο ανοχής από τους σοσιαλδημοκράτες, ή πρόωρες εκλογές. Το πρώτο συγκεντρώνει κάποιες πιθανότητες, οι πρόωρες εκλογές είναι έξω από τη γερμανική πολιτική κουλτούρα και τις κοινοβουλευτικές παραδόσεις.
Διαβάστε σχετικά: Μέρκελ με ποιούς;
Η φωνή της Bundesbank…
Το απευκταίο για την Αθήνα είναι η συμμετοχή στην κυβέρνηση των Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP), που εκφράζουν τον γερμανικό νεοφιλελευθερισμό, είναι υπέρμαχοι της σκληρής δημοσιονομικής λιτότητας και δεν απορρίπτουν την ιδέα του Grexit – το αντίθετο μάλιστα, είναι πρόθυμοι να το υποστηρίξουν, μεταφέροντας στη νέα ομοσπονδιακή Βουλή τις απόψεις των σκληροπυρηνικών της Bundesbank.
Με τους Ελεύθερους Δημοκράτες στυλοβάτες του νέου κυβερνητικού συνασπισμού, εκτιμάται ότι η ελληνική πλευρά θα συναντήσει πολύ μεγάλες δυσκολίες στην προσπάθεια να εξασφαλίσει ουσιαστική ελάφρυνση χρέους, ενώ παρεκκλίσεις από τις μνημονιακές δεσμεύσεις και αστοχίες στην επίτευξη των στόχων θα αντιμετωπίζονται με αυστηρότητα.
…. και η λύση Σόιμπλε
Ενα ακόμη σημαντικό στοιχείο για τη διαμόρφωση γερμανικής πολιτικής στα θέματα διαχείρισης του ελληνικού προβλήματος θα είναι η παραμονή ή μη στο υπουργείο Οικονομικών του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Κυβερνητικοί παράγοντες στην Αθήνα επισημαίνουν ότι η παραμονή του υπέρμαχου της σκληρής λιτότητας στο τιμόνι του γερμανικού ΥΠΟΙΚ και σε ρόλο άτυπου “προϊσταμένου” του Eurogroup, μπορεί να είναι η καλύτερη εξέλιξη για την Ελλάδα:
Χωρίς τον Σόιμπλε στην κυβέρνηση – και εφόσον οι χριστιανοδημοκράτες επιλέξουν να συγκυβερνήσουν με τους Ελεύθερους Δημοκράτες – θα τον διαδεχθεί στο ΥΠΟΙΚ κάποιος ακραιφνής νεοφιλελεύθερος του FDP.
Οι Ελεύθεροι Δημοκράτες έχουν ήδη διαμηνύσει ότι θα απαιτήσουν του υπουργείο Οικονομικών για να συμμετάσχουν στην κυβέρνηση.
Υποστήριξη
Θετική για την ελληνική πλευρά θα είναι η συμμετοχή στο κυβερνητικό σχήμα των Πρασίνων, οι οποίοι τάσσονται υπέρ της ελάφρυνσης χρέους με κούρεμα.
Ένα ακόμη θετικό στοιχείο προκύπτει από την απόφαση των σοσιαλδημοκρατών να μείνουν εκτός κυβέρνησης και να αναλάβουν το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης – τον οποίο θα είχε το ακροδεξιό AfD ως τρίτο κόμμα, αν το SPD έμπαινε στον κυβερνητικό συνασπισμό: Βάσει του Κανονισμού της Bundestag, το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης αναλαμβάνει την προεδρία της επιτροπής οικονομικών υποθέσεων της Βουλής.
Στη θέση αυτή θα βρίσκεται λοιπόν ένας σοσιαλδημοκράτης, κατά το μάλλον ή ήττον θετικά διακείμενος και με μεγαλύτερη «κατανόηση» στις ελληνικές απόψεις.
