Από το κακό στο χειρότερο…
Στο κόκκινο βρίσκεται η λειτουργία του Νοσοκομείου Πολυγύρου. Δερματολόγος, ΩΡΛ και οδοντίατρος δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα, ενώ η Πνευμονολογική κλινική έμεινε με μόλις δύο γιατρούς από τους τέσσερις που είχε. Η Ουρολογική και η Ορθοπεδική δεν εφημερεύουν για πέντε ή και περισσότερες ημέρες το μήνα.
Την ίδια στιγμή στο μικροβιολογικό εργαστήριο υπηρετούν μόνον δύο γιατροί, ενώ τις εφημερίες καλύπτουν γιατροί από τα κέντρα υγείας του νομού Χαλκιδικής, χωρίς να μπορούν να ανταποκριθούν στο φόρτο εργασίας εξαιτίας και της έλλειψης παρασκευαστών. Επιπλέον στο τμήμα Αιμοδοσίας πολλές φορές δεν υπάρχει γιατρός, για να παραστεί στις αιμοληψίες.
Τις παραπάνω καταγγελίες κάνει το σωματείο εργαζομένων του Γενικού Νοσοκομείου Χαλκιδικής (ΣΕΓΝΧ) σε εξώδικη διαμαρτυρία που απέστειλε προς κάθε αρμόδια αρχή ή δικαστήριο και η οποία στρέφεται σε βάρος του διοικητή του νοσοκομείου Ιωάννη Μπισχινιώτη. Ταυτόχρονα την κοινοποίησε στον υπουργό Υγείας, στον αναπληρωτή υπουργό Υγείας, την Επιθεώρηση Δημόσιας Διοίκησης, το διοικητή της 4ης ΥΠΕ και τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης.
Ωστόσο, όπως επισημαίνει το σωματείο, απάντηση δεν έλαβε από κανέναν, αλλά το μόνο που εισέπραξε μέχρι στιγμής είναι αδιαφορία.
“Η κατάσταση στο Νοσοκομείο Πολυγύρου είναι πλέον τραγική. Ο αξονικός τομογράφος κάποιες ημέρες του μήνα δεν λειτουργεί καθόλου και για περίπου 20 ημέρες ανά μήνα δεν λειτουργεί απόγευμα και νύχτα. Η στεφανιαία μονάδα και η καρδιολογική κλινική, που στεγάζονται στον ίδιο χώρο, έχουν τη νύχτα μόνον μία νοσηλεύτρια, στο τμήμα Επειγόντων Περιστατικών υπηρετούν σε κάθε βάρδια μόνον δύο νοσηλεύτριες, ενώ στη Μονάδα Τεχνητού Νεφρού η αναλογία ασθενών-νοσηλευτών υπερβαίνει κατά πολύ το όριο ασφαλείας”, εξηγεί ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων του Γενικού Νοσοκομείου Χαλκιδικής Ηλίας Λαζάρου και προσθέτει ότι δύο μαίες, των οποίων η οργανική θέση είναι στο Νοσοκομείο Πολυγύρου, υπηρετούν στα κέντρα υγείας, χωρίς να έχουν νόμιμο λόγο μετακίνησης από τη Μαιευτική κλινική.
ΕΝΑΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΟΦΟΡΕΑΣ ΑΝΑ ΒΑΡΔΙΑ
Όπως καταγγέλλει ο κ. Λαζάρου, υπάρχει μόνον ένας τραυματιοφορέας σε κάθε βάρδια για όλο το νοσοκομείο, ο οποίος καλείται να καλύπτει όλες τις ανάγκες του νοσοκομείου, ενώ τρεις τραυματιοφορείς υπηρετούν σε άλλες θέσεις.
Το τηλεφωνικό κέντρο του νοσοκομείου λειτουργεί μόνον κατά την πρωινή βάρδια τις εργάσιμες ημέρες και καθόλου απογεύματα, νύχτες και αργίες. Επιπλέον δεν υπάρχει φύλαξη από τον Απρίλιο του 2015, ενώ απαραίτητα υλικά για την αντιμετώπιση βασικών αναγκών απουσιάζουν, λες και είναι είδος πολυτελείας. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Σύλλογος Νεφροπαθών αγόρασε αρκετές φορές υγειονομικό υλικό για τη Μονάδα Τεχνητού Νεφρού.
“Ο νομός Χαλκιδικής δεν καλύπτεται από το ΕΚΑΒ. Η Θεσσαλονίκη αδυνατεί να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η ζωή των ασθενών, οι οποίοι χρήζουν διακομιδής σε άλλο νοσοκομείο, ή των πολιτών που μπορεί να περιμένουν ώρα, αν και επείγει η διακομιδή τους στο νοσοκομείο”, επισημαίνει ο κ. Λαζάρου.
Παράλληλα αναφέρει ότι υπολειτουργεί η γραμματεία των εξωτερικών ιατρείων, με αποτέλεσμα να χάνει το νοσοκομείο και συνεπώς και το ελληνικό δημόσιο χιλιάδες ευρώ.
