Έκθεση – σοκ για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους είναι αποφασισμένο να δημοσιεύσει πολύ σύντομα, το ΔΝΤ, σηματοδοτώντας το αδιέξοδο της πολιτικής που έχει χαράξει ο Σόιμπλε έναντι της Ελλάδας.
Ο χρόνος δημοσιοποίησης της έκθεσης βιωσιμότητας εκτιμάται ότι θα είναι στις 22 Δεκεμβρίου, που είναι και η πιθανότερη ημερομηνία για την τελευταία συνεδρίαση του συμβουλίου πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων.
Το DSA ( η έκθεση) αναμένεται να αναδείξει το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί το δόγμα Σόιμπλε, σύμφωνα με το οποίο η Γερμανία αξιώνει από το Ταμείο να μπει σε ένα πρόγραμμα χρηματοδότησης της Ελλάδας, ενώ ταυτόχρονα αποκλείει οποιαδήποτε συζήτηση για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος και για αλλαγή του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού στόχου.
Τι υποστηρίζει το ΔΝΤ;
Βασική παραδοχή του Ταμείου είναι ότι τα μέτρα που έχουν ήδη συμφωνηθεί μεταξύ Ελλάδας και τρόικας είναι συνεπή με ένα μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό στόχο 1,5% του ΑΕΠ και, όπως τόνισε ο εκπρόσωπος του ταμείου, «προτίμηση» του ΔΝΤ είναι να μην αλλάξει αυτός ο στόχος, ώστε να αποφευχθούν πρόσθετα μέτρα λιτότητας για την Ελλάδα.
Δεδομένου ότι στην ανάλυση βιωσιμότητας το πρωτογενές πλεόνασμα δεν θα ξεπερνά το 1,5%, ενώ τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος έχουν πολύ μικρή θετική επίδραση, η έκθεση αναμένεται να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το χρέος απέχει πάρα πολύ από το στόχο της βιωσιμότητας.
Επειδή, όμως, κατόπιν ισχυρών πιέσεων του Β. Σόιμπλε στο τελευταίο Eurogroup, ανακοινώθηκε ότι η συζήτηση για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα δεν πρόκειται να γίνει παρά μόνο στο τέλος του τρέχοντος προγράμματος, το πολιτικό συμπέρασμα που θα εξαχθεί από την έκθεση βιωσιμότητας είναι ότι το Ταμείο δεν μπορεί να μπει σε νέο πρόγραμμα με την Ελλάδα.
Στο μυαλό της Μέρκελ
Η επικείμενη δημοσιοποίηση της έκθεσης θέτει σε μεγάλη δοκιμασία την Μέρκελ, που ως τώρα υιοθετεί τη στρατηγική Σόιμπλε, αλλά πλέον γίνεται φανερό ότι δεν μπορεί να οδηγήσει στο επιθυμητό για την ίδια πολιτικό αποτέλεσμα, δηλαδή να συνεχίσει να εφαρμόζεται στην Ελλάδα ένα πρόγραμμα με συμμετοχή του Ταμείου σε ρόλο χρηματοδότη, έστω και με συμβολικό ποσό.
Το έσχατο σημείο στο οποίο μπορεί να φθάσει η ελληνική πλευρά, είναι να αναπροσαρμοσθεί ο ήδη υφιστάμενος δημοσιονομικός «κόφτης», ώστε να ισχύσει έως και το 2020, διασφαλίζοντας την επίτευξη των στόχων του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, που είναι υποχρεωμένη να καταρτίσει η κυβέρνηση, σύμφωνα με το μνημόνιο.
Με αυτά τα δεδομένα, η Μέρκελ θα κληθεί να σταθμίσει δύο πιθανές επιλογές αναδίπλωσης: είτε να δεχθεί ότι το ΔΝΤ θα μείνει εκτός προγράμματος, σε ρόλο τεχνικού συμβούλου και η ίδια θα ρίξει το πολιτικό της βάρος ώστε να μη σταματήσει η γερμανική Βουλή τις εκταμιεύσεις στην Ελλάδα, ή να αποδεχθεί ότι τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος θα συζητηθούν τώρα, ώστε να αναπροσαρμοσθεί χαμηλότερα και ο μεσοπρόθεσμος δημοσιονομικός στόχος και να φθάσουμε σε μια συνολική λύση.
