Λόγοι δημοσίου συμφέροντος ήταν εκείνοι που οδήγησαν το ΣτΕ να βάλει «φρένο» στο πλαφόν συνταγογράφησης φαρμάκων ανα γιατρό , κατά το σκέλος που αυτό αφορά δραστικές ουσίες («off-patent» και γενόσημα) . Η Επιτροπή Αναστολών της Ολομέλειας του ΣτΕ με την υπ΄ αριθμ. 274/2014 απόφασή της η οποία δημοσιεύθηκε ανέστειλε προσωρινά το μέτρο ως προς τις δραστικές ουσίες
Όπως αναφέρουν οι δικαστές ο καθορισμός με την υπουργική απόφαση «των μηνιαίων ανά ιατρό ελαχίστων ποσοστιαίων ορίων συνταγογράφησης φαρμάκων δραστικών ουσιών, οι οποίες δεν τελούν υπό καθεστώς προστασίας («off-patent» και γενόσημα), ανεξαρτήτως του αν αποτελεί πρόσφορο μέτρο για την ταχεία αύξηση του μεριδίου αγοράς των γενοσήμων φαρμάκων και μάλιστα σε ποσοστά αντίστοιχα με τον μέσο όρο των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δύναται πάντως να οδηγήσει σε υποβιβασμό του επιπέδου παροχής των υπηρεσιών υγείας προς τους πολίτες».
Και αυτό κυρίως, συνεχίζουν οι σύμβουλοι Επικρατείας γιατί προβλέπεται ότι «το σύστημα της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης … δεν επιτρέπει στον ιατρό να συνταγογραφεί φάρμακα που τον κατατάσσουν κάτω από το καθορισμένο ελάχιστο ποσοστό συνταγογράφησης φαρμάκων με δραστική ουσία εκτός προστασίας», με αποτέλεσμα την έστω και για μικρό χρονικό διάστημα (δηλαδή για το υπόλοιπο διάστημα του μηνός, εφ’ όσον με την επίμαχη ρύθμιση καθορίζονται, εντός των θεραπευτικών κατηγοριών, «μηνιαία» ελάχιστα ποσοστιαία όρια συνταγογράφησης φαρμάκων δραστικών ουσιών εκτός προστασίας) αδυναμία των ιατρών να προβαίνουν στην ενδεικνυόμενη για την περίπτωση ορισμένου ασθενούς, κατά τους κανόνες της επιστήμης, συνταγογράφηση φαρμάκου εντός προστασίας («on-patent»), συγκεκριμένης θεραπευτικής κατηγορίας.
Οι δικαστές όμως, αποφάσισαν να διατηρήσουν σε ισχύ το σκέλος της επίμαχης υπουργικής απόφαση που καθορίζει τα όρια στην φαρμακευτική δαπάνη κάθε γιατρού που συνταγογραφεί για τους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ. Οι σύμβουλοι Επικρατείας αποφάνθηκαν ότι με την επίμαχη ρύθμιση δεν περιορίζεται υπέρμετρα το δικαίωμα ασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος. Αυτό όμως υπό την προϋπόθεση ότι θα τηρηθεί κατά γράμμα η επίχαμη παράγραφος, δηλαδή, ότι όταν υπάρχει υπέρβαση των ορίων της φαρμακευτικής δαπάνης ο γιατρός θα καλείται από τον ΕΟΠΥΥ να δικαιολογήσει τις συνταγογραφήσεις του. Και σε περίπτωση επανειλημμένων υπερβάσεων μεγάλου ύψους (και όχι για μεμονωμένα περιστατικά) να επιβάλλονται με πλήρως αιτιολογημένη απόφαση κυρώσεις στον γιατρό.
Μάλιστα, όπως υπογραμμίζουν εξακολουθεί να ισχύει η υποχρέωση των γιατρών και φαρμακοποιών «να εφαρμόζουν απαρεγκλίτως τις διατάξεις για τη συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία».
Η συγκεκριμένη απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ ισχύει μέχρι να εκδοθεί η οριστική επί των προσφυγών που έχουν καταθέσει οι δυο ιατρικοί φορείς και θα συζητηθεί στην ολομέλεια του ΣτΕ, το πρώτο δεκαήμερο του ερχόμενου Νοεμβρίου. Ήδη μάλιστα από τις 28 Ιουνίου 2014 είχαν «παγώσει» με προσωρινή διαταγή του πρόεδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Ρίζου οι επίμαχες αποφάσεις για το πλαφόν στη συνταγογράφηση.
