Όταν η εξουσία πέρασε στα χέρια στρατιωτικών… Στρατιωτικό κίνημα, που εξερράγη τα ξημερώματα τις 21ης Απριλίου 1967, με επικεφαλής τον ταξίαρχο Στυλιανό Παττακό και τους συνταγματάρχες Γεώργιο Παπαδόπουλο και Νικόλαο Μακαρέζο. Κατέλυσε το δημοκρατικό πολίτευμα στην Ελλάδα και επέβαλλε μία στυγνή δικτατορία, που διήρκεσε επτά χρόνια.
Η χώρα την εποχή εκείνη βρισκόταν ουσιαστικά σε προεκλογική περίοδο. Οι εκλογές είχαν προκηρυχθεί για τις 28 Μαΐου και την εξουσία ασκούσε από τις 3 Απριλίου η ΕΡΕ, με πρωθυπουργό τον αρχηγό της Παναγιώτη Κανελλόπουλο, έχοντας τη συναίνεση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γεωργίου Παπανδρέου και του Βασιλιά Κωνσταντίνου. Γεγονός των ημερών ήταν η συναυλία των Rolling Stones στο γήπεδο του Παναθηναϊκού (17 Απριλίου), που όμως διαλύθηκε από την Αστυνομία, προς μεγάλη απογοήτευση των αθηναίων ροκάδων, που θα έβλεπαν ένα συγκρότημα – θρύλο στην ακμή της δημιουργικότητάς του.
Διάχυτη ήταν η πεποίθηση ότι τις επερχόμενες εκλογές θα κέρδιζε η Ένωση Κέντρου και θα επανερχόταν θριαμβευτικά στην εξουσία υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Πολλοί ήλπιζαν ότι θα ετίθετο ένα τέλος στη διετή πολιτική ανωμαλία, που έμεινε στην ελληνική ιστορία ως «Αποστασία» και σηματοδοτήθηκε με την παραίτηση του λαοπρόβλητου πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου (είχε λάβει το 52,2% στις εκλογές του 1964) στις 15 Ιουλίου 1965, μετά τη σύγκρουσή του με τον βασιλιά Κωνσταντίνο.
Στα δεξιότερα του πολιτικού φάσματος, ένα τμήμα της ΕΡΕ ζητούσε ένα «λοχία» για να σώσει τη χώρα από τον αναρχοκομμουνισμό. Για τη μετεμφυλιακή Δεξιά της προδικτατορικής περιόδου, κομμουνιστές ήταν εν ευρεία εννοια και οι κεντρώοι και οπωσδήποτε ο απρόβλεπτος Ανδρέας Παπανδρέου, που ήταν το ανερχόμενο αστέρι στην πολιτική σκηνή και εκινείτο αριστερότερα από το κόμμα του, την Ένωση Κέντρου.
Οι στρατηγοί, το Παλάτι, κάποιοι πολιτικοί της Δεξιάς και οι Αμερικανοί καλόβλεπαν μία μικρής διάρκειας συνταγματική εκτροπή, που θα επανέφερε την πολιτική κατάσταση στη σωστή ρότα, δηλαδή στην εναλλαγή στην εξουσία της Δεξιάς και ενός μετριοπαθούς Κέντρου. «Η Χούντα των Στρατηγών» έμεινε στα σχέδια, καθώς τους πρόλαβαν με το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου οι μικροί αξιωματικοί, με πρόσχημα τον κομμουνιστικό κίνδυνο. Τέτοια περίπτωση δεν διαφαινόταν στον ορίζοντα, καθώς η ΕΔΑ, που εκπροσωπούσε την κομμουνιστική Αριστερά (το ΚΚΕ ήταν εκτός νόμου), κινούνταν στο 11,80% των ψήφων στις εκλογές του 1964, σε σχέση με το 24,43% του 1958.
Πρέπει, όμως, να συνυπολογίσουμε ότι βρισκόμασταν 17 χρόνια από τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου και στην κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου, όσον αφορά τον διεθνή περίγυρο. Ο στρατός ήταν πανίσχυρος, με παράδοση επεμβάσεων τον 20ο αιώνα, οι Αμερικανοί θεωρούσαν φέουδό τους την Ελλάδα, το δεξιό παρακράτος ήταν ισχυρό (Δολοφονία Λαμπράκη) και το Παλάτι ήταν ένας αυτόνομος πόλος εξουσίας, «που δεν βασίλευε, αλλά κυβερνούσε». Οι πολιτικοί που κυβέρνησαν αυτά τα 17 χρόνια (Πλαστήρας, Παπάγος, Καραμανλής και Παπανδρέου), ασχολήθηκαν κυρίως με την ανοικοδόμηση της χώρας και την οικονομική ανάπτυξη, παρά με το «βάθεμα και το πλάτεμα» των δημοκρατικών θεσμών και την εξάλειψη των μνημών του Εμφυλίου.
Το πραξικόπημα, «Επανάσταση» για τους θιασώτες του, εκδηλώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 21ης Απριλίου. Λίγες ώρες πριν, είχε ολοκληρωθεί η συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου και τα μέλη του αποχώρησαν για τα σπίτια τους, χωρίς να έχουν ιδέα για το τι θα επακολουθούσε. Ανάμεσά τους και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Παναγιώτης Παπαληγούρας.
Η τριάδα των Παπαδόπουλου, Παττακού και Μακαρέζου, μπορεί να ήταν άσοι στη συνωμοσία, αλλά εκμεταλλεύτηκαν τον βαθύ ύπνο των δημοκρατικών κυβερνήσεων και φρόντισαν να τοποθετήσουν στις πιο νευραλγικές θέσεις του στρατεύματος ανθρώπους μυημένους στα σχέδιά τους. Τους βοήθησε, επίσης, το γεγονός ότι μέσα στην Αθήνα υπήρχαν μεγάλες μάχιμες μονάδες, όπως το Κέντρο Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων, που βρισκόταν στη σημερινή Πολυτεχνειούπολη, με διοικητή τον ταξίαρχο Παττακό.
21 Απριλίου 1967: Τα τανκς της χούντας στους δρόμους της Αθήνας
Από εκεί βγήκαν τα πρώτα τανκς στις 2 τα ξημερώματα, για να καταλάβουν όλα τα στρατηγικά σημεία της πρωτεύουσας (Βουλή, Υπουργεία, ΕΙΡ, ΟΤΕ, Ανάκτορα). Την ίδια ώρα, ο συνταγματάρχης Ιωάννης Λαδάς εξαπέλυε πιστές στο κίνημα δυνάμεις για να συλλάβουν το σύνολο της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας. Οι πραξικοπηματίες έβαλαν σε εφαρμογή το ΝΑΤΟικό σχέδιο «Προμηθεύς», για την αντιμετώπιση του κομμουνιστικού κινδύνου, με αποτέλεσμα να κινηθούν όλες οι στρατιωτικές μονάδες της Αττικής. Μεγάλη ήταν η συμβολή του διοικητή της Σχολής Ευελπίδων, Δημήτρη Ιωαννίδη, ο οποίος κινητοποίησε το τάγμα της σχολής και τη Στρατιωτική Αστυνομία (ΕΣΑ).
Μία από τις πρώτες ενέργειες των συνωμοτών ήταν να συλλάβουν τον αρχηγό του ΓΕΣ αντιστράτηγο Σπαντιδάκη και να τον αντικαταστήσουν με τον ομοιόβαθμό του Οδυσσέα Αγγελή, που ήταν μυημένος στο κίνημα. Ο νέος αρχηγός του Στρατού έδωσε εντολή σε όλους του μεγάλους στρατιωτικούς σχηματισμούς να εφαρμόσουν το σχέδιο «Προμηθεύς» κι έτσι να εξασφαλισθεί η υπακοή του στρατεύματος σε όλη τη χώρα.
Η μοναδική ενέργεια για να αντιμετωπιστεί εγκαίρως το πραξικόπημα έγινε από την πλευρά του Υπουργού Δημόσιας Τάξης, Γεωργίου Ράλλη, ο οποίος προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον ταξίαρχο Ορέστη Βιδάλη για να κινητοποιήσει το Γ’ Σώμα Στρατού στη Θεσσαλονίκη. Δεν πρόλαβε, αφού το σχέδιο «Προμηθεύς» είχε ήδη τεθεί σε εφαρμογή, με αποτέλεσμα ο ταξίαρχος Βιδάλης να μην λάβει ποτέ το σήμα του Γεωργίου Ράλλη.
Ο αιφνιδιασμός ήταν πλήρης και στις 3:30 τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου το στρατιωτικό κίνημα είχε επικρατήσει και μάλιστα αναίμακτα. Νωρίς το πρωί, το ραδιόφωνο ΕΙΡ έπαιζε εμβατήρια και δημοτικά άσματα και οι αγουροξυπνημένοι Έλληνες άκουγαν τα πρώτα «Αποφασίζομεν και Διατάζομεν» των δικτατόρων, που ήταν η απαγόρευση των συγκεντρώσεων άνω των τριών ατόμων. Με συντακτική πράξη κατά τη διάρκεια της ημέρας ανεστάλησαν οι διατάξεις του Συντάγματος και ματαιώθηκαν οι εκλογές της 28ης Μαΐου 1967.
Αιφνιδιασμένοι από τις εξελίξεις φαίνεται να ήταν και οι Αμερικανοί, που δεν περίμεναν την κίνηση του Παπαδόπουλου. Τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα Φίλιπ Τάλμποτ ξύπνησε ο ανιψιός του πρωθυπουργού Κανελλόπουλου, Διονύσης Λιβανός, και του ανακοίνωσε την είδηση. Όταν μετά από λίγες μέρες ο Τάλμποτ είπε στο σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα, Τζακ Μέρι, ότι το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου ήταν ο βιασμός της Ελληνικής Δημοκρατίας, αυτός του απάντησε κυνικά: «Μα, πως είναι δυνατόν να βιάσεις μία πόρνη;..»
H ορκομωσια της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Κόλλια
Μόνο δύο πρωινές εφημερίδες πρόλαβαν να περιλάβουν στην ύλη τους την εκδήλωση του πραξικοπήματος. Η «Καθημερινή» στην πρώτη της σελίδα είχε ένα μονόστηλο με τίτλο «Την 2αν πρωινήν εξερράγη στρατιωτικόν κίνημα. Συνελήφθησαν πολιτικοί άνδρες», ενώ η «Αυγή» πάνω από τον τίτλο της έγραφε: «Συνελήφθησαν από στρατιωτικούς οι Μ. Γλέζος, Λ. Κύρκος, Α. Παπανδρέου. Ασυνήθιστες κινήσεις στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων».
Στις 7 το πρωί, η ηγεσία των πραξικοπηματιών επισκέφθηκε στα Ανάκτορα του Τατοΐου τον Κωνσταντίνο και του ζήτησε να ορκίσει την κυβέρνησή τους. Η περιοχή ήταν περικυκλωμένη από τανκς για να μην υπάρξει περίπτωση δυναμικής αντίδρασης από τον άνακτα. Ο βασιλιάς, παρά την προτροπή του συλληφθέντα πρωθυπουργούΠαναγιώτη Κανελλόπουλου να αντισταθεί, συμβιβάστηκε μαζί τους «για να μην χυθεί αίμα ελληνικό» και αργά το απόγευμα όρκισε την κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνο Κόλλια. Επρόκειτο βέβαια για πρωθυπουργό – μαριονέτα, αφού τα νήματα κινούσε ο ισχυρός άνδρας του κινήματος, συνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος. Ο συλληφθείς και αποπεμφθείς αρχηγός του ΓΕΣ Γρηγόριος Σπαντιδάκης, άνθρωπος του βασιλιά, όπως και ο Κόλλιας, προσχώρησε στους κινηματίες και ανέλαβε Υπουργός Εθνικής Άμυνας.
Την ίδια μέρα άρχισαν και οι συλλήψεις απλών πολιτών, ενώ είχαμε και τα πρώτα θύματα. Τα όργανα της Χούντας δολοφονούν στον Ιππόδρομο, που είχε μετατραπεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, το στέλεχος της ΕΔΑ Παναγιώτη Ελή, ενώ ένας στρατιώτης πυροβολεί τη νεαρή Αθηναία Μαρία Καλαυρά, γιατί δεν υπάκουσε στις διαταγές του. Δέκα ημέρες αργότερα, η Χούντα ανακοίνωσε ότι οι συλληφθέντες ανέρχονταν σε 6509 άτομα, στη συντριπτική τους πλειονότητα αριστερών πεποιθήσεων.
Η Ελλάδα από την 21η Απριλίου 1967 μπήκε στο «γύψο», κατά την έκφραση του Παπαδόπουλου, για 7 χρόνια, 3 μήνες και 3 μέρες. Η Δικτατορία κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος στις 23 Ιουλίου 1974, μετά το εγκληματικό πραξικόπημα στην Κύπρο και την τουρκική εισβολή στη Μεγαλόνησο. Η κατάργηση των στοιχειωδών ελευθεριών, οι φυλακές, οι εξορίες και τα βασανιστήρια, οι δολοφονίες των αντιπάλων του καθεστώτος, ο πνευματικός και πολιτιστικός μεσαίωνας, αλλά και η Κυπριακή τραγωδία, καταγράφουν τη Χούντα των Συνταγματαρχών ως μία από τις μελανότερες στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.
ΠΗΓΗ: www.sansimera.gr
ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΛΗΓΓΕΝΕΣΙΑ ΤΗΣ 21ΗΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΧΟΥΝΤΑ ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΗΛΙΘΙΟΙ ΑΝΤΙΦΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΤΣΟΓΛΑΝΙΑ ΤΩΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΧΟΥΝΤΑ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΞΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΛΑΘΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΤΕ Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΜΗΠΩΣ ΓΛΥΤΩΝΑΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΟΥΣΤ ΑΠΟ ΚΕΙ ΚΟΠΡΙΤΕΣ ΖΗΤΩ Η 21Η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967 ΖΗΤΩ Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΤΙ ΛΕΣ ΡΕ ΒΛΑΚΑ ΑΦΟΥ ΜΟΥ ΣΒΗΝΕΙΣ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΠΑΡΤΑ ΜΗΝ ΧΕΣΩ
ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΓΕΓΟΝΟΤΑ,ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΤΟΠΟΥ, ΤΑ ΚΡΙΝΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΕΤΩΝ…ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΓΙΝΕ ΤΟΤΕ… ΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΙΧΕ…ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΙ ΖΩΗ ΕΚΑΝΕΣ ΤΟΤΕ ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ….ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 49 ΧΡΟΝΙΑ …ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΧΩΝΤΕΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΛΕΝΕ ΜΕ ΜΙΑ ΦΩΝΗ….ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΡΕ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΕΕΕΕ…ΑΥΤΟ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑΑΑ!!! ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ…ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΟΤΙ ΘΑ ΞΑΝΑΒΡΕΘΕΙ ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΙΣΑΞΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ,ΓΙΑ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΑΞΗ ΣΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΟΙ ΔΗΘΕΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΠΙΣΩΓΛΕΝΤΗΔΕΣ….
ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ THN ΕΧΑΣΕ O ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΟΤΑΝ ΑΝΕΤΡΑΠΗ Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΑΚΤΟΡΑ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΠΡΟΔΟΤΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ, ΚΑΘΩΣ Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ.
ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΠΙ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΧΑΣΑΜΕ ΤΟ 8% ΤΩΝ ΕΔΑΦΩΝ ΤΗΣ ΑΔΕΡΦΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΠΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΜΕ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΧΑΣΑΜΕ ΤΟ 34% ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΚΗΣ ΜΕΓΑΛΟΝΗΣΟΥ,ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΕΤΣΙ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ.
AN HTAN O ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΡΑΓΕ ΘΑ ΧΑΝΑΜΕ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΠΙΘΑΜΗ ΤΗΣ ΑΔΕΡΦΗΣ ΜΑΣ ΚΥΠΡΟΥ? ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΙΞΑΝ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ.
ΕΝΑΣ ΗΤΑΝ Ο ΗΡΩΑΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΤΕΤΟΙΟΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙ ΕΘΝΟΣ.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ=ΕΘΝΑΡΧΗΣ=ΑΘΑΝΑΤΟΣ
ΖΗΤΩ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ !!
Επι παπαδοπουλου ολα λειτουργουσαν αψογα υπηρχε ασφαλεια στην χωρα μας εγιναν αθανατα εργα (βλ. δρομοι λιμανια αεροδρομια βιομηχανιες) κ.α. οι τουρκοι δεν τολμουσαν ουτε καν να διανοηθουν να κοιταξουν κατα της ελλαδας , δεν υπηρχε χρεος η δραχμη ειχε αξια , λαθρο ουτε για δειγμα , 49 χρονια μετα το απολυτο χαος ανασφαλεια λαθρο προδοτες να μας κυβερνανε χρεοι στα υψη ανεργια ανεχεια ενα κρατος διαλλημενο μπαχαλο ολα , ζητω η 21 Απρ. 1967 ελλας ελληνων χριστιανων
Μετα τη χούντα εδώ κ 40 χρόνια λέμε που σαι παπαδοπουλε πλεον πολύ αργά για κλάματα δώσανε τοτε οι εβραίοι ποιος άλλος το λεγόμενο τυρί το κουτοχορτο τοτε επι ΠΑΣΟΚ ήρθε κ η καταστροφή όλοι πανω Αθήνα όλοι Μπάτε στο δημόσιο αγρότες κ δημόσιο πούλησαν τη πατρίδα για μια θεσουλα κ την αγροτική επιδότηση τζάμπα δινανε τα πακέτα Ντελόρ τοτε;τώρα που μας ζητάνε πίσω τα λεφτά να εξαιτεσω τους εργάτες του ΙΚΑ που δουλεψανε γιατι να τους κόβουν τους μισθούς κ τις συντάξεις να πληρώσουν αυτοι που τα τρωγανε με αντάλλαγμ α τη ψήφο εδώ ειδικα στη Πελλοπόννησο όλοι στο δημόσιο στην Αθήνα κ με αντάλλαγμα τη ψήφο τώρα όλοι λέμε που σαι παπαδοπουλε τώρα παει πέταξε το πουλάκι
ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΔΙΕΘΝΙΣΤΟΦΑΣΙΣΜΟΣ
Η Ελλάδα από την 21η Απριλίου 1967 μπήκε στο «γύψο», κατά την έκφραση του Παπαδόπουλου, για 7 χρόνια, 3 μήνες και 3 μέρες. Η Δικτατορία κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος στις 23 Ιουλίου 1974, μετά το εγκληματικό πραξικόπημα στην Κύπρο και την τουρκική εισβολή στη Μεγαλόνησο. Η κατάργηση των στοιχειωδών ελευθεριών, οι φυλακές, οι εξορίες και τα βασανιστήρια, οι δολοφονίες των αντιπάλων του καθεστώτος, ο πνευματικός και πολιτιστικός μεσαίωνας, αλλά και η Κυπριακή τραγωδία, καταγράφουν τη Χούντα των Συνταγματαρχών ως μία από τις μελανότερες στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας……………………………
Δεν θα συμφωνήσω καθόλου με το άρθρο .Δηλαδή τώρα η Ελλάδα δεν είναι στο γύψο? 6 ολόκληρα χρόνια
οικονομικής δικτακτορίας και μνημονίων με όλες τις ανθελληνικές κυβερνήσεις των υποτακτικών και των γερμανοτσολιάδων να μας έχουν φέρει στα όριά μας είναι καλύτερα?Για ποια Δημοκρατία μιλάτε κύριοι? Των βολεμένων ή των βο(υ)λευτών? Η που έχουμε βουλιάξει σαν χώρα?
ΖΗΤΩ Η 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967
Θυμάμαι οικοδόμους στα καφενεία,με πινακίδα μεροκάματο 1.000 δραχμές και μην με ενοχλείτε,όταν οι δημόσιοι υπάλληλοι έπαιρναν μηνιάτικο 3.600 δρχ. (τρεις κι εξήντα τόλεγαν τότε) και το κρέας έκανε 45 δραχμές το κιλό.
Τώρα ούτε με 25 ευρώ και χωρίς ΙΚΑ δεν βρίσκουν μεροκάματο.Το μοσχάρι 10 ευρώ το κιλό.;;;;;;;;;;;;;;
Τα καλά της δημοκρατίας;; Δεν έχουμε τουλάχιστον φασισμό σύμφωνα με αυτούς. Διαλέχτε και πάρτε.
………………………………………Πόσο τυχεροί είναι αυτοί που πάσχουν από αμνησία.
Οταν δεν έχεις επιχειρήματα, στοιχεία και τεκμήρια να σταθείς κάπου, πετάς ένα φασίστας και έχεις την εντύπωση ότι απάντησες. ΞΥΠΝΑ, ΩΡΙΜΑΣΕ , ΨΑΞΟΥ και μετά ΜΙΛΑ. ΑΝΤΙΦΑ-ΜΟΥΣΤΑΦΑ-ΚΕΕΡΦΑ και όλη η κομπανία..
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ=ΕΘΝΑΡΧΗΣ
ΖΗΤΩ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ !!
ΓΙΑ ΤΗΝ 21Η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967
Γεννήθηκα σ’ ένα μικρό ορεινό χωριό της Πελοποννήσου, στις αρχές της δεκαετίας του ’60. Άλλες εποχές τότε. Ηλεκτρικό ρεύμα δεν υπήρχε! Οπότε, ούτε φως μετά τη δύση του ηλίου, τηλεόραση, τηλέφωνο, πλυντήριο, κουζίνα, καλοριφέρ, θερμοσίφωνας κτλ. Κάποιες φορές που οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ κατεβάζουν τους διακόπτες, ξαναθυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια και αναρωτιέμαι πώς ζούσαμε τότε. Κατά τα άλλα, ένας άθλιος χωματόδρομος που μας συνέδεε με την πρωτεύουσα του νομού (λεωφορείο δεν υπήρχε, μόνο ένα φορτηγό, με μια τέντα της συμφοράς που έμπαζε νερό όταν έβρεχε, ανοιχτό από πίσω, το θυμάμαι και ξυλιάζω κ.τ.λ.), μπαλωμένα ρούχα, ξυπόλητα παιδιά το καλοκαίρι, πλαστικό πέδιλο με χοντρή κάλτσα το χειμώνα, ένας σωρός από κουρέλια για μπάλα, πείνα και δυστυχία, κρέας Χριστού και Λαμπρή, για τουαλέτα μια υπαίθρια «τρύπα», κι άλλα ωραία, που όσοι αναγνώστες έχουν γεννηθεί μετά το ’70 και με διαβάζουν θα τα θεωρούν απίστευτα.
Η μεγάλη αλλαγή στη ζωή μας.
Ώσπου, ήρθε η 21η Απριλίου. Και ρεύμα μας φέρανε, καινούργιοι δρόμοι άνοιξαν παντού –ας είναι καλά η ΜΟΜΑ-, ο δικός μας ασφαλτοστρώθηκε, μπήκε και λεωφορείο της γραμμής, η Χωροφυλακή υποχρέωσε όλους να φτιάξουν κανονικές τουαλέτες, οι αγρότες απαλλάχτηκαν από τα χρέη –τα χάρισε η εθνική κυβέρνηση-, εργοστάσια άνοιξαν εκεί κοντά και δούλευε ο κόσμος, αρχίσαμε να τρώμε κρέας συχνότερα (μέχρι και μπανάνες – για την εποχή εκείνη ήταν κάτι αδιανόητο), να αγοράζουμε ρούχα και παπούτσια… Γίναμε άνθρωποι!
Το κολοσσιαίο έργο
Το έργο της 21ης Απριλίου ήταν τεράστιο. Χωρίς υπερβολή, τα έργα που έγιναν στα 7 αυτά χρόνια ήταν περισσότερα απ’ όσα είχαν γίνει από την απελευθέρωση της Ελλάδος μέχρι το 1967 (εξαιρούνται τα 4 χρόνια της 4ης Αυγούστου)! Η οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδος και η οικονομική πρόοδος των Ελλήνων, ήταν πρωτοφανής. Η δραχμή κατέστη ένα από τα πιο σταθερά νομίσματα. Η εμπορική μας ναυτιλία πρώτη στον κόσμο! Άρχισε να πλακώνει και ο τουρισμός. Άνεργος ούτε για δείγμα! Δημόσιο χρέος; Τι εάν’ αυτό; Τρώγεται; Δεν υπήρχε δημόσιο χρέος, κυρίες και κύριοι, επί 21ης Απριλίου! Ούτε ελλείμματα βεβαίως. Αυτά είναι… καινούργια φρούτα, της «δημοκρατίας». Αντίθετα, λεφτά υπήρχαν! Και με επιστολή του στον Νίξον, στις 15/01/73, ο Γ. Παπαδόπουλος, του δηλώνει ότι για λόγους Εθνικής υπερηφάνειας και οικονομικής και στρατιωτικής επαρκείας, η Ελλάς δεν θα δεχόταν πλέον την δωρεάν στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ!
Διακυβέρνηση με καθαρά χέρια
Πώς πέτυχαν το οικονομικό θαύμα οι Αξιωματικοί, ενώ οικονομολόγοι δεν ήταν κι ούτε είχαν σπουδάσει στα London school of economics και στα Harvard; Είναι απλό: 1ον)Έπρατταν με γνώμονα τα συμφέροντα της πατρίδας κι όχι της αρρωστημένης κλίκας των αδηφάγων πλουτοκρατών και 2ον) Δεν έκλεβαν οι ίδιοι και δεν επέτρεπαν να κλέβει και κανένας άλλος, ούτε στα ψηλά, ούτε στα χαμηλά κλιμάκια. Μπήκαν στη διακυβέρνηση με καθαρά χέρια κι όπως μπήκαν έτσι και βγήκαν. Τους κατηγόρησαν για τα μύρια όσα, εκτός από ένα: κανένας δεν τόλμησε να τους πει κλέφτες και καταχραστές. Ποια σύγκριση μπορεί να γίνει με το σήμερα; Πάρτε τον Στρατηγό Στυλιανό Παττακό. Ήταν αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως. Την ίδια θέση επί «δημοκρατίας» είχε και ο Τσοχατζόπουλος. Να μην πούμε πολλά, ο ένας μένει στα Πατήσια, σ’ ένα σπίτι προπολεμικό, ο άλλος έμενε στη σκιά της Ακροπόλεως, σ’ ένα παλάτι… Αυτά βλέπει σήμερα ο κοσμάκης και το «πού είσαι Παπαδόπουλε» βγαίνει περισσότερο από ποτέ από τα χείλη των απλών Ελλήνων.
Ξέφτισε σιγά-σιγά και ο μύθος του «αμερικανοκίνητου πραξικοπήματος».
Μόνο κάτι τελειωμένοι αριστεροί το πιστεύουν πλέον, αν το πιστεύουν κι αυτοί πραγματικά. Η αλήθεια, που αποκαλύπτεται –έστω και με το σταγονόμετρο- βεβαιώνει ότι το ξημέρωμα της 21/4/67, οι Επαναστάτες έπιασαν στον ύπνο αμερικανούς και λοιπούς. Κι όπως είπε πρόσφατα σε μια συζήτηση ένας απλός άνθρωπος: «θα πέθαινε στη φυλακή ο Παπαδόπουλος αν ήταν άνθρωπος των αμερικανών»;
Τα λάθη της 21ης Απριλίου
Θα μου πείτε: μα όλα ωραία και καλά τα βρίσκεις Αντίοχε στην 21η Απριλίου; Ασφαλώς όχι. Έγιναν και λάθη: 1ον) Το «είμαστε παρένθεση». 2ον) Στην αντιμετώπιση των πολιτικάντηδων. Ο λαός ήθελε να τους βάλουν όλους σ’ ένα σαπιοκάραβο και να τους φουντάρουν στ’ ανοιχτά, για να γλιτώσει μία κι έξω από δαύτους. Αλλά εδώ η Επανάσταση δεν εφήρμοσε τη θέληση του λαού. Ούτε καν εκδόθηκε μια «μαύρη βίβλος» των πολιτικών, με κλεψιές, σκάνδαλα κλπ, για να τους σιχαθεί ο λαός και να μην ξανασηκώσουν κεφάλι, παρά το γεγονός ότι τα σχετικά στοιχεία περιήλθαν σε γνώση της Εθνικής κυβερνήσεως και προτάθηκε η δημοσιοποίησή τους. 3ον) Δεν κρατικοποιήθηκε ο τύπος. 4ον) Δεν έφτιαξαν οργάνωση νεολαίας, κατά τα πρότυπα της θρυλικής ΕΟΝ του Ιωάννου Μεταξά. 5ον) Καλή η οικονομική ανάπτυξη, καλός ο εκσυγχρονισμός της χώρας, αλλά ο λαός και ιδιαίτερα η νεολαία θέλουν και ιδεολογική τροφή. Φτάσαμε στο σημείο, κάποιος εξυπνάκιας να ξεστομίσει το «ιδεολογία μας είναι ότι δεν έχουμε ιδεολογία». Ο τομέας αυτός παραμελήθηκε και το κενό έσπευσαν να το καλύψουν οι παλαιοκομματικοί και οι κομμουνιστές, με τα γνωστά αποτελέσματα. 6ον) Δεν δημιουργήθηκε αξιόπιστη διάδοχος κατάσταση, με συνέπεια, μετά το 1974, ένας ολόκληρος κόσμος να μείνει χωρίς πολιτική έκφραση και να βρεθεί ανάμεσα στη Σκύλα του καραμανλισμού και στη Χάρυβδη του αριστερισμού.
ΟΤΑΝ Ο ΛΑΟΣ ΕΡΩΤΗΘΗΚΕ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΕΣ ΕΔΩΣΕ ΣΤΗΝ ΕΠΕΝ 0,6%.
αφού τον είχαν φορτώσει με τερατώδη ψέμματα και άχρηστο χρήμα (που μετατράπηκε σε αστρονομικό «Χρέος») οι αρχιαπατεώνες ελληνόφωνοι γερμανοτσολιάδες φασίστες του «δημοκρατικού τόξου»..που ΚΑΤΑΛΗΣΤΕΨΑΝ και ΞΕΠΟΥΛΗΣΑΝ την Ελλάδα..
σύντροφε Μ.Κ.Ο.ατζη, τι θα έλεγες να τον ξαναρωτήσουμε τον Λαό;;..Αλλά ξέχασα για σας τα παρτάλια του «συνταγματικού τόξου» η ΘΕΛΗΣΗ των Ελλήνων δεν αξίζει όσο ενός τζιχαντιστή λαθρεποίκου «προστατευομένου» σας…ΟΥΥΥΥΥΥΥΣΤ ξεφτιλισμένα ελληνόφωνα ρεμάλια
τοτε που οι στρατιωτικοι ειχαν αρ..δια
ΖΗΤΩ!
ΕΝΑΝ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!
..η «δικτατορία» δλδ. η ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Γ.Παπαδόπουλου δεν «κατέρρευσε» απο την εισβολή των μογγόλων στην Κύπρο..ο Γ.Παπαδόπουλος είχε ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ την εξουσία στους πολιτικάντηδες (αυτό ήταν το λάθος του) τους οποίους το ξεφτιλισμένο πολυτεχνείο της οβριάς Δαμανάκη και των λοιπών ελληνόφωνων πολιτικών απατεώνων Λαλιώτη, Παπουτσή κλπ. παρέδωσε στον Ιωαννίδη που ξεπούλησε την Κύπρο το 1%…στην συνέχεια ο «Τριανταφυλλίδης» ο θλιβερός πολιτικάντης «εθνάρχης» Καραμαν-Αλής ξεπούλησε το υπόλοιπο 33% στους πάτρωνες του αμερικανοσιωνιστές και μογγόλους με το αισχρό » η Κύπρος κείται μακράν» που έδωσε το έναυσμα στους μεταγενέστερους απατεώνες πολιτικάντηδες αμερικανογερμανοτσολιάδες, αριστεροδεξιούς, να ξεπουλήσουν και λεηλατήσουν την Πατρίδα μας φέρνοντας την μεθοδευμένα στα σημερινά της χάλια..
Τώρα όσον αφορά » Η κατάργηση των στοιχειωδών ελευθεριών, οι φυλακές, οι εξορίες και τα βασανιστήρια, οι δολοφονίες των αντιπάλων του καθεστώτος, ο πνευματικός και πολιτιστικός μεσαίωνας, αλλά και η Κυπριακή τραγωδία, καταγράφουν τη Χούντα των Συνταγματαρχών ως μία από τις μελανότερες στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.» το μεγάλο λάθος του Εθνικού Κυβερνήτη ήταν ότι δεν έβαλε σε ένα σαπιοκάραβο ΟΛΑ τα ξεφτιλισμένα τότε πολιτικάντικά σκουλήκια και να τα φουντάρει στην θάλασσα…
ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ