«Ο «λαβωμένος γείτονας» η Τουρκία πρέπει να σταθεί στα πόδια της και να ακολουθήσει άμεσα μια πορεία εκδημοκρατισμού, είναι για το συμφέρον ολόκληρης της ταραγμένης περιοχής», μας είπε κορυφαίος διπλωμάτης σε επικοινωνία που είχαμε.
Η νηφάλια σκέψη και κυρίως η γνώση σε βάθος των διεθνοπολιτικών δεδομένων, πρέπει να είναι τα «εργαλεία» προσέγγισης και ανάλυσης των συγκλονιστικών, από κάθε άποψη, γεγονότων που διαδραματίζονται στην γειτονική χώρα. Η Τουρκία, είναι μια πολυπληθής χώρα των 65 εκατομμυρίων κατοίκων από τους οποίους τα 18 εκατομ. είναι Κούρδοι και εξακολουθεί να διαθέτει έναν ισχυρό Στρατό, τον μεγαλύτερο στο ΝΑΤΟ, μετά τις ΗΠΑ.
Η ταυτότητα και ο σκοπός των υποκινητών του οπερετικού, αλλά και πολύνεκρου, όπως αποδείχτηκε, στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Τουρκία, δεν είναι ακόμη γνωστά. Να διευκρινίσουμε ότι, είναι πολύ πιθανόν, οι υποκινητές να παραμείνουν στο ημίφως των παρασκηνίων, και τα πρόσωπά τους, να μην συμπίπτουν με εκείνα των πρωταγωνιστών του πραξικοπήματος, που καταδεικνύονται από το περιβάλλον Ερντογάν και θα πληρώσουν βαρύ τίμημα για τις πράξεις τους, πιθανόν και με τη θανατική καταδίκη τους.
Μία παράμετρος προς διεξοδική ανάλυση είναι ότι, η απόπειρα πραξικοπήματος, έγινε σε μια χρονική στιγμή, που ο πρόεδρος Τ. Ερντογάν και η Κυβέρνησή του, αναζητούσαν λύσεις στα αδιέξοδα της εξωτερικής πολιτικής, όπως το Κουρδικό και οι σχέσεις της Τουρκίας με ISIS, Συρία, ΗΠΑ, Ρωσία, Ισραήλ, Ιράν, Σαουδική Αραβία και Ε.Ε.
Μια δεύτερη παράμετρος είναι ο τρόπος διακυβέρνησης (μέχρι την εκδήλωση του πραξικοπήματος) από το σύστημα εξουσίας Ερντογάν.
Υπήρχε μια διάχυτη δυσαρέσκεια και ένα αίσθημα φόβου για επικείμενες διώξεις προς μη Ισλαμιστές κρατικούς υπαλλήλους , κυρίως Κούρδους , αλλά και φιλοευρωπαϊστές ή Κεμαλιστές πολίτες. Οι πληροφορίες ήταν (που τελικά αποδείχτηκαν ακριβείς), ότι είχαν ετοιμάσει λίστες προγραφών αντιπάλων του καθεστώτος του Ερντογάν, και αφορούσαν στρατιωτικούς, δικαστικούς και Δημοσίους υπαλλήλους και θα προχωρούσαν άμεσα στην αντικατάστασή τους , οδηγώντας τους στην αποστρατεία ή την ανεργία και το κοινωνικό περιθώριο.
Σε αυτές τις πρωτοβουλίες της ισλαμικής Κυβέρνησης, αντιδρούσε μια ομάδα στρατιωτικών και δικαστικών, ανασφαλείς για το επαγγελματικό τους μέλλον, που ήταν παραγκωνισμένοι για διαφόρους λόγους , κυρίως πολιτικο-θρησκευτικούς και επιδίωκαν μερίδιο στη νομή της εξουσίας, που το σύστημα Ερντογάν αρνιόταν να τους προσφέρει. Να επισημάνουμε ακόμη ότι, το κίνημα του Φ. Γκιουλέν, φανατικού αντιπάλου του Ερντογάν, είναι πολύ ισχυρό και εντός και εκτός Τουρκίας με επιρροές κυρίως στο χώρο της Δικαιοσύνης και των κρατικών υπαλλήλων, όχι όμως και στους στρατιωτικούς.
Μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητας είναι ότι η πορεία της χώρας και του Ταγίπ Ερντογάν ήταν υπερβολικά προκλητική. O πρόεδρος της Τουρκίας, ακολουθεί μια πορεία αυταρχισμού, καθώς θέλει να επιβάλει ένα προεδρικό σύστημα à la turk, χωρίς διαχωρισμό εξουσιών. Η αντίληψη του Ερντογάν για τη δημιουργία ενός κατά βάση ισλαμικού κράτους με πανίσχυρο πολιτικό και θρησκευτικό ηγέτη τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (δηλαδή τον ίδιο), συγκρούεται με την αντίληψη του στρατού ως κοσμικού, κεμαλικού θεσμού, όπου δεν υπάρχει ρόλος του Ισλάμ στην άσκηση της πολιτικής εξουσίας, καθώς αυτή είναι προνομιακό πεδίο δράσης των Στρατιωτικών και των πολιτικών, που εμφορούνται από τις αρχές του κεμαλισμού. Οι Κεμαλιστές (στρατιωτικοί, δικαστικοί, πολιτικοί, δημόσιοι υπάλληλοι, εκπαιδευτικοί), όταν κατείχαν την κρατική – κυβερνητική εξουσία, ήταν προσηλωμένοι στη Δύση και στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, ενώ είχαν άριστες σχέσεις με το Ισραήλ, ακόμη και σε στρατιωτικό επίπεδο, συμμετέχοντας μάλιστα στην πανίσχυρη τριμερή στρατιωτική συμμαχία ΗΠΑ- ΙΣΡΑΗΛ- ΤΟΥΡΚΙΑ.
Ο «κατήφορος» του Ερντογάν, προς τον αυταρχισμό είχε δημιουργήσει σοβαρά πρόβλημα στο εσωτερικό της Τουρκίας. Παράδειγμα αντιδημοκρατικής τακτικής, είναι ότι, το Ισλαμικό κόμμα (ΑΚΡ) με στήριγμα ένα τμήμα της ηγεσίας του Στρατού και με την πολιτική στήριξη του εθνικιστικού κόμματος ΜΗΡ (Γκρίζοι Λύκοι), μετέφεραν ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις στην νοτιοανατολική Τουρκία σε κουρδικές πόλεις και χωριά καίγοντας και καταστρέφονταν τα πάντα, ενώ χιλιάδες κάτοικοι , άμαχοι τούρκοι πολίτες κουρδικής καταγωγής, έχασαν τη ζωή τους από τα πυρά της στρατοχωροφυλακής. Η Τουρκική Εθνοσυνέλευση με τις ψήφους των Βουλευτών του Ισλαμικού κόμματος και του Εθνικιστικού κόμματος, κατήργησε νόμους, ώστε να αποτρέψει την παραπομπή σε δίκη στρατιωτικών, για τα εγκλήματα που είχαν διαπράξει σε βάρος Κούρδων!
Ο κίνδυνος της αποσταθεροποίησης
Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο Ερντογάν, παραμένει πανίσχυρος ηγέτης πολιτικά και κοινωνικά, μετά την αιματηρή καταστολή του οπερετικού πραξικοπήματος. Αντίθετα, τώρα αρχίζει μια μακρά περίοδος έντονης αμφισβήτησης του αυταρχικού συστήματος εξουσίας του Ερντογάν, που θα συνοδευτεί από μια βαθειά οικονομική, κοινωνική και πολιτικο- θρησκευτική κρίση , που πιθανότατα, θα αποδομήσει τον κρατικό μηχανισμό, ενώ είναι βέβαιο ότι θα απειληθεί, η κοινωνική συνοχή, αλλά και η εδαφική ακεραιότητα του Τουρκικού κράτους.
Οι εικόνες των στρατιωτών που εξευτελίζονται, κακοποιούνται και κάποιοι ξυλοκοπούνται μέχρι θανάτου, αυτή η βαρβαρότητα δεν μπορεί να οφείλεται μόνο στον « αυθορμητισμό» έξαλλων οπαδών του Ερντογάν. Στόχος είναι, ο διασυρμός του ΣΤΡΑΤΟΥ, από τους Ισλαμιστές. Αυτές οι εικόνες φρίκης, αναμφίβολα, θα έχουν τεράστιο κόστος, πολιτικό και κοινωνικό. Και το χειρότερο, ασελγούν στους «αντιφρονούντες» νεκρούς πραξικοπηματίες, που αποτελεί και την έσχατη ύβρις των ομοφρονούντων ζωντανών Ισλαμιστών! Είναι ασύλληπτης βαρβαρότητας η ανακοίνωση από την τουρκική Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων , ότι δεν θα τελεστούν οι κηδείες όσων επίδοξων πραξικοπηματιών έπεσαν νεκροί κατά την απόπειρα πραξικοπήματος!!
Επίσης θα πρέπει να αξιολογηθεί το γεγονός ότι, τα ηλεκτρονικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης μεταδίδουν συνεχώς πληροφορίες και φήμες, για επιθέσεις «ισλαμιστών» σε ανθρώπους που έπιναν αλκοόλ ή σε γυναίκες που δεν ήταν «καθωσπρέπει» ντυμένες. Επίσης μεταδίδονται πληροφορίες για μαζικές επιθέσεις οπαδών του ισλαμικού κόμματος, σε Αλεβίτες και Σύρους πρόσφυγες . Όλα αυτά καλλιεργούν ένα μόνιμο και ιδιαίτερα τοξικό κλίμα φόβου και έντασης.
Η ΤΟΥΡΚΙΑ μπαίνει σε μια περίοδο αποσταθεροποίησης, με τον εμφύλιο να είναι πλέον, ένα πιθανό ενδεχόμενο …
Ο ρόλος των ΗΠΑ
Οι σχέσεις των ΗΠΑ με την «μεταπραξικοπηματική» Τουρκία, θα παραμείνουν προβληματικές, παρά την σχετική αποκατάσταση των σχέσεων Τουρκίας – Ισραήλ. Οι ΗΠΑ επισείουν ως φόβητρο στον Ερντογάν το υπερόπλο που είναι το Κουρδικό (οι ΗΠΑ ενθαρρύνουν τη δημιουργία Κουρδικού κράτους), ενώ η απάντηση από την Άγκυρα, είναι η αναθέρμανση των σχέσεων της με τη Ρωσία και η στροφή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής προς το Ισλάμ. Ο Τ. Ερντογάν απειλεί, ότι η τουρκική εξωτερική πολιτική θα αυτονομηθεί από την Δύση και ότι θα καταστήσει την Τουρκία ηγέτιδα δύναμη του σουνιτικού κόσμου και περιφερειακό ηγεμόνα στην Μέση Ανατολή-Βαλκάνια-Καύκασο και Ανατολική Μεσόγειο. Όμως, οι απειλές, πραγματικές ή «μπλοφάρισμα» από τον Ερντογάν, προβληματίζουν σοβαρά τις ΗΠΑ, διότι δημιουργούν συνθήκες αποσταθεροποίησης μιας περιοχής , υψίστης γεωστρατηγικής αξίας , για την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της.
Κίνδυνος νέου πραξικοπήματος στην Τουρκία.
Η Ελλάδα ενισχύει τις στρατιωτικές Μονάδες από Έβρο μέχρι Καστελόριζο.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι ο πρώην Πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου, σε συνέντευξή του στο τουρκικό κανάλι Habertürk, προειδοποίησε ότι επίκειται και άλλο πραξικόπημα.
Το υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας της Τουρκίας, ανακοίνωσε ότι έχει έγγραφα που κάνουν λόγο για επικείμενη νέα απόπειρα πραξικοπήματος. Τις πληροφορίες για νέο πραξικόπημα επιβεβαίωσε ο τούρκος Πρόεδρος Ταγιπ Ερντογάν με συνέντευξή του στο πρακτορείο Reuters.
Βέβαια, δεν είναι απολύτως σαφές, αν αυτές οι δηλώσεις, γίνονται για να διευκολύνουν τις εκκαθαρίσεις στο Στράτευμα και την Δικαιοσύνη . Και γενικά ΟΛΕΣ οι ειδήσεις που προέρχονται από τη γειτονική χώρα θα πρέπει να αξιολογούνται πολύ προσεχτικά, όπως για παράδειγμα το δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Posta το οποίο αναδημοσιεύει η Hurriyet, σύμφωνα με το οποίο, ενώ ο Ερντογάν βρισκόταν στο ξενοδοχείο στη Μαρμαρίδα, οι συνεργάτες του τον πίεζαν να μεταβεί σε ένα ελληνικό νησί..
Έχουμε όμως και την άποψη των Πραξικοπηματιών. Ο διοικητής της 19ης Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας, Νιχαγιέτ Ονλού δήλωσε στην κατάθεσή του ενώπιον του εισαγγελέα , πως δεν μετανιώνει ΠΟΥ που συμμετείχε στο πραξικόπημα και παραδέχτηκε ότι η ΜΟΝΑΔΑ του, έκλεισε τη γέφυρα του Βοσπόρου με άρματα μάχης και τεθωρακισμένα.
Τα συναρμόδια Υπουργεία Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών, αξιολογούν και αναλύουν πολύ προσεχτικά τα γεγονότα στην Τουρκία και προβαίνουν σε εκτιμήσεις για τις μελλοντικές εξελίξεις.
Η κατάσταση στην Τουρκία δεν βρίσκεται σε πορεία εξομάλυνσης, εκτίμησε ανώτατο στέλεχος της ηγεσίας των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε συνάντηση που είχε με τους στρατιωτικούς συντάκτες. Επιβεβαίωσε ότι τουρκικά ελικόπτερα αναζητούνται (άγνωστος παραμένει ο αριθμός), ενώ αριθμός στρατιωτικών που ανήκουν στις Τουρκικές Ειδικές Δυνάμεις αγνοούνται. Οι επιλογές που έχουν οι πραξικοπηματίες, είναι να παραδοθούν στις αρχές ή να αυτομολήσουν στα γειτονικά κράτη ή να αντιδράσουν.
Το ρήγμα στην κρατική δομή της Τουρκίας, εκτιμάται ότι είναι πολύ βαθύ και ότι τα προβλήματα θα συνεχιστούν, παρά τις αθρόες συλλήψεις ή και εξαιτίας των συλλήψεων και της διαπόμπευσης ανωτάτων κρατικών λειτουργών , όπως στρατιωτικών, δικαστικών και πανεπιστημιακών.
Από την πλευρά των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, από τον Έβρο μέχρι και ο Καστελόριζο η περιοχή είναι σε αυξημένη επιτήρηση από στρατιωτικές Μονάδες.
Ειδικότερα στη Ρόδο, τη Σάμο και στην Κω έχουν σταλεί 6 ελικόπτερα ΑΠΑΤΣΙ, που διαθέτουν και σύγχρονα μέσα επιτήρησης, ενώ Μονάδες των Πεζοναυτών και Καταδρομέων έχουν προωθηθεί σε κάποια νησιά στου Ανατολικού Αιγαίου.
Επίσης, Πλοία του Πολεμικού Ναυτικού περιπολούν σε «ευαίσθητες» περιοχές του Αιγαίου.
Η εντολή της κυβέρνησης προς το ΥΠΕΘΑ, είναι να αποτραπεί η είσοδος στη χώρα μας , τουρκικών στρατιωτικών μέσων ή προσωπικού των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Σε πανικό η χώρα από που κι ως που;
Πόσα χρόνια γνωρίζουμε τις προφητείες και πόσα το σχέδιο διαμελισμου της Ελλάδας;
Πόσα χρόνια αφού τα γνωρίζουμε καθόμαστε και κοιτάμε τον ουρανό αν βρέξει ευρώ;
Πόσα χρόνια οι κυβερνόντες και όλο το σύστημα τους σας ξεπουλάνε και σας δουλεύουν;
Όχι και σε πανικό διότι ο πανικός βιώνεται με κάτι ξανφικό μην δουλευόμαστε μιας και πολλοί προσπαθούν να νεημερώσουν τον κόσμο ακόμα και για καθημερινά γεγονότα της αντίπαλης πλευράς αλλά ποιός ενδιαφέρετε να ψάξει και να ερευνίσει και αν το κάνει ποιός θα πράξει..
!!!!!!!!!!!!
Δεν ξέρω ποιος έγραψε το σχόλιο, διότι δεν αναφέρεται «πηγή» ή όνομα σχολιαστή παρά κάποιος Redbull στον αρχικό τίτλο. Οποιος και νάναι, το περιεχόμενο μάλλον τους ευσεβείς πόθους ενός Ελληνα πατριώτη-παρατηρητή εκφράζει, παρά ανταποκρίνεται στην τουρκική πραγματικότητα. Η οποία είναι ότι:
1) O Eρντογάν εξέρχεται του πραξικοπήματος ως ο μόνος πανίσχυρος και αδιαφιλονίκητος ηγέτης στο εσωτερικό της Τουρκίας, με εντονότατη λαϊκή υποστήριξη από τα μεγάλα πτωχά στρώματα της μικροαστικής και αγροτικής τάξης..
2) Αν το επιτρέψει η αμφίβολη κατάσταση της υγείας του -πριν από ένα χρόνο χειρουργήθηκε από σοβαρό καρκίνο- θα συνεχίσει να κυβερνάει με σιδερένια γροθιά την Τουρκία για πολλά-πολλά ακόμη χρόνια.
3) Αυτή είναι και η εκτίμηση των περισσότερων δυτικών κυβερνήσεων αλλά και του Πούτιν, οι οποίοι έχουν αρχίσει να αποδέχονται πλέον την ιδέα ότι θα τον τρώνε στη μάπα για χρόνια πολλά ακόμη, ως ισχυρό αντίπαλο παίκτη στην ευρύτερη πολιτική σκακιέρα της περιοχής. Συνεπώς, «ποιούντες την ανάγκη φιλότιμο» αρχίζουν πλέον να τον καλοπιάνουν ο ένας μετά τον άλλον: O ένας τον καλεί, πρώτος-πρώτος, για επίσημη επίσκεψη στη Μόσχα στις 25 του μήνα, και ο άλλος σκέπτεται σοβαρά το ενδεχόμενο έκδοσης του Γκιουλέν στην Τουρκία, όπως ζητάει εκδικητικά και εκβιαστικά ο πανίσχυρος σουλτάνος…
4) Το ίδιο ακριβώς θα συνέβαινε -της ίδιας λαϊκής αποδοχής θα απελάμβανε εδώ, ακόμη και με εκλογές- στην περίπτωση του Γεωργίου Παπαδοπουλου: Θα κυβερνούσε άνετα για μια εικοσαετία πανίσχυρος και χωρίς Αττίλες για πολλά-πολλά χρόνια τη χώρα, με ισχυρή λαϊκή αποδοχή, άλλωστε ήταν και πιο δημοκρατικός από τον Ερντογάν – αν βεβαίως τον άφηνε ο εσωτερικός προδότης δίπλα του και δεν τον ανέτρεπε τόσο σύντομα στις 25-11-73.
5) Τα προσεχή βήματα του Ερντογάν προς την πλήρη ισλαμοποίηση της Τουρκίας με την παράλληλη και ολονέν ταχύτερη απομόνωση των φιλοδυτικών-κεμαλικών στοιχείων στο εσωτερικό της χώρας, σηματοδοτεί την ανάγκη για τις δυτικές δυνάμεις να τον καλοπιάνουν συνεχώς, για να μην στραφεί τελείως η εξωτερική πολιτική του Ερντογάν προς Ανατολάς, ακόμη και προς τον ακραίο φιλοτζιχαντισμό, με τον οποίο όσο συνεχίζεται το Συροιρακινικό δράμα όλο και περισσότερο συγγενεύει αφού αμφότεροι τζιχαντιστές, τουρκμάνοι και σουλτάνος αντιμάχονται στα πολεμικά πεδία τους ίδιους αντιπάλους, και κυρίως τους κούρδους και τη δημιουργία κουρδικού κράτους με απόσπαση τμημάτων από τις χώρες αυτές. Οσο όμως καλοπιάνουν οι δυτικοί και το ΝΑΤΟ τον Ερντογάν για τους παραπάνω λόγους, τόσο περισσότερο αυτό αποβαίνει εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων και υπέρ -αντιστοίχως- των τουρκικών ανόμων διεκδικήσεων σε Αιγαίο, Θράκη κλπ
6) Ναι μεν οι τουρκικές ΕΔ, η στρατοχωροφυλακή, η ακτοφυλακή, το τούρκικο ΠΝ και η Αεροπορία τους και η στρατιωτική και μαχητική αξία τους έχουν αποδυναμωθεί εξαιτίας των μαζικών εκκαθαρίσεων του Ερντογάν και των αθρόων αποστρατειών εκπαιδευμένου και αναντικατάστατου στρατιωτικού και πολιτικού προσωπικού. Ωστόσο, νομίζω ότι αυτό δεν θα αποτελέσει ισχυρή απειλή στο άμεσο προσεχές μέλλον για τον Ερντογάν, αφενός διότι η Τουρκία πληθυσμιακά διαθέτει ένα τεράστιο αριθμό στρατιωτικών εφεδρειών, με τις οποίες -ανακαλούμενες κατ’ ανάγκην στην ενέργεια, για ένα προσωρινό χρονικό διάστημα- θα επιχειρήσουν να καλύψει σε μεγάλο βαθμό τις απώλειες σε εκπαιδευμένο προσωπικό και, αφετέρου, διότι όλες οι γειτονικές γύρω από την Τουρκία χώρες είναι εξίσου -αν όχι περισσότερο και από τη σημερινή Τουρκία- στρατιωτικώς αδύναμες και αποσταθεροποιημένες ή αντιμετωπίζουν μείζονα εσωτερικά και οικονομικά προβλήματα, συμπεριλαμβανόμενης και ημών, της Ελλάδας. Αρα. ορατή έυθεία εξωτερική απειλή για την Τουρκία δεν υπάρχει αυτήν τη στιγμή, εκτός αν κάποιος βλαξ πιστεύει ότι θα επιτεθεί σε αυτήν το….. Ισραήλ ή η Ρωσσία με τα μύρια οικονομικά προβλήματα του καρα-τυχοδιώκτη Πούτιν, που θυμίζω λίγες μέρες πριν άνοιξε τα σύνορα για τους Ρώσσους τουρίστες, ειδοποίησε τον σουλτάνο για το σχεδιαζόμενο πραξικόπημα μην τυχόν και ανατραπεί (!!!) και σήμερα σπεύδει να τον καλέσει να επισκεφθεί επίσημα την Ρωσσία στις 25 του μηνός! Αν απ’ αυτόν τον στυγό νεοεποχίτη και πρώην κομμούνα περιμένετε να επιτεθεί στην Τουρκία επειδή ίσως τον θεωρείτε «απεσταλμένο του Θεού και της Ορθοδοξίας», γελιέστε οικτρά και θα περιμένετε πολύ. Πιο πιθανόν είναι να χιονίσει στον Ισημερινό (ή να αποκτήσει ποτέ ο Ηρακλής η ομάδα μου, πλούσιο ιδιοκτήτη)… Μένει βέβαια για την Τουρκία η απειλή του Ιράν, όμως τα κοινά σύνορά τους είναι πολύ μικρά και κατοικούνται και από τις δύο πλευρές από Κούρδους, οπότε δεν συμφέρει καμμία από τις δύο χώρες μια ανάφλεξη στα σύνορά τους. Φυσικά θα σκεφτεί κάποιος, ότι οι Κούρδοι μαχητές του ένοπλου αγώνα είτε στα σύνορα είτε και στο εσωτερικό της γείτονος συνεχίζουν να αποτελούν μια σοβαρή στρατιωτική απειλή για τον πανίσχυρο σουλτάνο. Στην πράξη όμως, αυτό δεν συνιστά τωρινό πρόβλημα: Oι Κούρδοι και η πιθανή απόσχισή τους ήταν μια συνεχής διαχρονική απειλή για την Τουρκία υπό οιαδήποτε καθεστώτα, και άρα έχουν εξασκηθεί να αντιμετωπίζουν τους Κούρδους και το κουρδικό «πρόβλημα» με κάθε μέσο και με κάθε βαρβαρότητα. Το ίδιο θα συνεχίσει ο σουλτάνος, ειδικά τώρα που έχει και το λαό μαζί του. Νέες αγριότητες και βαρβαρότητες, σε βάρος του κουρδικού και αλεβίτικου στοιχείου!
7) Ουδείς μέσα στην Τουρκία τολμάει πλέον ή σκέφτεται να επιχειρήσει να ανατρέψει σε άλλο πραξικόπημα τον Ερντογάν. Οι εικόνες φρίκης της τιμωρίας και διαπόμπευσης των πρωτεργατών στρατιωτικών, η επαναφορά της θανατικής ποινής με αναδρομική ισχύ, τα μέχρι στιγμής ισόβια ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ που αναμένουν όλους τους πραξικοπηματίες αδιάφορα αν ήταν αξιωματικοί ή στρατιώτες, οι δίκες των… «προδοτών», το μαζικό ξήλωμα των αντιδρώντων δημοσίων υπαλλήλλων και δικαστών, οι εικόνες με τα αίματα και το ανελέητο ξυλοκόπημα των βασανισθέντων, τα κομμένα τους αφτιά, οι διαμελισμοί και οι ακρωτηριασμοί τους, το ξεκοίλιασμα μπροστά στις κάμερες από τον ίδιο τον…. «αυθόρμητο» λαό, γίνονται Ο-Λ-Α επίτηδες μπρος στις κάμερες, ώστε ουδείς να αποτολμήσει κάτι παρόμοιο στο μέλλον, ξέροντας τι τον περιμένει αν αποτύχει, από την δήθεν «μαζική» λαϊκή υποστήριξη προς τον Ερντογάν. Τα ίδια σχεδόν έκαναν οι πολιτικοί της μεταπολίτευσης στους επαναστάτες της 21ης και στα σταγονίδια, όταν τους έκλεισαν ισοβίως ισόβια κάτω από αυστηρότατες συνθήκες κράτησης και απομόνωσης, ενώ άλλους φιλικά διακείμενους προς τους επαναστάτες τους έθεσαν στο περιθώριο και στην διακωμώδηση, μαζί με συνεχή διαπόμπευση από την μεταπολιτευτική προπαγάνδα κάθε αριστερού ή κομμουνιστογενούς στοιχείου ώστε σήμερα να θεωρείται από όλους στρατιωτικά αδύνατη η εκτέλεση νέου πραξικοπήματος στην Ελλάδα. Τουλάχιστον από στρατιωτικούς-αξιωματικούς οι οποίοι έχουν ισχυρότατα αποδυναμωθεί στο ελληνικό Στράτευμα μετά την μεταπολίτευση, τα βαριά όπλα έχουν απομακρυνθεί εκτός Αττικής και οι σχετικές διαταγές πραξικοπήματος θα εύρισκαν, πλέον, ελάχιστη προθυμία να εφαρμοστούν από στρατεύσιμους, κληρωτούς ή εθελοντές «επαγγελματίες» (όπως οι πολιτικοί τους ονόμασαν!) οπλίτες»! Το ίδιο θα συμβεί στην Τουρκία, οι στρατιωτικοί ΗΔΗ έχουν απομονωθεί από το λαό, μη εξαιρουμένων των φιλοκεμαλιστών οι οποίοι έσπευσαν να διαχωρίσουν τη θέση τους από τους πραξικοπηματίες
8) Η κατάσταση επί 3μηνο «έκτακτης ανάγκης» παρέχει άπειρα περιθώρια στον σουλτάνο να κυβερνήσει χωρίς αντίσταση και ανέλεγκτος με διατάγματα που θα αποφασίζει ο ίδιος, επιτρέποντάς τον έτσι να καταστεί πανίσχυρος, εξαλείφοντας κάθε «αντίσταση» και κάθε θύλακα «ανωμαλίας» στο κράτος και στο κόμμα του, όπως τα νομίζει μόνον αυτός.
Αν τα ίδια αυτά -κατάσταση έκτακτης ανάγκης και «στρατιωτικός νόμος πολιορκίας», συλλήψεις χωρίς ένταλμα, δίκες και μαζικές καταδίκες χωρίς αιτιολογία και χωρίς συνηγόρους κλπ γινόντουσαν σε άλλη δυτική χώρα του ΝΑΤΟ, οι υποκριτές της ΝΤΠ στις χώρες του Ατλαντικού και στην χώρα πέραν αυτού θα είχαν κυριολεκτικά ξεσηκωθεί, ξεσαλώσει, σχίσει από δήθεν «ιερά αγανάκτηση» τα ρούχα τους κλπ εναντίον της χώρας αυτής. Ψηφίσματα καταδίκης σε ΟΗΕ, ΕΕ και Συμβούλιο της Ευρώπης, αποβολή της χώρας από το τελευταίο, επιβολή οικονομικών κυρώσεων, δέσμευση λογαριασμών του δικτάτορα αυτού και όλων των μελών της κυβέρνησής του, διαταγή σύλληψης και παραπομπής του ίσως και σε κανένα Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης. Τωρα που τα κάνει ο Ερντογάν και η Τουρκία, σιωπή στη στρούγκα από όλους τους εκφυλλισμένους δυτικούς ηγέτες (και τον Πουτινάκο), ακόμη και από τους -υποτιθέμενους- αριστερούς και σοσιαλίζοντες! Γιατί; Γιατί πρόκειται για τη «δύναμη σκότους και ανωμαλίας» που ανέκαθεν υποστήριζαν και υποστηρίζουν παραδοσικά όλοι οι νεοταξίτες του… οθωμανικού, οι εβραιομασσώνοι και οι φιλοσιωνιστές: O λύκος, άλλωστε, δεν επιτίθεται στον όμοιό του, παρά μόνο σε πρόβατα και σε αδύναμα ζωάκια.
9) Ολο αυτό το σκηνικό της σκυμμένης αντιπολίτευσης, με την κεμαλική αντιπολίτευση και τους γκρίζους λύκους, να μην μπορούν να αρθρώσουν ούτε λόγο στην εθνοσυνέλευση ενάντια στον Ερντογάν και σε όσα αυτός πράττει μετά το πραξικόπημα, δείχνει πόσο αδύναμοι η αντιπολίτευση νοιώθει μπροστά του, φοβούμενοι -πλην των Κούρδων- την μαζική λαϊκή υποστήριξη που έχει αυτήν τη στιγμή ο σουλτάνος σε χωριά, πόλεις, δρόμους και πλατείες σε όλη σχεδόν την Τουρκία. Είναι δύσκολο αυτήν τη στιγμή, να βρεθεί κάποιος ισχυρός πόλος που θα αντιτάξει -έστω και λεκτικά- ένα STOP στα δικτατορικά εγκλήματα μίσους, στο κράτος κατάχρησης εξουσιών και στην ωμή και μαζική καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που κάνει ο ασυνείδητος, διότι άπαντες φοβούνται ακόμη και μέσα στη βουλή μήπως κατηγορηθούν και αυτοί από τον σουλτάνο ως πραξικοπηματίες και τους χώσει αμέσως σε κανένα ανήλιο μπουντρούμι, όπου θα αρχίσει (πάλι) να αναβιώνει εν έτει 2016 το γνωστό έργο «το εξπρές του μεσονυκτίου»….
Ολοι φοβούνται πια για τη ζωή τους στην Τουρκία. Και όχι άδικα.
10) Τελειώνοντας. Η μόνη περίπτωση να καταρρεύσει ο Ερντογάν και το καθεστώς βίας και τρόμου που επιβάλλει, είναι μια εξωτερική περιπέτεια, μα εθνική αποτυχία, που θα προκαλέσει απογοήτευση στις λαϊκές τάξεις, που αυτήν την στιγμή τον υποστηρίζουν προτάσσοντας τα στήθη τους μπροστά σε τανκς! Όπως έγινε και με τη δική μας δικτατορία και αυτή κατέρρευσε εν ριπή οφθαλμού το 1974!
Αλλά αυτό -μια σημαντική εξωτερική αποτυχία με απώλεια εδάφους της Τουρκίας- μάλλον θα αργήσει να γίνει. Διότι, ποιος θα το επιχειρήσει; Ο Τσίπρας, ο Ολάντ ή ο αρχικαραγκιόζης ο Πούτιν;
Eleos re ,την ιστορία της ζωής σου μας γράφεις κάθε φορά,τοσο αργοσχολος είσαι;
ΧΑΛΑΡΩΣΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΒΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ηγέτες, Ιωάννης Μεταξάς, Θόδωρος Κολοκοτρώνης ,στρατηγός Μακρυγιάννης.