Καλοκαίρι του 1987. Ο Έλληνας ποδοσφαιριστής που θα αγωνιζόταν για πρώτη φορά στο Καμπιονάτο ετοίμαζε βαλίτσες.
Ένα παιχνίδι μεταξύ των εθνικών ομάδων της Ελλάδας και της Ιταλίας ήταν η αιτία για μία ιστορική για τα ελληνικά δεδομένα μεταγραφή. Τον Οκτώβριο του 1986, τέτοια εποχή πριν 30 χρόνια, η σκουάντρα ατζούρα υποδεχόταν στο Ρενάτο Νταλ Αρα στη Μπολόνια το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.
Στις κερκίδες του γηπέδου βρέθηκαν δίπλα-δίπλα ο Έλληνας πρόξενος και κάποιος κύριος που άκουγε στο όνομα Λουίς Βινίσιο. Ο Βινίσιο είχε παίξει μεταπολεμικά στη Νάπολι και εκείνη την εποχή ασκούσε το επάγγελμα του… παράγοντα.
Από την ομάδα του Μίλτου Παπαποστόλου, ο επιθετικός με το Νο 9 στην πλάτη είχε ταλαιπωρήσει την ιταλική άμυνα. Αποτέλεσμα ήταν να στείλει πάνω του ο Ιταλός προπονητής τον Φράνκο Μπαρέζι.
Τα όσα γίνονταν μέσα στον αγωνιστικό χώρο μεταφέρθηκαν στην κερκίδα μεταξύ των δύο αντρών. Ο Έλληνας παράγοντας «προμόταρε» στον Βινίσιο τον συμπατριώτη του επιθετικό που ομολογουμένως έκανε τη διαφορά.
Μετά το τέλος της αναμέτρησης, ο πρόξενος κατέβηκε στ’ αποδυτήρια να χαιρετήσει τους παίκτες και είπε στον Έλληνα επιθετικό: «Θα σ’ ενδιέφερε να παίξεις στην Ιταλία;». Όλοι γνωρίζουμε την απάντηση.
Εκείνη την ημέρα μπήκε στο μυαλό του Νίκου Αναστόπουλου η ιδέα πως θα μπορούσε ν’ αγωνιστεί στο Καμπιονάτο. Ο πρόξενος του είπε πως έχει διασυνδέσεις στο calcio και θα μπορούσε να τον βοηθήσει. Έτσι κι έγινε…
Το όνειρο που έγινε πραγματικότητα
Η χρονιά ολοκληρώνεται θριαμβευτικά για τον Αναστόπουλο. Παίρνει το πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό και είναι ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης. Βρίσκεται σε μια καλή ηλικία, στα 29, και έχει εμπειρίες. Τα πρώτα σενάρια κάνουν την εμφάνισή τους στις εφημερίδες.
Τον Ιούλιο του 1987, ο Σταύρος Νταϊφάς κλείνει τη συμφωνία με την Αβελίνο. Η μετακίνηση κόστισε 52 εκατ. δραχμές, εκπληκτικό νούμερο για εκείνα τα χρόνια, και ο «Αναστό» ξεκινάει για το ταξίδι στην Ιταλία.
Υπογράφει συμβόλαιο με ετήσιες αποδοχές 1 εκατ. δραχμές, ποσό που τον έκανε τον πιο ακριβοπληρωμένο Έλληνα ποδοσφαιριστή και τον έφερε αντιμέτωπο με την αφρόκρεμα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.
Στην Ιταλία τότε έπαιζε ο Μαραντόνα, ο Φαν Μπάστεν, ο Λάουντρουπ, ο Γκούλιτ, ο Σίφο, ο Μπόνιεκ, ο Φέλερ, o Καρέκα και πολλοί ακόμη αστέρες της στρογγυλής θεάς. Είναι η εποχή που αγωνίζονταν μόνο δύο ξένοι στο Καμπιονάτο. Στην Αβελίνο ένας από τους δύο ήταν Έλληνας.
Την προηγούμενη σεζόν, η ομάδα του νότου είχε τερματίσει στην όγδοη θέση και η μεταγραφή του Αναστόπουλου είχε θεωρηθεί σημαντικό βήμα. Η Gazzetta dello Sport γράφει για τον «Έλληνα θεό που κατέβηκε από τον Όλυμπο» για να πάει στην Ιταλία. Ένας άλλος, νέος, εντελώς διαφορετικός κόσμος άνοιγε διάπλατα για τον «Αναστό».
Το ιταλικό lifestyle με τα στοιχεία της υπερβολής που το συνοδεύουν μπήκε στη ζωή του. Απέκτησε πολυτέλειες που δεν είχε στην Ελλάδα και όποτε περπατούσε στην πόλη ή απολάμβανε τον καφέ του, αποθεωνόταν από τους οπαδούς της ομάδας.
Τα πρώτα προβλήματα και η μεγάλη ατάκα
Τα πρώτα αγκάθια για τον Αναστόπουλο φάνηκαν από την αρχή. Παρά τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες, δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί ενώ υπήρχε πρόβλημα στην επικοινωνία κυρίως κατά τη διάρκεια των αγώνων. Τότε φέρεται να είχε πει την ατάκα στην τηλεόραση της RAI: «Σκέφτομαι στα ελληνικά και μέχρι να μεταφράσω, η μπάλα έχει χαθεί».
Παίρνει τα πάνω του όταν βρίσκει δίχτυα, δύο φορές, σε αγώνα για το Coppa Italia με αντίπαλο τη Σαν Μπενεντέτσε. Πανηγυρίζει δικό του γκολ και στο πρωτάθλημα λίγο αργότερα. Γεγονότα που δεν ικανά να αλλάξουν τον ρουν της ιστορίας.
Προβληματική είναι και η συνολική εικόνα της Αβελίνο που περνάει αγωνιστική κρίση, υποχωρώντας στη βαθμολογία. Πλέον ο στόχος ήταν ξεκάθαρος: παραμονή της ομάδας στη Serie A.
Ο αγώνας που θα άλλαζε την ιστορία
Σε τέτοιες περιπτώσεις, η αλλαγή του προπονητή είναι επιτακτική ανάγκη. Ο Νίκος Αναστόπουλος χάνει τη θέση του από τη βασική ενδεκάδα, κάποιες φορές και εκτός αποστολής. Η Αβελίνο κάνει ντεμαράζ στο δεύτερο γύρο και όλα είναι ανοιχτά. Η τελευταία αγωνιστική είναι καθοριστική. Η ομάδα του Έλληνα επιθετικού πάει στο Μιλάνο για έναν αγώνα δίχως αύριο απέναντι στην Ιντερ. Αν κέρδιζαν τους νερατζούρι, θα έμεναν στην κατηγορία.
Ο Αναστόπουλος δέχεται κόκκινη κάρτα για χτύπημα στον Μπέργκομι, η Αβελίνο το πάλεψε αλλά δεν έφυγε με τους βαθμούς της νίκης στις αποσκευές της. Το τελικό 1-1 την έστειλε στη Serie B. Αν σκόραρε σε εκείνο το ματς δίνοντας τη νίκη στην ομάδα του, παρά την κακή χρονιά, ίσως το μέλλον του να ήταν διαφορετικό.
Το ταξίδι στην Ιταλία έλαβε τέλος. Συντομότερα απ’ ό,τι είχε ονειρευτεί. Επέστρεψε στην Ελλάδα, αλλά όπως λέει ο ίδιος, επέστρεψε διαφορετικός. Μια άλλη κουλτούρα, ζωής και ποδοσφαίρου, τον είχε μπολιάσει.
forzajuve.gr
