Το πολυσέλιδο κείμενο, σύμφωνα με… την ανάρτηση στο indymedia, αφέθηκε έξω από το χώρο της εκδήλωσης, που πραγματοποιήθηκε με θέμα: «Ένοπλος Αγώνας, Επαναστατικό Κίνημα και Κοινωνική Επανάσταση», η οποία πραγματοποιήθηκε στις 17 Οκτώβριου στην αίθουσα Γκίνη του Πολυτεχνείου. Ηταν αφημένο σε φωτοτυπημένα αντίγραφα και διαβάστηκε κατά τη διάρκειά της.
Μήνυμα της Ρούπα στο Μαζιώτη
Σχεδόν άμεσα στην 2η παράγραφο του κειμένου της στέλνει μήνυμα στον φυλακισμένο σύντροφό της Νίκο Μαζιώτη λέγοντας χαρακτηριστικά: «Νίκο, ξέρω πως τη δύναμη την έχεις. Εμείς, όπως έχουμε πει και στα αμφιθέατρα, απλά αλλάζουμε σημεία αγώνα. Όμως ο αγώνας μας είναι ο ίδιος όπου και να βρισκόμαστε, είτε μέσα είτε έξω από τη φυλακή. Και όσες σφαίρες και να μας ρίξουν, εμάς δεν θα μας νικήσουν. Ο Επαναστατικός Αγώνας δεν θα πεθάνει ποτέ».
Σε άλλο σημείο του κειμένου παραδέχεται ότι η σύλληψη του είναι ένα πλήγμα όχι μόνο για τον Επαναστατικό Αγώνα αλλά και για τον ανατρεπτικό αγώνα γενικότερα, ωστόσο σύμφωνα με την Πόλα Ρούπα, αυτό μπορεί να έχει αντίστροφη εξέλιξη και αντί για ηττοπάθεια να ατσαλώσει τις επαναστατικές συνειδήσεις, να ανοίξουν νέα πεδία αγώνα, να ενδυναμώσουν τον ένοπλο αγώνα.
Αναφορικά με τον Επαναστατικό Αγώνα υποστηρίζει πως είναι μία οργάνωση που παρά τα πλήγματα που έχει δεχθεί στέκεται πάντα όρθια, είναι ζωντανή και συνεχίζει στην ίδια πάντα πορεία που έχει χαράξει, ενώ η καταστολή δεν μπορεί να γίνεται το πρόσχημα για την παραίτηση από τον αγώνα. Η Πόλα Ρούπα αναφέρει ενδεικτικά πως σε μία περίοδο βαθιάς σήψης, «η ένοπλη δράση μπορεί να επιφέρει ανυπολόγιστα πλήγματα στο καθεστώς και την εύθραυστη ισορροπία του, είναι λογικό να επιχειρούνται σαρωτικές επιθέσεις του κράτους προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι πολιτικοί παράγοντες αποσταθεροποίησης».
Παράλληλα τονίζει, πως μία ένοπλη οργάνωση για να συνεχίζει τη δράση της μετά από ένα κατασταλτικό χτύπημα, βασική προϋπόθεση είναι η αλληλεγγύη, αυτή όμως που αφορά στην αναγνώριση της πολιτικής αναγκαιότητας να συνεχιστεί η δράση μιας ένοπλης οργάνωσης.
«Ο σύντροφος Σταμπούλος»
Η καταζητούμενη Πόλα Ρούπα, αναφέρει στην επιστολή της πως μετά τη σύλληψη του «αναρχικού συντρόφου Αντώνη Σταμπούλου, η κυβέρνηση Σαμαρά δια στόματος Κικίλια δεν προσπάθησε καν να κρύψει τον πανικό της μπροστά στην υπόθεση και μόνο ότι σημαίνοντα στελέχη της οικονομικής ελίτ στη χώρα και πολυεθνικές μπορεί να χτυπηθούν και συνέδεσε άμεσα την πορεία εξόδου του καθεστώτος από την κρίση με τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα».
Εκτιμά, επίσης πως η ενδυνάμωση του Επαναστατικού Αγώνα δημιουργεί ανισορροπία και αστάθεια στο σύστημα, πως η ένοπλη δράση δεν γεννά την καταστολή αλλά αντίθετα η απουσία ενός ισχυρού ένοπλου επαναστατικού μετώπου οδηγεί στην αποθράσυνση των εξουσιαστών και των πολιτικών και στρατιωτικών υπερασπιστών τους.
Η Παναγιώτα Ρούπα μετά από μία εκτενή οικονομική ανάλυση καταλήγει πως θα ήταν «μεγάλο επίτευγμα αν καταφέρναμε να δημιουργήσουμε ένα πανευρωπαϊκό δίκτυο ένοπλης δράσης που θα κατάφερνε να χτυπήσει τέτοιους υπερεθνικούς πολιτικούς και οικονομικούς μηχανισμούς. Το να καταφέρνεις να χτυπάς νευραλγικά κέντρα του καθεστώτος είναι μια πρόκληση για τους ένοπλους αγωνιστές. Και αυτή την πρόκληση πάντα την ακολουθούσαμε στον Επαναστατικό Αγώνα, στοχεύοντας σε όσο το δυνατό υψηλότερους στην ιεραρχία του συστήματος πολιτικά και οικονομικά στόχους. Και πεποίθησή μου είναι πως η περαιτέρω ενδυνάμωση του Επαναστατικού Αγώνα θα καταφέρει ακόμα πιο κεντρικά και ουσιαστικά χτυπήματα στο καθεστώς απ’ ότι έχει ως τώρα καταφέρει και θα επιφέρει μεγάλα πλήγματα στην λειτουργία του».
Σύμφωνα με την καταζητούμενη Πόλα Ρούπα, η στρατηγική του Επαναστατικού Αγώνα έχει ως στόχο την αποδόμηση των πολιτικών και οικονομικών θέσεων του καθεστώτος και την ευρύτερη δυνατή κοινωνική απεύθυνση. «Είναι η εποχή που η ένοπλη δράση μπορεί να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική όχι μόνο ως προς την προπαγάνδιση της σύγκρουσης με την κεντρική εξουσία, την ανατροπή του καθεστώτος και την κοινωνική Επανάσταση. Μπορεί να είναι αποτελεσματική ως προς την αποσταθεροποίηση του καθεστώτος. Με καίρια και κομβικής σημασίας χτυπήματα, μπορεί να επιφέρει ουσιαστικά πλήγματα στην λειτουργία του συστήματος και να φέρει πιο κοντά το επιθυμητό αποτέλεσμα της καθεστωτικής κατάρρευσης. Αυτή η πεποίθησή μου βασίζεται σε μια ανάλυση που έχει εκφράσει ο Επαναστατικός Αγώνας» αναφέρει η Πόλα Ρούπα σε άλλο σημείο της επιστολής της.
«Το χρωστάμε στους νεκρούς μας»
Η σύντροφος του Νίκου Μαζιώτη θυμίζει πως η τριπλή βομβιστική επίθεση στο Α.Τ. Καλλιθέας πριν τους ολυμπιακούς αγώνες του 2004, είχε προκαλέσει την κατάρρευση χρηματιστηριακού δείκτη σε χώρα της ανατολικής Ασίας, «ας φανταστούμε τι θα μπορούσαμε να καταφέρουμε αν είχαμε ένα ισχυρό ένοπλο κίνημα στην Ελλάδα αυτή την περίοδο που κρίση και συστημική αλληλεξάρτηση δημιουργούν ένα συνδυασμό μοναδικό για τη διάχυση, ακόμα και τον πολλαπλασιασμό των κραδασμών στο σύστημα ύστερα από μεγάλα ένοπλα χτυπήματα».
«Όποιος στον πόλεμο πάει για να πεθάνει, για πόλεμο στρατιώτη μου δεν κάνει», είναι το ρητό που αναφέρει η Πόλα Ρούπα για να επισημάνει ότι η προοπτική της νίκης ακόμα και στις πιο αντίξοες συνθήκες, είναι η απαραίτητη παράμετρος για να είσαι αποτελεσματικός.
Η μακροσκελής επιστολή της καταλήγει: «Το γεγονός ότι σύντροφοι φυλακίζονται ή και χάνουν τη ζωή τους στον αγώνα, το γεγονός ότι ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας έδωσε τη ζωή του στον αγώνα για την Επανάσταση, δεν μπορεί να καθορίζει αρνητικά την προοπτική του αγώνα μας. Αντιθέτως. Αυτά τα γεγονότα οφείλουν να μας κάνουν ακόμα πιο αποφασιστικούς να πολεμήσουμε και να νικήσουμε. Αυτά τα γεγονότα οφείλουμε να τα κάνουμε εφαλτήριο για αντεπίθεση, για ισχυρότερα χτυπήματα έναντι του εχθρού, για πιο αποφασιστικές μάχες. Το χρωστάμε στους νεκρούς μας, στους φυλακισμένους συντρόφους. Το χρωστάμε στον ίδιο μας τον εαυτό. Όταν κάποιος από εμάς δίνει τη ζωή του για την Επανάσταση, το λιγότερο που έχεις να κάνεις είναι να πολεμήσεις με όλες σου τις δυνάμεις για να γίνει. Λυτή είναι η αρχή μου. Και το αν θα νικήσουμε ή όχι είναι στο δικό μας χέρι. Αρκεί να το πιστέψουμε και να τολμήσουμε. Πόλα Ρούπα».
