Με μια δήλωσή του που μοιάζει περισσότερο με απέλπιδα προσπάθεια απινίδωσης, ο Αντώνης Σαμαράς προσπαθεί να σώσει τον εκλεκτό του για τον Δήμο της Αθήνας Άρη Σπηλιωτόπουλο ο οποίος δείχνει να ψαρεύει στα ίδια νερά με εκείνα της Χρυσής Αυγής, καθώς εστιάζει στον τρόμο των πολιτών από τους «κακούς» που ο Άρης θα καταφέρει να… εξολοθρεύσει απλώς… αλλάζοντας τις λάμπες των δρόμων (…)
Ο πρωθυπουργός σε ερώτηση δημοσιογράφου για τις δημοτικές εκλογές της Αθήνας δήλωσε…
«Το δίλημμα στην Αθήνα είναι συγκεκριμένο, πολύ συγκεκριμένο. Θα αφήσουμε την πόλη στην αδράνεια και σε όσους θέλουν την αναρχία; Ή θα ενώσουμε τις δυνάμεις μας με στόχο καμιά ψήφος να μην πάει χαμένη, για να πάει η Αθήνα μπροστά; Προς αυτή την κατεύθυνση είναι η υποψηφιότητα του Αρη Σπηλιωτόπουλου».
Μετά κι απ’ αυτή την πρωθυπουργική δήλωση είναι σχεδόν σίγουρο πως η… νερατζούλα του Σπηλιωτόπουλου θα έχει την ίδια μοίρα με εκείνη της Ελιάς του Βενιζέλου, καθώς το να σου προσφέρει σήμερα «στήριξη» ο Αντώνης Σαμαράς, είναι σαν να σου δίνει την ευχή του ο… Μητσοτάκης.
Το δίλημμα των εκλογών διαχρονικά το περιγράφει ο εξαιρετικός Πόντιος πολιτικός Λεωνίδας Ιασωνίδης, βουλευτής και υπουργός του κόμματος του Ελεύθερίου Βενιζέλου που διαχειρίστηκε τα τεράστια ποσά της αποκατάστασης των προσφύγων του 1923, ζούσε πάντα σε ένα ξενοδοχείο τρίτης κατηγορίας και δεν απέκτησε ποτέ ούτε ακίνητη ούτε κινητή περιουσία. Πέθανε φτωχός. Καμμία σχέση με τους βολευτάδες των σαμαροβενιζέλων…
Μιλώντας κάποτε στη Θεσσαλονίκη ο Λεωνίδας Ιασωνίδης, σε μία στιγμή είπε: «Αρ’ ατώρα έρθαμεν σε δίλημμα». Το πλήθος των Ποντίων τον άκουγε σιωπηλό. Μέχρι που κάποιος σήκωσε το χέρι και υπέβαλε την ερώτηση που απασχολούσε όλους: «Πασσά Ιασωνίδη, ντο εν το δίλημμα;».
«Ακούστε να λέγω σας ντο εν το δίλημμα» απάντησε ο Ιασωνίδης.
«Πέρωμεν έναν σκοινίν.
Περάζουμ’ α ας σο στόμαν και βγάλουμ’ ατό ας σον κώλον!
Σ’ εμπρός το μέρος δένουμεν έναν σκατόν!
Σ’ οπίς πα το μέρος δένουμεν έναν αγγούρ’!
Συρτς να εβγάλτς το σκατόν ας ‘σο στόμας, εμπέν’ το αγγούρ’ σον κώλος!
Συρτς να εβγάλτς το αγγούρ’ ας σον κώλος, εμπέν το σκατό ‘σο στόμας! Αρ’ ατό εν το δίλημμα!»
Με τις υγείες σου Αντωνάκη. Το δίλημμα είναι δικό σου.
Εμείς δεν έχουμε κανένα δίλημμα.
από πουθα διοικει το δημο η Σαλωμη ;από τη Μυκονο με τις φιληνάδες ;;;;;