Σε άρθρο της για το υπό έκδοση βιβλίο του Χένρι Κίσινγκερ «Παγκόσμια Τάξη», η… πρώην υπουργός Εξωτερικών και εν δυνάμει υποψήφια για την προεδρία Χίλαρι Κλίντον εξήρε το όραμα του σεσημασμένου αρχισιωνιστή και σφαγέα για την οικοδόμηση μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Γράφοντας για την Washington Post, η Κλίντον αποθεώνει τις αέναες προσπάθειες του Κίσινγκερ για την επιβολή της Νέας Τάξης Πραγμάτων, υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχει κάποια άλλη βιώσιμη εναλλακτική λύση για το μέλλον.
«Στο βιβλίο του ο Κίσινγκερ εξηγεί γιατί αυτό (η εγκαθίδρυση της ΝΤΠ) αποτελεί επιτακτική ανάγκη και το πώς θα το επιτύχουμε», γράφει η Κλίντον, ενώ επισημαίνει ότι ο πρόεδρος Ομπάμα αλλά και η ίδια εργάζονται για την εκπλήρωση του σχεδίων του.
«Η ανάλυσή του, εκτός από κάποιες διαφορές σε συγκεκριμένες πολιτικές, ταυτίζεται σχεδόν απόλυτα με τη γενική στρατηγική που ακολουθεί η κυβέρνηση Ομπάμα κατά τη διάρκεια των τελευταίων έξι χρόνων για την οικοδόμηση μιας παγκόσμιας αρχιτεκτονικής ασφάλειας και συνεργασίας στον 21ο αιώνα», τονίζει η Κλίντον.
Συνεχίζοντας, η πρώην υπουργός φτάνει στο σημείο να χρησιμοποιήσει ως επίρρωση των ισχυρισμών της τα όσα συμβαίνουν σήμερα στο Ιράκ και τη Συρία, παραλείποντας φυσικά να αναφερθεί στο ρόλο που εκείνη έπαιξε στην κατάρρευση των δύο αυτών χωρών.
«Η φιλελεύθερη παγκόσμια τάξη, για την επιβολή και την προάσπιση της οποίας οι ΗΠΑ εργάστηκαν επί δεκαετίες, δέχεται επίθεση από παντού στον κόσμο», αναφέρει.
Η Κλίντον χωρίς ίχνος ταπεινότητας και μετριοφροσύνης επικαλείται το βιβλίο της «Δύσκολες αποφάσεις» προκειμένου να …πλέξει και το δικό της εγκώμιο για το ρόλο που έπαιξε και παίζει στην πραγμάτωση του σκοπού.
«Είμαι περήφανη που βοήθησα τον πρόεδρο να ξεκινήσει τον επανασχεδιασμό και την ενδυνάμωση της παγκόσμια τάξης, ώστε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της νέας εποχής», ισχυρίζεται, ενώ επισημαίνει ότι «ο Κίσινγκερ είναι ένας φίλος, πάντα χρησιμοποιούσα τις συμβουλές του όταν ήμουν υπουργός Εξωτερικών».
Χωρίς δισταγμό, η Κλίντον επαίρεται επίσης για την «επιθετικότητά» της όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, χρησιμοποιώντας το σλόγκαν του «απομονωτισμού», ένα επιχείρημα που συχνά προτάσσουν ενάντια σε όσους αντιτίθενται στους παράλογους και χωρίς καμία νομιμοποίηση πολέμους των ΗΠΑ.
