Με δηλώσεις του στο Βέλγιο, ο Ντιεμερσί Μποκανί αποκάλυψε πως ο λόγος του «ναυαγίου» της μεταγραφής του στον Ολυμπιακό δεν είχε να κάνει με τις ιατρικές εξετάσεις, αλλά με το γεγονός ότι οι «ερυθρόλευκοι» δεν τα βρήκαν με την Ντινάμο Κιέβου.
Ο 31χρονος Κογκολέζος επιθετικός ήρθε την περασμένη Δευτέρα στην Αθήνα για να ολοκληρώσει τη μεταγραφή του στον Ολυμπιακό, ωστόσο μία μέρα μετά διέρρευσε πως ο παίκτης δεν πέρασε τις ιατρικές εξετάσεις με αποτέλεσμα η μεταγραφή να μην προχωρήσει.
Ο ίδιος ο Μποκανί, όμως, μιλώντας στη βελγική εφημερίδα Derniere Heure, ξεκαθάρισε πως ο τραυματισμός του δεν είχε να κάνει με το «ναυάγιο» της μεταγραφής, αποκαλύπτοντας πως ο λόγος που δεν υπέγραψε στον Ολυμπιακό ήταν ότι δεν έφτασαν σε συμφωνία οι «ερυθρόλευκοι» με την Ντινάμο Κιέβου.
«Η αλήθεια είναι ότι η Ντιναμό Κιέβου δεν συμφώνησε με τον Ολυμπιακό. Ο μικροτραυματισμός μου δεν με εμποδίζει να αγωνιστώ. Μερικές φορές δουλεύω με προσωπικό προπονητή για να επανέλθω στην φόρμα μου. Δεν βλέπω γιατί πρέπει να εγκαταλείψω. Τα γόνατά μου υπέμειναν την Πρέμιερ Λιγκ για δύο χρόνια, νομίζετε αλήθεια ότι οι ιατρικές εξετάσεις στην Νόριτς και την Χαλ είναι απλές; Το αγγλικό πρωτάθλημα είναι πιο δυναμικό από το ελληνικό. Η εικόνα μου κηλιδώθηκε, αλλά μπορώ να παίξω ξανά στο υψηλότερο επίπεδο παρά αυτή την μικρή ενόχληση. Το γόνατό μου καθαρίστηκε πριν από τρία χρόνια», σχολίασε ο Μποκανί.
Παράλληλα ο Κογκολέζος επιθετικός σχολίασε επικριτικά και τον τρόπο που τον αντιμετώπισε ο Τύπος στην Ελλάδα, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Ο Τύπος στην Ελλάδα έκανε τον κόσμο να πιστέψει ότι τελείωσα από το ποδόσφαιρο. Ήμουν πεπεισμένος ότι θα πετύχαινα και έκανα πολλές οικονομικές παραχωρήσεις για να παίξω με τον Χάσι, που με ήθελε πραγματικά. Ήμουν πολύ απογοητευμένος γιατί ήθελα να ξαναπαίξω στο Τσάμπιονς Λιγκ. Στο αεροδρόμιο και στην πόλη, ένιωσα ότι και οι οπαδοί με ήθελαν πολύ. Η σύζυγός μου ήταν λυπημένη, όλη η οικογένειά μου στο Κονγκό πανικοβλήθηκε, όλο το Κονγκό σοκαρίστηκε και νόμιζαν ότι δεν θα ξαναπαίξω ποδόσφαιρο. Το τηλέφωνό μου δεν σταμάτησε να χτυπάει, έπρεπε να τους καθησυχάσω όλους».
