Μήπως είστε τύπος που συχνά έρχεται σε αμηχανία για τα πάντα;
Από ένα απλό ολίσθημα της γλώσσας κατά την παραγγελία του καφέ, ή ακόμη να γλιστρήσετε πάνω από το πόδι κάποιου. Στην πραγματικότητα υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους μπορείτε να γίνετε αμήχανοι και να σας δημιουργήσει πρόβλημα.
Μπορείτε να παρηγορηθείτε. Την επόμενη φορά που θα νιώσετε να κοκκινίζετε ανεξέλεγκτα όταν ρίξετε τον καφέ σας πάω του,σε ένα ραντεβού, θυμηθείτε ότι υπάρχουν και χειρότερα.
Είναι λίγο δύσκολο να καθορίσουμε τον ορισμό της αμηχανίας.
Σε μια μελέτη του 2005 σχετική με το θέμα, «Αμηχανία», αναφέρθηκε ότι είναι ένα κοινωνικό, ηθικό, και συνειδητό συναίσθημα.
Έχει χαρακτηριστεί σαν μια σύνθετη αλληλεπίδραση ανάμεσα σε μια αποσπαστική κατάσταση της προσωπικότητας του ατόμου, καθώς και την πραγματική ή φανταστική παρουσία του άλλου.
Αυτό που μας στενοχωρεί, με άλλα λόγια, είναι ένα εξαιρετικά σύνθετο ζήτημα.
Εξαρτάται από τη δική μας αντίληψη για το τι μετράει σαν ένα λάθος ή γκάφα . Ακόμη και αν δεν βρίσκονται άλλοι εκεί για να μας δουν να πέφτουμε από τις σκάλες ή να τραγουδάμε στον καθρέφτη του μπάνιου, μετράει πάντα η ουσία του συναισθήματος.
Αν κοκκινίζετε ή τραυλίζετε μετά από μια λάθος στιγμή, οι ειδικοί πιστεύουν ότι γίνεται επειδή σαν κοινωνικά άτομα προσπαθείτε να διορθώσετε το πρόβλημα.
Το άλλο σημαντικό πράγμα που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι η αμηχανία είναι πραγματικά εξαιρετικά πολύτιμη, και αυτό το συναίσθημα δείχνει ότι είμαστε κοινωνικοί.
Αν το νιώθετε πάρα πολύ συχνά, και δεν μπορείτε να απενεργοποιήσετε το συναίσθημα, δεν σημαίνει ότι είναι κακό. Είναι πιθανό όμως να έχετε άγχος, και τον ενδόμυχο φόβο της έλλειψης κατανόησης των άλλων.
Η αμηχανία από μόνη της δεν είναι πρόβλημα, – να είστε σίγουροι ότι υπάρχει πάντα η σχετική κατανόηση.
Η αμηχανία πολλές φορές γίνεται μέσο για να πλησιάσετε πιο στενά κάποια άτομα. Το βασικό στοιχείο για να κατανοήσουμε την αμηχανία είναι να τη δεχθούμε σαν μια ανθρώπινη άβολη ενέργεια, με έντονο συγκινησιακό φόρτο.
Αν ήμασταν μοναχικά άτομα, πιθανότατα δεν θα είχαμε αναπτύξει λέξεις και εκφράσεις με σήματα προσώπου και σώματος που να εκφράζουν τη λύπη, την ανησυχία, για κάτι που θα αφορούσε μόνο εμάς. Αυτά τα σήματα πάνε πολύ πιο πέρα από ένα κοκκίνισμα ή δάγκωμα των χειλιών μας.
Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα μελέτη που δείχνει, ότι είμαστε ικανοί να δείξουμε και άλλα συναισθήματα μέσα από την αμηχανία, όπως καλοσύνη και γενναιοδωρία.
Η έλλειψη της αμηχανίας συνήθως δεν είναι ένας επιθυμητός στόχος σε κοινωνικές καταστάσεις. Όταν οι άνθρωποι ενεργούν χωρίς ντροπή, και ενσυναίσθηση μιας άτοπης πράξης σημαίνει ότι δεν γνωρίζουν τους κοινωνικούς κανόνες φιλικής σύνδεσης, και δεν ενδιαφέρονται γι ‘αυτούς.
Το κοκκίνισμα, από την άλλη πλευρά, δείχνει ότι είστε ενήμεροι για το λάθος και βιώνετε ένα είδος πόνου με την αυτο-τιμωρία. Αυτό το είδος του πράγματος ενισχύει τη διαφάνεια μιας προσωπικότητας.
Η πιθανή πηγή της αμηνανίας ίσως έχει ρίζες στην αναζήτηση, φίλων και συντρόφων.
Όταν υπάρχει αμηχανία σε μια κοινωνική κατάσταση, – σύμφωνα με τους ειδικούς-, είναι μια «συμπεριφορά κατευνασμού».
Ο καθηγητής Dacher Keltner που ανέλυσε τη συμπεριφορά πολλών ατόμων διαπίστωσε ότι όταν επιδεικνύουμε ανοιχτά κάποιο είδος αμηχανίας έχοντας κάνει κάτι παράλογο ή επικίνδυνο είναι αρκετά κοινό σε όλους.
Τα σήματα της αμηχανίας, είναι αρκετά εύκολα ανιχνεύσιμα σε άλλους ανθρώπους, και στην πραγματικότητα έχουν μια εξαιρετικά κοινωνική λειτουργία. Είναι μια τεχνική αποκλιμάκωσης της έντασης, όπως και σε όλες τις άλλες κοινές μας συμπεριφορές, και δείχνει ταπείνωση αδυναμία, και μετριοφροσύνη. Σηματοδοτεί επίσης ένα χαρακτηριστικό: «Τη δέσμευση για κοινωνικές σχέσεις,» που πολύ πιθανό να τις δούμε ως αξιόπιστες. Έχουμε την τάση να βλέπουμε την αμηχανία σαν «μη λεκτική συγγνώμη», και όσο πιο προφανές είναι, τόσο το καλύτερο.
Ίσως να αποτελεί ένα καλό μέσο επιβίωσης σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Σε ένα διαρκή ανταγωνιστικό περιβάλλον ή συνεργασία με άλλους ανθρώπους, η αμηχανία δείχνει επίσης να είναι η ρίζα της κοινωνικά ανήσυχης συμπεριφοράς μας. Δείχνει ότι είναι μια ταπεινωτική εμπειρία καθώς υπάρχει πιθανή απειλή απώλειας ενός προσώπου, ή της κοινωνικής θέση μας, και δημιουργεί μελλοντικά προβλήματα.
Η συστολή και η αμηχανία, είναι μια συμπεριφορά της οθόνης του προσώπου. Αν βάλουμε μια ορισμένη κοινωνικά αποδεκτή συμπεριφορά στο πρόγραμμά μας, πιστεύουμε ότι θα έχουμε περισσότερους φίλους, μεγαλύτερη πρόσβαση σε ενδιαφέροντα, και φυσικά να μας κάνει πιο ελκυστικούς σε συντρόφους.
Αυτή η αξιολόγηση που κάνουμε στη δική μας συμπεριφορά, αντικατοπτρίζει μια αναμενόμενη αντίδραση που έχει επίκεντρο το κοινωνικό μας άγχος, καθώς είναι μια απάντηση σε ένα λάθος που μπορεί να μας κοστίσει ακριβά.
Είναι γραφτό να γίνει μεταδοτική ως κοινωνική συμπεριφορά.
Το χιούμορ βασίζεται σε αυτή την αίσθηση της ντροπής για εκείνους που έρχονται σε δύσκολη θέση. Μερικές φορές γίνεται ενοχλητικό και βεβαιώνει την επίκριση ενός προσώπου που ντρέπεται για κάτι ανόητο που έχει κάνει.
«Η αμηχανία υποδηλώνει στενοχώρια που μαρτυρά το κοκκίνισμα, και συνήθως απαιτεί την απαραίτητη διακριτικότητα του άλλου. Η αμηχανία γίνεται αμοιβαία, και ακόμη πιο περίεργη, όταν τρέφεται, και μεταδίδεται σε άλλους. Η αποκατάσταση της ομαλότητας κρίνεται απαραίτητη σε μια διαταραγμένη κοινωνική σύνθεση.
Προφανώς αυτό δεν έχει το ίδιο αποτέλεσμα για το άτομο το οποίο προκάλεσε την άβολη κατάσταση.
Εμείς δεν μπορούμε να παρατηρήσουμε την αμηχανία μας.
Αν μπορούσαμε να δούμε την ντροπή στο βλέμμα μας, ή άλλα παρόμοια συμπτώματα, ίσως να είμασταν σε θέση να μπορούσαμε να ελέγξουμε την αξιοπιστία μας και να μετριάζαμε την αρνητική εντύπωση σε άλλους ανθρώπους.
Η εμφανής δυσάρεστη αμηχανία, μπορεί να πάρει τη θέση τιμωρίας και φαίνεται επίσης να επιδεινώνει την αμηχανία του ατόμου περισσότερο.
Το ηθικό δίδαγμα;
Αν τα έχετε κάνει μπάχαλο και είστε μπερδεμένοι, είναι προτιμότερο να μην προσπαθήσετε να κρύψετε την αντίδρασή σας. Αυτή κάνει τους ανθρώπους και την εμπιστοσύνη σας, πιο αξιόπιστη, και αν οι άλλοι αντιληφθούν πόσο σας πείραξε αυτό το λάθος στην αυτοπεποίθησή σας, ίσως βοηθήσει στη συγχώρεση.
el.gr
