Γιατί το ταμείο είναι μείον…
Όταν δεν υπάρχει φράγκο στο ταμείο, το «αφεντικό» σκέφτεται τα πάντα! Αυτό λέει μια παλιά παροιμία και έχει πέσει τόσες φορές μέσα το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Το ίδιο βεβαίως ισχύει και στην περίπτωση των καταπατημένων δασικών εκτάσεων, καθώς παράθυρο για τη νομιμοποίηση τους αφήνει η διάταξη που συμπεριλήφθηκε στο πολυνομοσχέδιο με τα νέα προαπαιτούμενα που συζητείται στην Βουλή.
Ειδικότερα, το άρθρο 32 «τροποποιήσεις διατάξεων του ν. 4280/2014 (Α’ 159)» αναφέρει:
«1. Η παράγραφος 1 του άρθρου 38 του ν.998/1979, όπως τροποποιήθηκε από την παράγραφο 1 του άρθρου 35 του ν.4280/2014 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Τα δάση και οι δασικές εκτάσεις, τα οποία καταστρέφονται συνέπεια πυρκαγιάς κηρύσσονται υποχρεωτικά ως αναδασωτέα ανεξαρτήτως της ειδικότερης κατηγορίας αυτών ή της θέσης στην οποία βρίσκονται. Της αναδάσωσης εξαιρούνται εκτάσεις για τις οποίες, πριν την πυρκαγιά τους, έχει χορηγηθεί έγκριση επέμβασης».
2. Η παράγραφος 4 του άρθρου 52 του ν.4280/2014 καταργείται».
Τι ανέφερε όμως η διάταξη του νόμου του 2014 που επιχειρείται σήμερα να αντικατασταθεί από την νέα ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος:
«1. Το πρώτο εδάφιο της πρώτης παραγράφου του άρθρου 38 του ν. 998/1979 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Τα δάση και οι δασικές εκτάσεις, τα οποία καταστρέφονται ή αποψιλώνονται συνεπεία πυρκαγιάς ή παράνομης υλοτομίας ή άλλης αιτίας κηρύσσονται υποχρεωτικά ως αναδασωτέα ανεξαρτήτως της ειδικότερης κατηγορίας αυτών ή της θέσης στην οποία βρίσκονται, εκτός από το τμήμα τους, η εκχέρσωση του οποίου είχε εγκριθεί ήδη, πριν από την καταστροφή του από τις ανωτέρω αιτίες, για λόγο δημοσίου συμφέροντος με την έκδοση της οικείας νομικής πράξης.».
Υπό αυτά τα δεδομένα καθίσταται σαφές ότι της υποχρεωτικής αναδάσωσης εξαιρούνται τα δάση και οι δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν από «παράνομη υλοτομία ή άλλη αιτία» όπως καταπατήσεις.
