Αφήνουν συνειδητά τις πολιτικές αντιλήψεις εκτός γηπέδου. Στις κερκίδες, άλλωστε, ολόκληρη η ενέργεια πρέπει να διοχετεύεται στην στήριξη της ομάδας και σε τίποτα άλλο. Όμως, όπως ισχύει και για κάθε τέτοια αντίστοιχη οπαδική δήλωση, όπου ακούς πως δεν υπάρχει σχέση με την πολιτική, ξέρεις πολύ καλά πως κάποια φασιστικά αντανακλαστικά «παίζουν».
Οι Second Sector δεν είναι απλά οι πιο φανατικοί οπαδοί που θα συναντήσει κανείς στην Ουγγαρία, αλλά κάτι πολύ παραπάνω: οι πιο φανατικοί οπαδοί που θα πετύχεις σε ολόκληρη την Ευρώπη. Έ
νας βάρβαρος στρατός από χούλιγκανς εξοπλισμένος με αλυσίδες, τέιζερ και ρόπαλα του μπέιζμπολ. Ο φόβος και ο τρόμος κάθε οπαδικής μάχης.
Φανατικοί με την Φερεντσβάρος, αν και σε ευθεία κόντρα με τη διοίκησή της που θέλει να ελέγχει στο έπακρο τα εσωτερικά των συνδέσμων, οι εκπρόσωποι των Second Sector το είχαν δηλώσει ευθαρσώς σε μια συνέντευξή του πριν μερικά χρόνια: «Δεν εκφραζόμαστε πολιτικά μέσα στο γήπεδο, αλλά είμαστε πατριώτες και φυσικά ακροδεξιοί».
Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά ότι τα είδη των βίαιων πρακτικών είναι διαχωρισμένα για τους ίδιους.
Μπορεί οι οπαδικές τους συγκρούσεις να έχουν μόνο «πράσινο χρώμα» (όπως και οι φανέλες της αγαπημένης τους ομάδας) αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και οι μοναδικές: οι Second Sector αποτελούν βασική πηγή τροφοδοσίας για τους ναζιστικούς κύκλους της Ουγγαρίας.
Κάθε ένα «παλικάρι» που εισέρχεται στον κύκλο των μάχιμων χούλιγκαν του συνδέσμου είναι αυτόματα και ένας εκπαιδευμένος νεοναζί που -διαχωρισμένα πάντα από τις «αθλητικές» δραστηριότητες- δέρνεται με τους… εχθρούς του έθνους.
Το να γίνεις άλλωστε μέλος των Second Sector δεν είναι μια απλή διαδικασία. Περισσότερο θυμίζει μύηση σε συμμορία. Ένα επίδοξο μέλος θα πρέπει να πορεύεται για καιρό μαζί με τους «παλιούς», να ακολουθεί κατά γράμμα τις οδηγίες τους, να αποδεικνύει με τη στάση του πως μπορεί να έχει τη τιμή να θεωρείται μέλος του κλαμπ.
«Δεν πρέπει απλά να είσαι οπαδός της Φερεντσβάρος αλλά να ακολουθείς όλο το lifestyle ενός χούλιγκαν της ομάδας», τονίζουν τα μεγάλα κεφάλια του συνδέσμου που έχουν να περηφανεύονται για το ότι κάποτε «νίκησαν» στο δρόμο τους θρυλικούς χούλιγκαν της Μίλγουολ: όσοι γνωρίζουν τι ακριβώς σημαίνει «χούλιγκαν της Μίλγουολ», η περηφάνια μιας οπαδικής «νίκης» εναντίον τους αποτελεί αυτόματα είσοδο στο πάνθεον των πιο σκληρών χούλιγκαν ολόκληρης της Ευρώπης.
Πρόσφατα, οι Second Sector εγκαινίασαν και το πρώτο τους «επίσημο» χώρο για… ξυλίκι. Ήταν Νοέμβριος του 2016 όταν έδωσαν στη δημοσιότητα το ιδιωτικό τους γυμναστήριο όπου τα μέλη τους προπονούνται για τις συνεχόμενες οδομαχίες με τους οπαδούς άλλων ομάδων.
Η δημοσιοποίηση των εγκαινίων του συγκεκριμένου χώρου είχε προκαλέσει αντιφατικές αντιδράσεις: για πολλούς υπήρξε μια χυδαία επίδειξη δύναμης των χουλιγκανίστικων κύκλων, η νομιμοποίηση μιας βίας που ενώ θα έπρεπε, όχι μόνο δεν κρυβόταν, όχι μόνο δεν θεωρούταν μια περιθωριακή πρακτική αλλά «κανονικό» μέρος του δημοσίου σκηνικού, η φυσικοποίηση της βαρβαρότητας.
Αλλά για μια άλλη πτυχή της κοινωνίας, για εκείνη που γοητεύεται από τον χουλιγκανισμό και τις μάχες τιμής,η κίνηση των Second Sector ήταν κάτι πρωτοποριακό, κάτι που τους εδραίωνε ως ένα από τα μεγαλύτερα οπαδικά κινήματα της Ευρώπης.
Και συν τοις άλλοις, ένα μεγάλο «ντούρωμα» για τους υποστηρικτές του ναζισμού. Και όχι μόνο μέσα στην Ουγγαρία…
Πηγή: menshouse.gr
