Πώς ήρθε ο Χατζηπαναγής στην Ελλάδα – Αγνωστες φωτογραφίες, εκπληκτικά κατορθώματα και δύσκολες στιγμές

Κοινοποίηση:
F-911

Ήταν 22 Νοεμβρίου, μέρα Παρασκευή που πατούσε Ελλάδα ο ποδοσφαιριστής που θα άλλαζε μια για πάντα την εικόνα που έχουμε για το ποδόσφαιρο: Ο Βασίλης Χατζηπαναγής!

Οι τελωνειακοί στο σιδηροδρομικό σταθμό της Ειδομένης δεν μπορούσαν να εξηγήσουν το λόγο που παράγοντες του Ηρακλή, αλλά και κάποιοι φίλαθλοι νυχτιάτικα είχαν φθάσει ως εκεί για να υποδεχτούν το νέο απόκτημα της ομάδας.

Οι άνθρωποι ήξεραν ,ότι ανάλογες υποδοχές γίνονται στα αεροδρόμια των μεγάλων πόλεων κι όχι στους συνοριακούς σιδηροδρομικούς σταθμούς. Οι πιο υποψιασμένοι (ή περίεργοι…) ρώτησαν τους επιβάτες της αμαξοστοιχίας τι… σόι είναι αυτός ο ποδοσφαιριστής.

-Παιχταράς, απαντούσε, ο ένας

-Ζογκλέρ, συμπλήρωνε ο άλλος.

Οι πολιτικοί πρόσφυγες από την Τασκένδη γύριζαν στην Ελλάδα και μαζί με την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή στην επιστροφή στην πατρίδα, μαζί με τα δικά τους πράγματα, τις αναμνήσεις τους έφερναν και ένα ποδοσφαιρικό διαμάντι.

Η εφημερίδα Θεσσαλονίκη και ο απεσταλμένος της Γιώργος Καρδάλης ήταν ο πρώτος δημοσιογράφος που υποδέχτηκε τον «Βάσια».

Στην πρώτη συνέντευξη είναι φανερή η αμηχανία τόσο του δημοσιογράφου, όσο και του ποδοσφαιριστή. Ο πρώτος δεν είχε «καθαρή» εικόνα για τον παίκτη και ο δεύτερος δεν ήξερε που ερχόταν. Τον Ηρακλή ως ομάδα δεν τον ήξερε μέχρι πριν λίγο καιρό…

Ο Κύπρος πατέρας του, ο Κυριάκος, είχε φύγει από την Ελλάδα το ’49. Ο εμφύλιος είχε κριθεί κι ήταν ένας από τους χιλιάδες πολιτικούς πρόσφυγες που κατέληξαν στην Τασκένδη. Εκεί γνώρισε την μέλλουσα γυναίκα του που ήταν Ελληνίδα.

Ο γιος τους από τα χωράφια της Τασκένδης πήγε στην πρώτη του ομάδα, την τοπική Ντινάμο.

Η κυρίαρχη Παχτακόρ εντόπισε έγκαιρα τον ταλαντούχο πιτσιρικά. Το δέλεαρ για τη μεταγραφή του δεν ήταν οικονομικό. «Θα πάρεις υπηκοότητα. Θα μπορείς να ταξιδεύεις μέσα στη χώρα χωρίς άδεια. Θα είσαι ένας από εμάς» του είπαν για να τον πείσουν.

Οι Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες δεν ήταν Σοβιετικοί πολίτες. Καλά καλά δεν μπορούσαν να ταξιδέψουν έξω από τη Δημοκρατία που ζούσαν. Χρειαζόταν ειδική άδεια. Κι ο Χατζηπαναγής ενέδωσε. Το «ναι» αυτό του άνοιξε τον δρόμο για μια μεγάλη ποδοσφαιρική καριέρα, αλλά του έκλεισε τις πόρτες της Εθνικής Ελλάδας.

Με την Παχτακόρ από το 1972 έπαιξε σε 95 αγώνες πρωταθλήματος, σκόραρε 22 φορές και με τις εμφανίσεις του ξεσήκωνε τον κόσμο. Αναπόφευκτο να τον εντοπίσουν και τα «λαγωνικά» της ομοσπονδίας.

Κλήθηκε στην Ολυμπιακή ομάδα που είχε στόχο το χρυσό μετάλλιο στους Αγώνες του 1976 στο Μόντρεαλ. Στα προκριματικά είχε κληρωθεί με αντιπάλους την Γιουγκοσλαβία, την Ισλανδία και τη Νορβηγία. Και λόγω Χατζηπαναγή ο δρόμος ήταν ανοιχτός. Τρεις νίκες σε ισάριθμους αγώνες και 360′ συμμετοχής.

Το 1975 γίνονται οι αγώνες για την πρόκριση στο Ολυμπιακό Τουρνουά. Το σύστημα προέβλεπε, αρχικά, ματς μπαράζ για τη συμμετοχή στους ομίλους των προκριματικών. Αντίπαλος η ισχυρή Γιουγκοσλαβία. Δεν παίζει στο πρώτο ματς στο Βελιγράδι (7/5, 1-1), αλλά λάμπει στη ρεβάνς στη Μόσχα (21/5) στο 3-0. Σημειώνει μάλιστα και το γκολ που κλείνει το σκορ στο 87′. Τον χειροκροτούν 40.000 θεατές.

Ακολουθεί ένα ακόμα νικηφόρο ματς (2-0) στο Όσλο (28/8) και η πρόκριση επιβεβαιώνεται πάλι στη Μόσχα (1-0 την Ισλανδία στις 10/9). Λείπει από το τελευταίo με τη Νορβηγία που έχει διαδικαστικό χαρακτήρα (4-0 στις 24/9).

Αυτές οι τρεις συμμετοχές του δημιούργησαν όλο το πρόβλημα. Δεν πήγε στους Ολυμπιακούς αφού στο μεταξύ ήρθε στην Ελλάδα. Η ΕΣΣΔ κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο.

f-335

Ξέρετε ότι…

…Ρώσικα έμαθε όταν πήγε στο σχολείο. Σπίτι και στη γειτονιά όλοι μιλούσαν ελληνικά.

…Στην Παχτακόρ οι Έλληνες τον φώναζαν «Λάκη», από το Βασιλάκη, αλλά οι Ουζμπέκοι «Χότζα», που σημαίνει σεβαστό πρόσωπο, κάτι σαν κόμης ή σερ.

…Στο ντεμπούτο του κόντρα στη Σαχτάρ του Ντόνεσκ πέτυχε γκολ. Η ομάδα του νίκησε 4-2 και το τέρμα του ψηφίστηκε ως το καλύτερο του μήνα!

… Ένα ρωσικό περιοδικό έβαλε δίπλα στην φωτογραφία του ένα σκιέρ με τη λεζάντα: Μάθε να ελίσσεσαι όπως ο Χατζαηπαναγής!

…Η μεγαλύτερη επιτυχία ήταν το 5-0 επί της Ντιναμό Κιέβου που λίγο νωρίτερα είχε κερδίσει το Κύπελλο Κυπελλούχων, αλλά και το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ από την Μπάγερν Μονάχου. Ήταν αποτέλεσμα που δημιούργησε αίσθηση.

…Ο Ολυμπιακός ήταν η πρώτη ομάδα που ενδιαφέρθηκε. Ο Ηρακλής όμως έδρασε πιο έξυπνα. Οι ποδοσφαιριστές δεν είχαν δικαίωμα μεταγραφής στο εξωτερικό. Είχαν όμως δικαίωμα οι πολιτικοί πρόσφυγες και οι οικογένειές τους να επιστρέψουν στη χώρα καταγωγής τους. Αυτό ήταν το «παράθυρο» της μεταγραφής. Δεν ήταν ο ποδοσφαιριστής Χατζηπαναγής που ερχόταν στην Ελλάδα, αλλά το παιδί των πολιτικών προσφύγων. Οι άνθρωποι του «γηραιού» βρήκαν την άκρη!

…Ο πατέρας του τον είχε συμβουλεύσει να μείνει λίγο ακόμα στην Τασκένδη, να εξελιχτεί ως ποδοσφαιριστής. Η μητέρα του πάλι δεν ήθελε να ακούσει. Είχε δύο παιδιά από τον πρώτο της γάμο και στεναχωριόταν να τα αφήσει μόνα. Τελικά, ήρθαν και αυτά το 1991 στην Ελλάδα.

…Το πρώτο συμβόλαιο που υπέγραψε είχε διάρκεια δύο χρόνων. Δεν ήξερε ότι η ομάδα του θα μπορούσε να το ανανεώνει μονομερώς!

…Μέχρι το 1980 δεν είχε ελληνικό διαβατήριο. Ζούσε και μεγαλουργούσε με άδειες παραμονής.

…Η ΕΠΟ προσπάθησε να τον περάσει ως «Έλληνα» στα μητρώα της ΦΙΦΑ που είχε πολιτογραφηθεί «Σοβιετικός» με τη συμμετοχή του στην Ολυμπιακή Ομάδα. Κάποια στιγμή, λέγεται, ότι η ΦΙΦΑ ζήτησε, απλά, ένα χαρτί από τους Σοβιετικούς ότι «εκ παραδρομής» χρησιμοποιήθηκε στην Ολυμπιακή ομάδα. Οι Σοβιετικοί φοβήθηκαν να το δώσουν. Οι νομικοί σύμβουλοι της ομοσπονδίας υποστήριξαν ότι μπορεί η ΔΟΕ, που δεν τους συμπαθούσε ιδιαίτερα και τότε, να έπαιρνε πίσω το χάλκινο μετάλλιο που κέρδισαν στο Μόντρεαλ. Μαζί με αυτό τα μέλη της ομάδας θα έχαναν και τα προνόμια που είχαν αποκτήσει (βαθμούς στον Στρατό κ.ά) από την κυβέρνηση.

…Είναι απόφοιτος του Ινστιτούτου Φυσικής και Πολιτισμού της Τασκένδης. Σπούδασε τα πρώτα τρία χρόνια, σταμάτησε με την μετακίνησή του στην Ελλάδα και το δίπλωμα το πήρε 18 χρόνια αργότερα!

F-109

…Η πιο δύσκολη στιγμή του ήταν όταν έμαθε για το αεροπορικό δυστύχημα της 11ης Οκτωβρίου 1979 όταν μεταξύ των επιβατών και των 165 νεκρών ήταν όλη η ομάδα της Παχτακόρ. Οι παλιοί φίλοι και συμπαίκτες. Το έμαθε στην Ολλανδία όπου βρισκόταν για προετοιμασία με τον Ηρακλή. Ήταν Αύγουστος του 1979.Το μνημείο για τους νεκρούς του αεροπορικού δυστυχήματος που αφάνισε την Παχτακόρ και στοίχισε τη ζωή σε 165 ανθρώπους

https://www.newscenter.gr/

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ:

3 Σχόλια

  1. Ρωσοπόντιοι = τα λουγκράκια του Έθνους , αυτός ήταν ίσως η εξαίρεση

  2. Ρωσοπόντιοι : τα λουγκράκια του Έθνους. Αυτός ήταν ίσως η εξαίρεση.

Comments are closed.