Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν πέτρινα εργαλεία και οστά ζώων σε ένα βαθύ σπήλαιο στο νησί Τιμόρ στον Ειρηνικό, γεγονός που τους αναγκάζει να επανεξετάσουν το πότε και το πώς οι άνθρωποι στην αρχαιότητα μετανάστευσαν για πρώτη φορά στην Αυστραλία
Οι εργασίες στο σπήλαιο Laili δείχνει ότι οι άνθρωποι που έφτασαν για πρώτη φορά στην Αυστραλία πριν από περίπου 65.000 χρόνια ήρθαν μέσω της Νέας Γουινέας, ενώ το Τιμόρ και άλλα νότια νησιά αποικίστηκαν από ένα μεταγενέστερο κύμα εποίκων.
Πιθανές διαδρομές για την Αυστραλία
Το Τιμόρ θεωρούνταν από παλιά ως ένα πιθανό νησί-γέφυρα για την πρώτη ανθρώπινη μετανάστευση μεταξύ της ηπειρωτικής Νοτιοανατολικής Ασίας και της Αυστραλίας και της Νέας Γουινέας. Την εποχή αυτών των αρχαίων μεταναστεύσεων, η στάθμη της θάλασσας ήταν χαμηλότερη, επομένως πολλά από τα σημερινά νησιά της Νοτιοανατολικής Ασίας ενώνονταν με την ηπειρωτική χώρα σε μια περιοχή γνωστή ως Σούντα, ενώ η Αυστραλία και η Νέα Γουινέα ενώνονταν σε μια ενιαία ήπειρο γνωστή ως Σαχούλ.
Τα νησιά μεταξύ της Σούντα στα δυτικά και της Σαχούλ στα ανατολικά είναι γνωστά με την ονομασία Wallacaea. Αυτά τα νησιά δεν έχουν συνδεθεί ποτέ ούτε μεταξύ τους ούτε με την ηπειρωτική χώρα, λόγω των βαθέων καναλιών που τα χωρίζουν. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και όταν η στάθμη της θάλασσας ήταν πολύ χαμηλότερη από τη σημερινή, παρέμειναν νησιά.
Τα ίχνη ανθρώπινης παρουσίας
Oι ερευνητές βρήκαν μία μοναδική πηγή αποδεικτικών στοιχείων στο σπήλαιο Laili, με θέα στον ποταμό Laleia στο κεντρικό-βόρειο Τιμόρ-Λέστε. Σε αντίθεση με άλλες περιοχές στην περιοχή, τα ιζήματα στο Laili χρονολογούνται από 54.000 έως 59.000 χρόνια πριν και δεν είχαν κανένα σημάδι ανθρώπινης παρουσίας.
Πάνω από αυτά τα στρώματα εντοπίστηκαν ξεκάθαρα σημάδια ανθρώπινης παρουσίας, στο χώμα που εμφανίστηκε πριν από περίπου 44.000 χρόνια. Αυτό αποδεικνύει σαφώς ότι ενώ η περιοχή αρχικά δεν ήταν κατοικημένη στη συνέχεια έφθασε μεγάλος αριθμός ανθρώπων.
Από άλλες έρευνες, γνωρίζουμε επίσης ότι υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία για ανθρώπους που έφτασαν σε περιοχές στο Τιμόρ-Λέστε και στο κοντινό νησί Φλόρες από 45.000 έως 47.000 χρόνια πριν. Ο συνδυασμός όλων αυτών των στοιχείων αποδεικνύει τον ισχυρισμό ότι οι άνθρωποι έφτασαν στην περιοχή μόνο εκείνη την εποχή.
Τι έδειξε η ανάλυση των ιζημάτων
Η ανάλυση των στρωμάτων ιζημάτων στο Laili δείχνει ότι οι πρώτοι άνθρωποι έφτασαν εκεί οργανωμένα. Η ανθρώπινη παρουσία προκύπτει από τις εστίες που μαγείρευαν, στα πέτρινα εργαλεία και στα υπολείμματα της διατροφής τους η οποία ήταν πλούσια σε ψάρια και οστρακοειδή.
«Χρησιμοποιήσαμε μια τεχνική που λέγεται μικρομορφολογία για να μελετήσουμε τα στρώματα του ιζήματος στο μικροσκόπιο. Μπορούσαμε να δούμε το ίζημα πριν την εποχή της ανθρώπινης παρουσίας. Αλλά όταν οι άνθρωποι μετακινήθηκαν στην περιοχή, πολλά ίχνη ανθρώπινο αποικισμού εμφανίστηκαν απότομα, συμπεριλαμβανομένων συμπιεσμένων στρωμάτων που προκλήθηκαν από το πέρασμα των ανθρώπων στον πάτο του καταφυγίου», αναφέρουν οι ερευνητές.
Eπαναξιολόγηση της διαδρομής που ακολουθήσαν
Τα ευρήματα, όπως σημειώνουν οι επιστήμονες, μπορεί να οδηγήσουν σε επαναξιολόγηση της διαδρομής και του χρόνου της πρώτης ανθρώπινης μετανάστευσης στη Σαχούλ. Δείχνουν επίσης ότι η μετακίνηση στα νησιά ήταν μια δυναμική διαδικασία και όχι ένα μεμονωμένο γεγονός, με την εποικισμό των νότιων νησιών να συμβαίνει χιλιάδες χρόνια μετά τον αρχικό αποικισμό της Αυστραλίας.
Το αρχικό κύμα μετανάστευσης, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων που χρησιμοποίησαν το αρχαίο καταφύγιο βράχων Madjebebe στην Αυστραλία, ήταν αριθμητικά μικρό. Το μεταγενέστερο κύμα εξάπλωσης μέσω των νησιών Wallacea ήταν μεγαλύτερο.
Η απουσία ανθρώπινης παρουσίας στο Τιμόρ πριν από 50.000 χρόνια δείχνει ότι οι άνθρωποι έφτασαν στο νησί αργότερα από ό,τι θεωρούσαν οι επιστήμονες. Αυτό υποστηρίζει τη θεωρία ότι οι άνθρωποι έφτασαν για πρώτη φορά στην Αυστραλία μέσω της Νέας Γουινέας και όχι μέσω του Τιμόρ.
Αυτή η διαδρομή είναι λιγότερο άμεση, αλλά μπορεί να εξηγηθεί το γιατί την επέλεξαν από το γεγονός ότι τα νότια νησιά, συμπεριλαμβανομένου του Τιμόρ, έχουν πολύ λιγότερα ζώα που κατοικούν στην ξηρά, για τροφή. Οι πρώτοι άποικοι θα χρειάζονταν για να ζήσουν να έχουν εύκολη πρόσβαση σε ψάρια και οστρακοειδή. Έτσι, η μετακίνηση σε αυτά τα νότια νησιά θα μπορούσε να είναι πιο δύσκολη από τα βόρεια νησιά που είχαν περισσότερα μεσαίου και μεγάλου μεγέθους χερσαία ζώα.
