Πέθανε ο δημοσιογράφος Μάνος Αντώναρος – Το σπαραχτικό «αντίο» του αδελφού του

Κοινοποίηση:
antonaros

Κατέληξε λίγο μετά τη μιάμιση το μεσημέρι στην Εντατική του νοσοκομείου Ευαγγελισμός – Σπαραχτικό «αντίο» από τον αδελφό του Ευάγγελο Αντώναρο
Την τελευταία του πνοή άφησε στις 13.35 το μεσημέρι της Παρασκευής ο δημοσιογράφος Μάνος Αντώναρος, αδελφός του πρώην κυβερνητικού επροσώπου Ευάγγελου Αντώναρου. Ο Μάνος Αντώναρος νοσηλευόταν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου, έχοντας προσβληθεί από το βακτήριο της λεγιονέλλας.

Ο Μάνος Αντώναρος είχε εργαστεί ως αρθρογράφος σε ελληνικές εφημερίδες (Ελεύθερος Τύπος, Εθνος, Βραδυνή, Εξπρες, Κέρδος, Αθλητική Ηχώ) και περιοδικά, υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη του Αθήνα 9.84. Διευθυντής στο Κανάλι-5 και παραγωγός στον ΑΝΤ1 Radio και στον Alpha. Στην τηλεόραση εργάστηκε κατ αρχάς στην παραγωγή ειδήσεων του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του ΑΝΤ1, διευθυντής προγράμματος στον ΣΚΑΙ, διευθυντής Δημοσίων Σχέσεων του MEGA, παρουσιαστής 2 εκπομπών στο Seven-X και συντονιστής στο δορυφορικό πρόγραμμα της ΕRT-SAT.

Ασχολήθηκε με το διαδίκτυο από τις απαρχές του στην Ελλάδα, ενώ μιλούσε Γερμανικά και Αγγλικά.

Ο Μάνος Αντώναρος ήταν πατέρας δύο παιδιών, της Αθηνάς και του Αρχέλαου.

Το σπαραχτικό «αντίο» του αδελφού του

Με ανάρτησή του στο facebook, ο αδελφός του εκλιπόντος Ευάγγελος Αντώναρος αποχαιρετά τον «μονάκριβο αδελφό του». Με ένα σπαρακτικό κείμενο Ευάγγελος Αντώναρος λέει ότι χάνει τον άνθρωπο που μεγάλωσε μαζί του στην κρεβατοκάμαρα της οδού Φορνέζη «που παίζαμε πόλεμο με πλαστικά σπαθιά στην πίσω βεραντούλα της μονακατοικίας μας, που μαλώναμε και μονιάζαμε. Που μπήκαμε και οι δυο στη δημοσιογραφία από άλλα μετερίζια. Εκείνος μποέμ δημιουργικός με μοναδική πένα και άφθαστες σύγχρονες φρέσκες ιδέες. Λατρευτός στις παρέες, με χιούμορ κι αγάπη για τους ανθρώπους. Θα μου λείψεις Μανο μου. Θα μου λείψουν οι παρατηρήσεις οι υποδείξεις που μου έκανες από αγάπη. Εμένα του πιο συμβατικού. Να ήξερες πόσο σοβαρα τις έπαιρνα, να ήξερες μόνο…Πόσο θα μου λείψουν όλα αυτά. Αλλά κυρίως εσυ που μ’ εβγαζες τόσο συχνά απο τη γκριζάδα της…ρουτίνας μου. Ησουν/είσαι σπουδαίος ανθρωπος. Και γι’ αυτό αθόρυβος…»

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ: