Ο π. Ιερώνυμος ο Σιμωνοπετρίτης (1871-1957) αποτελεί ένα φωτεινό μετέωρο στο πάμφωτο αθωνικό στερέωμα
Ο Άγιος Ιερώνυμος γεννήθηκε στο χωριό Ρεΐζ-Δερέ της επαρχίας Κρήνης της Μικράς Ασίας το 1871 από φτωχούς και ευσεβείς γονείς, το Νικόλαο και τη Μαρία Διακογιώργη. Στη βάπτισή του έλαβε το όνομα Ιωάννης. Ήταν πολύ καλός μαθητής και ξεπερνούσε όλους τους συμμαθητές του σε εξυπνάδα και φρόνηση. Η εκκλησία όμως ήταν το κέντρο της ζωής του. Αγαπούσε τις ιερές ακολουθίες, τα εξωκκλήσια, βοηθούσε στο ψαλτήρι και τους ιερείς στο ιερό βήμα. Από μικρός διακρίθηκε στη σιωπή, τη σοβαρότητα και την ευλάβεια. Η μητέρα του του μίλησε για την αγάπη προς Τον Θεό. Άκουσε από αυτήν βίους αγίων, έμαθε να νηστεύει, να προσεύχεται. Από νωρίς οι άγιοι έγιναν φίλοι του. Δυο φορές ο άγιος Δημήτριος τον έσωσε μία από πόνους στα πόδια και μία από ανεμοβλογιά. Και τις δυο φορές έμεινε σαράντα ημέρες στο εξωκκλήσι του αγίου νηστεύοντας. Επτά χρονών ήξερε τους χαιρετισμούς της Παναγίας απ’ έξω. Η μητέρα του προς το τέλος της ζωής της έγινε μοναχή με το όνομα Μελάνη. Εκτός από τη μητέρα του, το μοναχικό βίο ακολούθησε οι τρεις αδερφές του καθώς και ο αδερφός του.
