Ο Roni Alasor μεγάλωσε στην περιοχή Ερζερούμ του Κουρδιστάν, ακούγοντας μαρτυρίες ορισμένων πού μετείχαν στην εισβολή στην Κύπρο. Χρόνια αργότερα διέφυγε καταδιωκόμενος στο εξωτερικό όπου συγκέντρωσε τέτοιες μαρτυρίες στο βιβλίο του “Διαταγή: Εκτελέστε τους αιχμαλώτους!”
Ομολογώ δεν άντεξα να ξαναδιαβάσω για τους άγριους βιασμούς (π.χ. ένα κορίτσι 13 14 χρόνων σπαράζει στα χέρια του Τούρκου αξιωματικού) και τις εκτελέσεις ανυπεράσπιστων ανθρώπων. Παραθέτω όμως τη μαρτυρία του Ονγκάν για έναν άγνωστο νεομάρτυρα της χριστιανικής πίστης :
“Κοντά στην περιοχή Κυθρέας βρισκόταν το χωριό των δύο Ελλήνων παπάδων… Όταν φτάσαμε εκεί συλλάβαμε 40 με 50 πολίτες οι οποίοι δεν είχαν προλάβει να φύγουν. Ανάμεσά τους ηλικιωμένοι οι γυναίκες και παιδιά.
Από αυτούς ξεχωρίσαμε τέσσερις νεαρούς άντρες. Εγώ μαζί με έναν υπολοχαγό ονόματι Χαΐρι, και άλλους δύο λοχίες τους πήγαμε σε ένα δασάκι ένα χιλιόμετρο μακριά. Αντιστοιχούσε ένας αιχμάλωτος στον καθένα μας. Μόλις τους βγάλουμε από το αυτοκίνητο υπολοχαγός σκότωσε πρώτα τον έναν από αυτούς.
Μετά στράφηκε σε μένα και μου είπε : “Πρέπει να πάρουμε εκδίκηση για τις έγκυες αδερφές μας που βίασαν οι Έλληνες…”. Και στη συνέχεια μου ζήτησαν να σκοτώσω τον δεύτερο αφού τον ξεχώρισε από τους άλλους. Ο “δικός μου” ήταν ένας ξανθός σγουρομάλλης νεαρός με γαλάζια μάτια.
Αν και πριν από λίγο είδα τον άλλο συγχωριανό του να πεθαίνει παρέμεινε ατάραχος. Τον πήγα λίγα μέτρα πιο εκεί. Ήμουν σε αδιέξοδο και αμηχανία. Ο αξιωματικός περίμενε να μας δει να γινόμαστε εκτελεστές. Δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Παρόλα αυτά δεν μπορούσα να τον σκοτώσω εν ψυχρώ. Έψαχνα μία δικαιολογία… Τον κοίταξα στα μάτια και τον ρώτησα :
Γίνεσαι μουσουλμάνος μπρε;
Εκείνος όρθιος στεκόταν με τα χέρια δεμένα και με κοίταζε στα μάτια. Έδειξε να κατάλαβε και σχεδόν χαμογελώντας κούνησε δεξιά-αριστερά το κεφάλι του και είπε μία λέξη άγνωστη σε μένα:” Όι όι”.
Κατάλαβα την άρνηση του. Ήταν η αφορμή που ζητούσα για να σηκώσω το όπλο μου.για να μην πέσω στα μάτια του αξιωματικού και των συναδέλφων μου άδειασα μία ολόκληρη γεμιστήρα πάνω του.
Τώρα όμως βασανίζομαι για αυτό το έγκλημα. Τα μάτια και το χαμόγελό του δεν φεύγουν ποτέ από τη σκέψη μου”.
ως σήμερα παραμένει άγνωστος ο νεοφανής μάρτυρας του 1974 που ατάραχος είπε “Όι όι”.
Πηγή: veteranos.gr
