Επειδή υπάρχουν πολλοί μύθοι και κραυγαλέες ανακρίβειες σχετικά με την παραμονή (ή μη) του διαβόητου Ναζί γιατρού Γιόζεφ Μένγκελε (Joseph Mengele) στο νησί της Κύθνου, παρακάτω θα αποκαλύψουμε την πραγματική αλήθεια.
από τους συνάδελφους του thetruth.gr
Οι μύθοι που κυκλοφορούν έχουν ως πηγή τον γνωστό Εβραίο «κυνηγό των Ναζί» Σιμόν Βίζενταλ. Για να καταλάβετε την αξιοπιστία του το 1985 δήλωνε ότι ο Μένγκελε ακόμα ζούσε, και το 1982 είχε προσφέρει 100.000 δολάρια για την σύλληψή του, ενώ ο Μένγκελε είχε πεθάνει στη Βραζιλία από το 1979 (ΥΓ.1).
Το 1974 κατηγόρησε άδικα τον Πολωνό Frank Walus, που ζούσε μεταπολεμικά στο Σικάγο ότι ήταν συνεργάτης της Γκεστάπο (Gestapo) λόγω συνωνυμίας, παρά τις διαφορές στο ύψος και τον τόπο διαμονής κατά τη διάρκεια του Β’Παγκοσμίου Πολέμου που είχε με τον εγκληματία με το ίδιο όνομα.
Στην πρώτη δίκη ο Walus καταδικάστηκε, του αφαιρέθηκε η Αμερικανική υπηκοότητα και διατάχθηκε η απέλασή του. Σε δεύτερο βαθμό αφού αποδείχτηκε η αθωότητά του, πείστηκε το Αμερικανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης να μην επαναληφθεί η δίκη, αποζημίωσε τον Walus με 34.000 δολάρια για τα νομικά του έξοδα. Αυτή η υπόθεση εξέθεσε τελείως τον Βίζενταλ ο οποίος κατηγόρησε άδικα έναν αθώο.
Ακόμα και οι διάφορες αυτοβιογραφίες (όχι βιογραφίες) που έγραψε ο Βίζενταλ, έχουν μεταξύ τους διαφορετικές εκδοχές για περιστατικά της ζωής του, πχ. για το τι έκανε κατά τη διάρκεια της Σοβιετικής κατοχής της Πολωνίας.
Ήταν ο Μένγκελε στην Κύθνο;
Τον Απρίλιο του 1961, ο Wiesenthal ισχυρίστηκε ότι προσεγγίστηκε από έναν πρώην Ναζί ονόματι “Johann T” ο οποίος του είπε ότι ο Μένγκελε ήταν στο Κάιρο. Ο Βίζενταλ ήταν αρχικά σκεπτικός, αλλά ο Johann του είπε ότι ο Μένγκελε είχε καταφύγει στην Αίγυπτο μετά την απαγωγή του Άιχμαν (ΥΓ.2).
Ωστόσο, ο Προέδρος της Αιγύπτου, Νάσερ ανησυχούσε για την αρνητική δημοσιότητα που θα προέκυπτε αν ο «Άγγελος του Θανάτου» (όπως ήταν το παρατσούκλι του Μένγκελε) εντοπιζόταν στη χώρα του και έτσι ο Μένγκελε είχε βρει προσωρινό καταφύγιο στο Ελληνικό νησί της Κύθνου από μερικούς υποστηρικτές των Ναζί που είχαν ως έδρα την Αλεξάνδρεια.
«Οι Γερμανοί υποσχέθηκαν να μεταφέρουν τον ίδιο και τη σύζυγό του από το νησί αμέσως μόλις αυτό μπορούσε να κανονιστεί», προειδοποίησε ο Johann. «Δεν έχετε πολύ χρόνο, Βίζενταλ. Αν κινηθείτε γρήγορα, ίσως τον πιάσετε στην Κύθνο» (ΥΓ.3).
Υποψιαζόμενος ο Βίζενταλ ότι αν ειδοποιούσε τις Ελληνικές αρχές το μόνο που θα κατάφερνε θα ήταν να καθυστερήσει τα πράγματα, ήρθε σε επαφή με κάποιον Δρ Cuenca στην Αθήνα, έναν «αναγνωρισμένο» επιστήμονα» ο οποίος κατά τη διάρκεια του πολέμου αναγκάστηκε να εργαστεί ως ένας από τους νοσοκόμους του Mengele (ΥΓ.4).
Ο Βίζενταλ είπε στον Cuenca ότι θα στείλει έναν δημοσιογράφο στην Κύθνο, και αν βρει τον Μένγκελε , τότε θα ζητήσει από τον Cuenca να πάει και να επιβεβαιώσει την ταυτότητά του και στη συνέχεια να ενημερώσει την αστυνομία.
Δύο μέρες αργότερα, ο δημοσιογράφος έφτασε στο νησί και διαπίστωσε ότι υπήρχαν μόνο δύο μεγάλα κτίρια στην Κύθνο, καθώς επίσης και ένα μοναστήρι και ένα μικρό πανδοχείο κοντά στο λιμάνι.
Ο ρεπόρτερ ζήτησε από τον πανδοχέα αν έχει πρόσφατα οποιουσδήποτε επισκέπτες. «Ένας Γερμανός και η σύζυγός του», ήταν η απάντηση. «Έφυγαν χθες». Ο πανδοχέας είπε στον ρεπόρτερ ότι ένα λευκό γιοτ είχε εισέλθει στο λιμάνι και επιβίβασε το ζευγάρι και είχε κατευθυνθεί προς τα δυτικά.
Ο δημοσιογράφος έδειξε έπειτα στον νησιώτη κάποιες φωτογραφίες διαφόρων ανδρών και ο ξενοδόχος αναγνώρισε στην φωτογραφία του Μένγκελε τον επισκέπτη του. Δύο μοναχοί που έτυχε να εισέλθουν στο πανδοχείο επέλεξαν επίσης την φωτογραφία του άντρα που είχε φύγει την προηγούμενη ημέρα. «Είχαμε χάσει άλλο έναν γύρο», θυμόταν στενάχωρα ο
Βίζενταλ (ΥΓ.5).
Η αλήθεια
Αν και η ιστορία είναι σίγουρα δραματική, είναι ένα ακόμα μύθευμα του Βίζενταλ. Ο δημοσιογράφος που είχε στείλει ο κυνηγός των Ναζί στο νησί ήταν ο Ottmar Katz, στον οποίο ο Βίζενταλ είχε γράψει εκτενώς το 1952 σχετικά με τον χρυσό των Ναζί και τα δίκτυα διαφυγής. Σύμφωνα με τον Katz, τίποτα από αυτά που έγραψε ο Βίζενταλ δεν ήταν αλήθεια.
«Πέρασα τέσσερις ή πέντε μέρες στην Κύθνο. Ο Μένγκελε σίγουρα δεν ήταν εκεί. Δεν υπήρχε μονή. Πέρασα δυο μέρες με τον τοπικό ειρηνοδίκη, ο οποίος ήταν έντονα αντι-ναζιστής, και επιθεωρήσαμε το μητρώο του μοναδικού ξενοδοχείου και το μόνο όνομα που πιστεύαμε ότι αξίζει να ελεγχθεί ανακαλύψαμε ότι ανήκε σε ένα δάσκαλο από το Μόναχο. Εξήγησα στον Βίζενταλ ότι όλα ήταν λάθος και επτά χρόνια αργότερα διάβασα το βιβλίο του και είπε ότι είχαμε χάσει τον Μένγκελε για λίγες ώρες» (ΥΓ.6).
Ο Katz επίσης αρνήθηκε την ύπαρξη των μοναχών, που η φαντασία του Βίζενταλ είχε βάλει ως γοητευτικό πειστικό κομμάτι τοπικού χρώματος. «Δεν βρήκα κανένα μοναχό στην Κύθνο», είπε ο Κατζ.«Δεν υπήρχε μοναχός στην Κύθνο» (ΥΓ.7).
Περιττό να πούμε ότι ούτε Μένγκελε υπήρχε. Αν υπάρχει οποιαδήποτε αλήθεια στην ιστορία, είναι πολύ πιθανό ότι ο “Johann T” ήταν υποστηρικτής των ναζί που τροφοδοτούσε με παραπληροφόρηση τον Wiesenthal. Περισσότερα (με τρομερές λεπτομέρειες) για τους Ναζί που διέφυγαν διαβάστε στο εξαιρετικό “Hunting Evil” του Guy Walters (2009).
ΥΓ.1: Levy Alan: “Simon Wiesental: The Nazi Hunter” (2006), σελ. 297, 301.
ΥΓ.2: Ο Άντολφ Άιχμαν (Adolf Eichmann) ήταν ο επικεφαλής του Γραφείου Εβραϊκών Υποθέσεων της Γκεστάπο και αρχιτέκτονας του Ολοκαυτώματος. Απήθχη το 1960 από το Μπουένος Άιρες της Αργεντινής μετά από επιχείρηση της Μοσάντ. Εκτελέστηκε το 1962 στη Ράμλα του Ισραήλ με απαγχονισμό. Ο Βίζενταλ δεν είχε καμμία γνώση της επιχείρησης.
ΥΓ.3: Wiesenthal, “The Murderers Among Us” (1967), σ. 151. Δεν έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα οποιοσδήποτε «Δρ Cuenca» στο Άουσβιτς.
ΥΓ.4: Ό.π., σελ. 152
ΥΓ.5: Ό.π.
ΥΓ.6: Posner and Ware, “Mengele: The Complete Story” (1986), σελ. 207.
ΥΓ.7: “Nazi-Jager Simon Wiesenthal- Das Ende Einer Legende”, μεταδόθηκε από το ARD-TV (Γερμανία) στις 8 Φεβρουαρίου 1996.
