Κραυγή αγωνίας για την Ευδοκία Ρουμελιώτη! Η υιοθεσία που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, η δύναμη της αγάπης και η οργή: «Είναι παιδί μου!…»

Κοινοποίηση:
1

Αποφασισμένη ακόμη και να διεκδικήσει δικαστικά το αγοράκι που με στοργή και αγάπη έχει πάρει από ίδρυμα και το κατέστησε εδώ και τρία χρόνια ως ισότιμο μέλος της οικογένειάς της είναι, σύμφωνα με πληροφορίες η ηθοποιός Ευδοκία Ρουμελιώτη, η οποία έχει ήδη ένα αγοράκι τεσσάρων χρόνων, βιολογικό της παιδί, αλλά και άλλα δυο αγόρια από τον πρώτο γάμο του άντρα της.

Όμως, η λατρεία της για τα παιδιά και η συμπόνοια για τις παιδικές ψυχές που ζουν εγκαταλελειμμένες σε ορφανοτροφεία την οδήγησαν στην απόφαση να πάρει ένα παιδάκι και να το μεγαλώσει μαζί με τον επιχειρηματία σύζυγό της Νικηφόρο Χαραγκιώνη σαν να είναι δικό τους παιδί.

Ωστόσο και σε αυτή την περίπτωση, το τέρας της γραφειοκρατίας και η κρατική αναλγησία απειλούν να θέσουν σε κίνδυνο αυτή την όμορφη οικογένεια που έχει δημιουργηθεί, με αποτέλεσμα η ηθοποιός να σκέφτεται το ενδεχόμενο ακόμη και να κινηθεί νομικά.
Η Ευδοκία Ρουμελιώτη παραχώρησε συνέντευξη στο Marie Claire και μεταξύ άλλων μίλησε για την οικογενειακή της ζωή και την υιοθεσία του δεύτερου παιδιού που μεγαλώνει τα τελευταία χρόνια ως ανάδοχη μητέρα.

Ο γιος της Μάριος ζει μαζί της τρία χρόνια και η ηθοποιός ανυπομονεί να τη φωνάξει μαμά. “Δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη η υιοθεσία, είμαι ανάδοχη μητέρα. Οπότε όλο αυτό μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή. Δεν ξέρω τι μπορεί να συμβεί… Αν δεν έχει ολοκληρωθεί η υιοθεσία ενός παιδιού, ποτέ δεν ξέρεις. Φυσικά και έχω πολύ θυμό. Οπότε δεν μπορώ να ξέρω… Ελπίζω, αλλά δεν μπορώ να ξέρω. Εκ των υστέρων θα σου πω ότι μετάνιωσα-που το δημοσιοποίησα-πολύ. Που μίλησα γι’ αυτό».

Και καταλήγει:

«Εμείς οι ηθοποιοί είμαστε ρομαντικοί και θέλουμε να μιλάμε για όσα κάνουμε. Το είπα αφού είχαν περάσει δύο χρόνια, γιατί ήλπιζα ότι όλο αυτό το πράγμα θα μπορούσε να επηρεάσει κι άλλους ανθρώπους και να… Επηρέασε δυο άτομα κι αυτό ήταν πολύ θετικό, αλλά εμάς, μας κούρασε, μας ενόχλησε και τελικά ένιωσα ότι έβαλα σε μια δοκιμασία την οικογένειά μου. Ακόμη κι αν το παιδί αυτό δεν μείνει τελικά σ’ εμάς και αν δεν ολοκληρωθεί η υιοθεσία, γιατί υπάρχει και αυτή η περίπτωση… Για μένα αυτό το παιδί είναι… Αυτά τα τρία χρόνια που έζησα μαζί του, είναι παιδί μου.”

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ: