Οι τολμηρές σεξουαλικές φαντασιώσεις, τις περισσότερες φορές δεν τις μοιραζόμαστε, ειδικά αν συμπεριλαμβάνουν φίλους, πρώην, νυν, γνωστούς ή ακόμα και εχθρούς.

Ειδικά με τους τελευταίους ή τουλάχιστον με άτομα που αντιπαθούμε, οι φαντασιώσεις δεν είναι σπάνιες. Σύμφωνα με έρευνα σε 4.175 ενήλικες Αμερικανούς, ένας στους τρεις περίπου, δηλαδή το 31%, φαντασιώθηκαν έστω μια φορά κάποιον που μισούσαν, κάτι που το 3% το έκανε σε σταθερή βάση.

Στο βιβλίο του Tell Me What You Want, ο Δρ Lehmiller από το Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα, αναφέρει ότι αυτές οι φαντασιώσεις με άτομα που αντιπαθούμε είναι πιο συχνές στους άντρες.

Άτομα που έχουν ΒDSM φαντασιώσεις, με πειθαρχία, υποταγή, σαδισμό και μαζοχισμό δηλαδή, η παρουσία αυτών των προσώπων στις φαντασιώσεις τους είναι πιο συχνή.

Όπως αναφέρει ο επιστήμονας, η ιδέα να επιβάλλονται στο αντικείμενο του μίσους τους τούς διεγείρει, ή και να υποτάσσονται σε αυτόν, στην περίπτωση του μαζοχισμού, και να τους προκαλεί πόνο. Οι μαζοχιστικές φαντασιώσεις βέβαια ίσως υποκρύπτουν άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση, με διάθεση αυτοτιμωρίας ή ακόμα και την πεποίθηση ότι δεν αξίζουν έναν σύντροφο που θα τους αγαπά και θα τους σέβεται.

Κατά τη διάρκεια της μελέτης ο καθηγητής μελέτησε στοιχεία του χαρακτήρα που σχετίζονται με τις παραπάνω φαντασιώσεις, όπως για παράδειγμα η ενσυναίσθηση.

Σε αντίθεση με εκείνους που δίνουν χώρο στον άλλον και κατανοούν της ανάγκες και τις επιθυμίες τους όπου οι φαντασιώσεις τους εμπεριέχουν κυρίως τους νυν συντρόφους και τα αγαπημένα τους πρόσωπα, οι ομφαλοσκόποι φαντασιώνονται ανεπιθύμητα πρόσωπα. Και η αριθμητική υπερίσχυση των ανδρών εξηγείται και με αυτόν τον τρόπο, αφού οι έρευνες δείχνουν ότι η ενσυναίσθηση είναι κυρίψς γνώρισμα των γυναικών.

Ακόμα τέσσερα χαρακτηριστικά συνδέθηκαν με τις φαντασιώσεις που αφορούν μισητά πρόσωπα. Η αποφευκτού τύπου προσκόλληση, δηλαδή η δυσκολία οικειότητας και εμπιστοσύνης, που εκπαραθυρώνει το συναισθηματικό περιεχόμενο από τις φαντασιώσεις όπως και η έντονη κοινωνιοσεξουαλικότητα κατ’ αντίστοιχο τρόπο, η τάση για κυνήγι ηδονών και δη απαγορευμένων, όπως η συνεύρεση με έναν εχθρό και, τέλος, η εν γένει έντονη συχνότητα φαντασιώσεων στις οποίες χωρούν σταδιακά όλοι και όλα.

Αναζήτηση πόνου και ηδονής, ανάγκη για έντονες συγκινήσεις ή επιδίωξη σαρκικών μόνο απολαύσεων, οι ψυχολογικοί μηχανισμοί που φέρνουν τους άσπονδους εχθρούς στις μύχιες ερωτικές σκέψεις είναι πολλοί. Ίσως πάλι, ο θυμός και η απέχθεια να λειτουργούν ως τα διεγερτικά που ενισχύουν τη σεξουαλική έλξη.