Για πρώτη φορά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο επόμενος ηγέτης της Ιταλίας θα μπορούσε να προέλθει από την ακροδεξιά.
Το κόμμα Brothers of Italy της Τζόρτζια Μελόνι προηγείται στις δημοσκοπήσεις και αν κερδίσει, θα προσπαθήσει να σχηματίσει μια δεξιά κυβέρνηση.
Ποιοί είναι οι βασικοί υποψήφιοι:
Τζόρτζια Μελόνι
Πριν από τέσσερα χρόνια, το κόμμα της συγκέντρωσε λίγο περισσότερο από το 4% των ψήφων στις τελευταίες γενικές εκλογές και ωστόσο είναι τώρα σε θέση να κερδίσει, με πιθανό ένα τέταρτο των ψήφων. Υποστηριζόμενη από δύο άλλα κόμματα, το League και το Forza Italia , οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οδεύει προς έναν συνασπισμό της πλειοψηφίας στα δύο σώματα του ιταλικού κοινοβουλίου.
Η Τζόρτζια Μελόνι, 45 ετών, ήταν η μόνη ηγέτιδα μεγάλου κόμματος που αρνήθηκε να συμμετάσχει στον ευρύ συνασπισμό του λαϊκού τεχνοκράτη Μάριο Ντράγκι, επομένως ήταν η μόνη μεγάλη ηγέτης της αντιπολίτευσης όταν κατέρρευσε τον Ιούλιο.
Σχημάτισε το Brothers of Italy (Fratelli d’Italia) το 2012, τέσσερα χρόνια αφότου έγινε η νεότερη υπουργός της Ιταλίας υπό τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι το 2008.
Ως έφηβη, εντάχθηκε στη νεολαία του νεοφασιστικού κινήματος της Ιταλίας, που δημιουργήθηκε μετά τον πόλεμο από υποστηρικτές του εκλιπόντος δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι. Στο βιβλίο της το 2021, I Am Giorgia, τονίζει ότι δεν είναι φασίστας, αλλά ταυτίζεται με τους κληρονόμους του Μουσολίνι: «Έχω πάρει τη σκυτάλη μιας ιστορίας 70 ετών».
Σε αντίθεση με τους δεξιούς συμμάχους της, δεν έχει χρόνο για τον Ρώσο Βλαντιμίρ Πούτιν και είναι υπέρ του ΝΑΤΟ και της Ουκρανίας, παρόλο που πολλοί ψηφοφόροι στα δεξιά είναι χλιαροί με τις δυτικές κυρώσεις. Εκτός από τις φορολογικές περικοπές, η συμμαχία της θέλει να επαναδιαπραγματευτεί το τεράστιο σχέδιο ανάκαμψης της Ιταλίας στην ΕΕ και να εκλεγεί ο πρόεδρος της Ιταλίας με λαϊκή ψηφοφορία. Για να αλλάξει το σύνταγμα, θα χρειαζόταν πλειοψηφία δύο τρίτων στο κοινοβούλιο.
Αγκαλιάζοντας ένα αμφιλεγόμενο παλιό σύνθημα, «Θεός, πατρίδα και οικογένεια», κάνει εκστρατεία κατά των δικαιωμάτων των LGBT, θέλει ναυτικό αποκλεισμό της Λιβύης και έχει προειδοποιήσει επανειλημμένα κατά των μουσουλμάνων μεταναστών.
Επιδιώκει επίσης μια «διαφορετική ιταλική στάση» έναντι του εκτελεστικού οργάνου της ΕΕ. «Αυτό δεν σημαίνει ότι θέλουμε να καταστρέψουμε την Ευρώπη, ότι θέλουμε να φύγουμε από την Ευρώπη, ότι θέλουμε να κάνουμε τρελά πράγματα», λέει.
Ενρίκο Λέτα
Εάν η Τζόρτζια Μελόνι πρόκειται να ηττηθεί, θα χρειαστεί μια μεγάλη εμφάνιση από τον πιθανό δεύτερο – το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα (PD) του Ενρίκο Λέτα. Αλλά οι ελπίδες του να σχηματίσει μια ισχυρή, αντίπαλη συμμαχία με μια σειρά από μικρότερα κόμματα υπέστησαν πλήγμα όταν το κεντρώο φιλοευρωπαϊκό κόμμα Azione (Δράση) αποχώρησε, εναντιώνοντας δύο από τους άλλους εταίρους του, την ιταλική Αριστερά και την Πράσινη Ευρώπη .
Ο Ενρίκο Λέτα, 56 ετών, ήταν πρωθυπουργός για 10 μήνες το 2013-14 και δεν είναι ξένος στην κομψή πολιτική της Ιταλίας. Ηγήθηκε ενός συνασπισμού με τη Forza Italia του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και τελικά ανατράπηκε από έναν αντίπαλο στο δικό του κόμμα, τον Ματέο Ρέντσι.
Μεγάλος υποστηρικτής της κυβέρνησης του Μάριο Ντράγκι, ο κ. Λέτα είπε ότι οι Ιταλοί θα τιμωρήσουν αυτούς που τον έριξαν τον Ιούλιο, δείχνοντας το δάχτυλο στο λαϊκιστικό Κίνημα Πέντε Αστέρων υπό τον Τζουζέπε Κόντε. Ο κ. Λέτα βρήκε κοινή αιτία με τον πρώην ηγέτη των Πέντε Αστέρων, Λουίτζι ντι Μάιο, ο οποίος έπεσε σε διαμάχη με τον κ. Κόντε και δημιούργησε ένα νέο κεντρώο κόμμα με το όνομα Civic Commitment (Impegno Civico) .
Ο κύριος στόχος του ηγέτη της κεντροαριστεράς είναι να σταματήσει η σκληρή δεξιά να πάρει την εξουσία στην Ιταλία. Θέλει επενδύσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και προτείνει ένα σχέδιο οκτώ σημείων για την εκπαίδευση με το έμβλημα “η γνώση είναι δύναμη” .
Το PD θέλει να διευκολύνει τα παιδιά μεταναστών να αποκτήσουν την υπηκοότητα. καταπολέμηση των διακρίσεων κατά των LGBT και νομιμοποίηση των γάμων ομοφυλοφίλων.
Το νέο εκλογικό σύστημα της Ιταλίας
Η νικητήρια συμμαχία θα χρειαστεί πλειοψηφία και στα δύο σώματα του κοινοβουλίου, στην Βουλή των Αντιπροσώπων και στη Γερουσία, και οι Ιταλοί ψηφίζουν και για τα δύο.
Οι νέοι κανόνες σημαίνουν ότι το κοινοβούλιο έχει συρρικνωθεί κατά το ένα τρίτο , επομένως θα υπάρχουν τώρα 400 βουλευτές στην αίθουσα, αντί για έως και 630 βουλευτές, και 200 γερουσιαστές αντί για 315.
Η Ιταλία έχει ένα υβριδικό σύστημα ψηφοφορίας, στο οποίο τα τρία όγδοα (περίπου 36%) των μελών εκλέγονται σε μια πρώτη ψηφοφορία σε μονοβουλευτικές εκλογικές περιφέρειες. Οι υπόλοιποι εκλέγονται με αναλογική εκπροσώπηση σύμφωνα με λίστες υποψηφίων των κομμάτων, με θέσεις που προορίζονται για ψηφοφόρους του εξωτερικού.
Οι ψηφοφόροι πρέπει να είναι 18 ετών και να έχουν μία ψήφο για την Βουλή και μία για τη Γερουσία. Τα κόμματα πρέπει να εξασφαλίσουν τουλάχιστον το 3% των ψήφων για να εισέλθουν, με την Ιταλία να χωρίζεται σε 27 εκλογικές περιφέρειες. Οι τελικές δημοσκοπήσεις δημοσιεύθηκαν στις 7 Σεπτεμβρίου, συμπεριλαμβανομένης αυτής της Ipsos.
Συντηρητική δεξιά
Το κόμμα της Τζόρτζια Μελόνι δεν έχει εμπειρία στην κυβέρνηση, επομένως θα χρειαστεί πλήρη υποστήριξη από τον πρώην πρωθυπουργό Σίλβιο Μπερλουσκόνι και τον Ματέο Σαλβίνι, οι οποίοι ήταν και οι δύο μέρος της κυβέρνησης Ντράγκι. Καθώς πλησίαζε το τέλος της προεκλογικής εκστρατείας, οι τρεις ηγέτες πραγματοποίησαν κοινή συγκέντρωση στη Ρώμη.
Αν και ήταν ο μακροβιότερος πρωθυπουργός της Ιταλίας, ο Μπερλουσκόνι, 85 ετών, είναι υποψήφιος για εκλογή στη Γερουσία για πρώτη φορά μετά τον αποκλεισμό του το 2013 για φορολογική απάτη. Η κεντροδεξιά του Forza Italia θεωρείται το πιο αδύναμο από τα τρία κόμματα.
Το League του Matteo Salvini είναι ένας φυσικός συνεργάτης για την κα Meloni. Ως υπουργός Εσωτερικών, έκλεισε καταυλισμούς μεταναστών και εμπόδισε τα σκάφη των ΜΚΟ που μετέφεραν μετανάστες που είχαν διασωθεί από τη Μεσόγειο να εισέλθουν στο λιμάνι.
Υπόσχονται να μειώσουν τον φόρο επί των πωλήσεων στην ενέργεια και άλλα βασικά είδη και να εισαγάγουν έναν ενιαίο φόρο για τους αυτοαπασχολούμενους, πιθανόν να οριστεί στο 23%, ο οποίος σύμφωνα με τους επικριτές θα έδινε περισσότερα στους πλούσιους παρά στους φτωχούς.
Θέλουν να τερματιστεί η ιταλική απαγόρευση της πυρηνικής ενέργειας. Υπάρχουν σχέδια για τη στήριξη του ποσοστού γεννήσεων στην Ιταλία με αυξημένα επιδόματα για τις οικογένειες. Και στοχεύουν στην καταπολέμηση της παράτυπης μετανάστευσης και στη διαχείριση της νόμιμης μετανάστευσης με ομαλό τρόπο.
Το αντικαθεστωτικό κόμμα του Τζουζέπε Κόντε κέρδισε τις εκλογές του 2018 με σχεδόν το ένα τρίτο των ψήφων και ενώ εξακολουθούν να ψηφίζουν με ποσοστό έως και 14%, επί του παρόντος δεν αποτελούν μέρος καμίας συμμαχίας.
Ξεκίνησαν μοιράζοντας την εξουσία με την ακροδεξιά Λέγκα και στη συνέχεια μεταπήδησαν στο Δημοκρατικό Κόμμα προτού καταλήξουν ως μέρος της ευρύτερης κυβέρνησης Ντράγκι. Δεκάδες βουλευτές Πέντε Αστέρων εγκατέλειψαν τον Κόντε όταν εκείνος αντιτάχθηκε στην αποστολή όπλων στην Ουκρανία.
Υπό την ηγεσία του, οι πολιτικές τους στράφηκαν προς τα αριστερά. Η εμβληματική πολιτική των Πέντε Αστέρων πριν από τέσσερα χρόνια ήταν το εισόδημα των πολιτών για τους φτωχούς. Ο κ. Conte υποστηρίζει τώρα έναν κατώτατο μισθό 9 ευρώ, θέλει να καταργήσει έναν περιφερειακό φόρο επιχειρήσεων και να διευκολύνει τα παιδιά των μεταναστών να αποκτήσουν υπηκοότητα.
Οι ιδέες των Πέντε Αστέρων δεν διαφέρουν πολύ από την κεντροαριστερά και τα δύο κύρια κεντρώα κόμματα έχουν προειδοποιήσει τους ψηφοφόρους ότι ο κ. Κόντε μπορεί να διορθώσει τις διαφορές του με τον Ενρίκο Λέτα.
Ο Matteo Renzi της Italia Viva και ο Carlo Calenda της Azione ένωσαν τις δυνάμεις τους, με στόχο να προσελκύσουν ψήφους τόσο από δεξιά όσο και από αριστερά για να δημιουργήσουν μια συμμαχία «τρίτου πόλου».
Εάν εξασφαλίσουν περισσότερο από το 10% των ψήφων, η σκέψη είναι ότι θα μπορούσαν να κερδίσουν άλλα κόμματα και να αποφύγουν μια κυβέρνηση υπό την ηγεσία της Μελόνι. Εναπόκειται στον Πρόεδρο Σέρτζιο Ματαρέλα να ορίσει τον επόμενο πρωθυπουργό, αλλά είναι πιθανό να επιλέξει τον νικητή συνασπισμό.
Η κεντρώα προτίμηση θα ήταν να συνεχιστούν οι φιλοευρωπαϊκές πολιτικές της προηγούμενης κυβέρνησης Ντράγκι και ακόμη και να πειστεί ο Μάριο Ντράγκι να επιστρέψει ως πρωθυπουργός, αν και ο πρώην επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ακούγεται ανενθουσιώδης.
Όπως η κεντροδεξιά, επιθυμούν να άρουν την απαγόρευση της πυρηνικής ενέργειας, και όπως η κεντροαριστερά, θέλουν να εισάγουν περισσότερο υγροποιημένο φυσικό αέριο.
Η ομάδα τους περιλαμβάνει δύο πρώην υπουργούς της Forza Italia, τη Mariastella Gelmini και τη Mara Carfagna, που αποχώρησαν από το κόμμα των Μπερλουσκόνι λόγω του ρόλου του στην πτώση της κυβέρνησης Ντράγκι.
