Ένας Γάλλος ιστορικός περιέγραψε το βράδυ της Δευτέρας στη γαλλική τηλεόραση πώς ο ναός αυτός αποτέλεσε αφορμή για ένα από τα σημαντικότερα λογοτεχνικά έργα της ανθρωπότητας. Ένα μυθιστόρημα που εξάλλου δανείστηκε τον τίτλο του από την Παναγία των Παρισίων.
Το 1956 η ιστορία του Κουασιμόδου και της Εσμεράλδας μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη με πρωταγωνιστές τον Άντονι Κουίν και την Τζίνα Λολομπροτζίτα
Και ο ίδιος ο δημιουργός του μυθιστορήματος αυτού, που εξυμνεί το μεγαλείο της ψυχής, ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύει την τερατώδη φύση του ανθρώπου, ο Βίκτωρ Ουγκώ, αποκαλύπτει πως δεν ήταν καν ολόκληρο το οικοδόμημα που ενέπνευσε μέσα του την «Παναγία των Παρισίων». Αρκούσε μια βέβηλα σκαλισμένη επιγραφή. Μια λέξη στα ελληνικά, εκεί ανάμεσα στους λατινόφωνους, στην καρδιά της Δύσης, έδωσε την έμπνευση για ένα αξεπέραστο έργο.
ΑΝΑΓΚΗ: Στον πρόλογο της πρώτης έκδοσης του βιβλίου, ο Ουγκώ περιγράφει πως στη σκοτεινή πλευρά ενός από τους πύργους του ναού παρατήρησε σκαλισμένη μια μικρή ελληνική λέξη. «Ανάγκη»! Δεν γνωρίζει, όπως περιγράφει, τον ηθικό αυτουργό αυτής της βέβηλης πληγής στην πέτρα της Παναγίας των Παρισίων. Υποθέτει πως θα έχει χαθεί κι αυτός, θα έχει σβήσει στην ανυπαρξία χρόνια πριν ο ίδιος συναντήσει την απέλπιδα προσπάθειά του, την ανάγκη του να αντισταθεί στη λήθη.
Η λέξη «Ανάγκη» στον τοίχο της Παναγίας των Παρισίων
«Πριν από μερικά χρόνια, κατά την επίσκεψή του στην Παναγία των Παρισίων, ο συγγραφέας του βιβλίου αυτού θα βρει σε μια σκοτεινή γωνιά ενός από τους πύργους αυτή τη λέξη σκαλισμένη με το χέρι στον τοίχο: Ανάγκη», γράφει ο Ουγκώ στο σημείωμα που προλογίζει το βιβλίο και το οποίο υπογράφει με ημερομηνία Μάρτιος του 1831.
Σε επόμενα κεφάλαια στο μυθιστόρημα θα επανέλθει στην ελληνική λέξη, όταν ο αδερφός του Φρολό, Κλοντ, θα τη σκαλίσει στον τοίχο του κελιού του. «Ο αδερφός μου είναι τρελός, σκέφτεται ο Φρολό. Θα ήταν πολύ πιο απλό να γράψει: πεπρωμένο (fatum στα λατινικά). Όλος ο κόσμος δεν είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει ελληνικά», αναγράφεται σε επόμενο κεφάλαιο της «Παναγίας των Παρισίων».
Η ζοφερή και μοιραία έννοια που κρύβει αυτή η επιγραφή συγκλονίζουν τον συγγραφέα. Όπως γράφει, «θα αναρωτηθεί, θα ψάξει να ανακαλύψει ποια πονεμένη ψυχή που δεν μπορούσε να εγκαταλείψει αυτόν τον κόσμο χωρίς να αφήσει το εγκληματικό ή νοσηρό στίγμα της στην είσοδο της παλιάς εκκλησίας».
