Αμέτρητες είναι οι προσωνυμίες που έχει δώσει ο λαός μας στην Παναγία. Τα ονόματα αυτά σφυρηλάτησαν μέσα στο χρόνο το περίτεχνο και ακριβό διάδημα που της αφιέρωσε η ευσέβεια και η αγάπη των πιστών. Στον ελληνικό λαό η επωνυμία Παναγία έχει καθιερωθεί ως η συνηθέστερη επίκληση της Θεοτόκου Μαρίας, η οποία καθιερώθηκε από τον 3ο αιώνα ως την αγιώτατη από όλους τους αγίους.
Τα προσωνύμια της Παναγίας, πέρα από ποιητικές εκφράσεις και επικλήσεις των πιστών προς την Θεοτόκο, δηλώνουν ιδιότητες και χαρακτηρισμούς Της, τόπον προέλευσης ή ευρέσεως της θαυματουργού εικόνας, γιορτή και αλλά πολλά. Έτσι έχουμε ονόματα που δηλώνουν τόπο, φυτά ή άνθη, θαυματουργικό τρόπο φανέρωσης, τον κτήτορα ή ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της εικόνας κ.ά.
Φυσικά και είναι αδύνατο να αναφερθούν όλες όλα τα ονόματα της Θεοτόκου μέσα σε λίγες σελίδες. Ακόμα και η απλή αναγραφή τους θα απαιτούσε πολυσέλιδο βιβλίο. Πάμε να δούμε πως προέκυψαν τα πιο περίεργα προσωνύμια που Της έχει αποδώσει ο λαός μας.
«Παναγία του Πάθους»
Προσωνυμία της Θεοτόκου, που προήλθε από τον εικονογραφικό τύπο «Η Αμόλυντος» που εικονίζεται η Θεοτόκος με λυπημένο πρόσωπο να κοιτά τον Χριστό, που τον κρατεί στο αριστερό της χέρι, ενώ στις δύο άνω γωνίες εικονίζονται εκατέρωθεν δύο άγγελοι που βαστούν τα σύμβολα του πάθους, ο ένας τον σταυρό και ο άλλος τη λόγχη και το καλάμι με τον σπόγγο.
«Παλαιοκαστρίτισσα ή Παλιοκαστρίτσα»
Λαϊκή προσωνυμία της Παναγίας πού οφείλεται στο γεγονός ότι ο ναός της βρίσκεται κτισμένος σε παλιό κάστρο. Γνωστό είναι το μοναστήρι της Παλαιοκαστρίτισσας στην Κέρκυρα. Λέγεται και Παλιοκαστρίτισσα ή Παλιοκαστρίτσα. Στη Μύκονο λέγεται Παλιοκαστρινή επειδή ο ναός της είναι χτισμένος στο παλιό Κάστρο.
«Παντάνασσα»
Λογία και ποιητική προσωνυμία της Θεοτόκου, πού δηλώνει ότι είναι η μόνη Άνασσα = βασίλισσα. Είναι γνωστό το τροπάριο των Καταβασιών της Πεντηκοστής «Χαίροις άνασσα μητροπάρθενον κλέος», δηλαδή, «χαίρε βασίλισσα ή δόξα των μητέρων και των Παρθένων». Υπάρχει και εικονογραφικός τύπος της Θεοτόκου ως «Η Παντάνασσα». Με την ονομασία αυτή υπάρχουν ναοί, όπως στον Μυστρά, μοναστήρια, όπως στη Θεσσαλονίκη, αλλά και πολλά χωριά, όπως η Παντάνασσα στο Αμάρι Κρήτης κ.λπ.
«Παραπορτιανή»
Λαϊκή ονομασία της Παναγίας στη Μύκονο, επειδή ο ναός της βρίσκεται κτισμένος πλησίον της μεγάλης Πόρτας. Παρά την πόρτα = Παραπορτιανή. Προφανώς η πόρτα αυτή να είναι κατάλοιπο της μεγάλης καστρόπορτας απ’ όπου έμπαιναν και έβγαιναν οι κάτοικοι του κάστρου. Ίσως και του παραπορτιού, της μικρής δηλ. πόρτας, που χρησιμοποιούταν σε περιόδους κινδύνου και ανάγκης για τη σωτηρία των κατοίκων του κάστρου.
«Πέτρα»
Ποιητική προσωνυμία της Παναγίας προερχομένη από τον στίχο του Ακάθιστου «χαίρε πέτρα ή ποτίσσασα τους διψώντας την ζωήν». Υπάρχουν όμως ναοί της που είναι κτισμένοι πάνω σε ογκώδεις βράχους ή σε πλευρές χαράδρας και έχουν προσλάβει την προσωνυμία αυτή η και ακόμη στην πόλη που είναι κτισμένη ο ναός της όπως ή Πέτρα της Μακεδονίας, της Βοιωτίας, της Ηπείρου, της Μυτιλήνης κ.ά. Στην περίπτωση αυτή πρόκειται για τοπωνυμική προσωνυμία της Θεοτόκου.
«Πευκοβουνογιάτρισσα»
Προσωνυμία της Θεοτόκου στην Κερατέα Αττικής, που την προσέλαβε επειδή το μοναστήρι της, αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου, βρίσκεται κτισμένο σε βουνό που είναι κατάφυτο από πεύκα. Είναι γνωστό ότι ο καθαρός αέρας θεραπεύει πολλές ασθένειες και η Θεοτόκος ως καθαρός πνευματικός αέρας θεραπεύει – γιατρεύει – τα σώματα και τις ψυχές των ανθρώπων.
«Πισωτοιχιώτισσα»
Λαϊκή προσωνυμία της Θεοτόκου στο Ηράκλειο Κρήτης. Προφανώς η ονομασία οφείλεται στο γεγονός ότι ο ναός της βρίσκεται κτισμένος πίσω από τμήμα παλαιού τείχους ή τοίχου.
«Πολίτισσα»
Λαϊκή Ονομασία της Αειπαρθένου στο Ηράκλειο Κρήτης, Θεοτόκος αποκαλείται. Λέγεται και Κυρά Πολίτισσα.
«Σκοινιώτισσα»
Φυτωνυμική προσωνυμία της Θεοτόκου στη Μήλο των Κυκλάδων. Προέρχεται από το θαμνώδες φυτό σκοίνος ή σχοίνος.
«Ταξιδιάρα»
Λαϊκή προσωνυμία της Θεοτόκου. Την επικαλούνται τα αγαπητά και προσφιλή πρόσωπα αυτών που πρόκειται να ταξιδέψουν. Κυρίως όμως την Ταξιδιάρα Παναγία την επικαλούνται οι οικογένειες των ναυτικών μας για να έχουν οι δικοί τους άνθρωποι που ταξιδεύουν, αλλά και όλοι οι ναυτικοί, καλά ταξίδια και γαλήνιες θάλασσες. Είναι γνωστή η φράση «Η Παναγιά μαζί σου». Η Παναγία μας πάντα συνοδοιπορεί με τους οδοιπόρους και συνταξιδεύει με τους ταξιδιώτες. Τους σκέπει και τους προστατεύει από κάθε κακό.
«Τατάρνα ή Τατάρνης ή Ταταρνώτισσα»
Προσωνυμία της Θεοτόκου στο Καρπενήσι. Βρίσκεται στην Ιερά Μονή Τατάρνας στο Καρπενήσι Ευρυτανίας. Λέγεται και Τατάρνης και Ταταρνώτισσα.
«Τζιλά»
Προσωνυμία της Θεοτόκου. Ονομάστηκε έτσι επειδή τιμωρεί όσους εργάζονται την ημέρα των γιορτών της.
«Τουρλιανή»
Λαϊκή ονομασία της Παναγίας μας, που οφείλεται στην κατασκευή του ναού της που έχει τρούλο. Από εδώ και η ονομασία της Τρουλιανή ή Τρουλωτή και με τον αναγραμματισμό πού υπέστησαν οι λέξεις Τουρλιανή και Τουρλωτή. Τουρλωτός όμως είναι ο φουσκωτός, αυτός πού έχει σφαιροειδές σχήμα, ο στρογγυλοποιημένος, ο εξογκωμένος. Ο τρούλος μιας εκκλησίας πάντα προεξέχει από τα αλλά αρχιτεκτονικά και μορφολογικά στοιχεία του ναού και γι’ αυτό είναι εντυπωσιακός. Άλλωστε υπάρχει και ο αρχιτεκτονικός τύπος ναών που λέγεται Τρουλαία Βασιλική ή Βασιλική μετά τρούλου. Δικαιολογημένα λοιπόν ο λαός μας έδωσε την προσωνυμία αυτή στην Παναγία μας που οφείλεται ότι ο ναός της είχε τρούλο ή ήταν τουρλωτός (φουσκωμένος, εξογκωμένος) για να τον διακρίνουν από άλλο ναό της Παναγίας που δεν είχε τρούλο.
«Χρυσογαλατούσα»
Λαϊκή προσωνυμία της Θεοτόκου, που δηλώνει πως η Θεοτόκος ανέθρεψε τον Ιησού Χριστό με χρυσό γάλα.
«Χρυσογαλούσα»
Λαϊκή προσωνυμία της Παναγίας, που δηλώνει ότι η Θεοτόκος γαλούχησε το Χριστό με χρυσούς τρόπους.
«Ψηλιανή»
Λαϊκή προσωνυμία της Θεοτόκου, που σημαίνει ότι και η ονομασία Υψηλή.
«Ψυχοσώστρα»
Λαϊκή προσωνυμία της Θεοτόκου, που προέρχεται από τις συχνές ικεσίες των πιστών προς Αυτήν «σώσον τας ψυχάς ημών».
Τί νά σού απαντήσω γύφτο τού κερατά;;;; Εσέ καραπούσταρε σέ οδηγεί ο ηγαπημένος σου διάβολος. Τής ιδίας κατάρας είστε καί οι δυό. Ψάξε καί ερεύνησε, ανώμαλε καί ανάπηρε εγκεφαλικώς, από πέρυσι τόν Αύγουστο αρχομένων τών σχολίων μου, ίνα ίδης πόσες αμέτρητες φορές ελέγχω τά κακώς κείμενα καί τής μεγάλης μερίδος τού κλήρου (διότι υπάρχει ακόμη μιά μικρά μερίς εξ αυτών οι οποίοι τιμούν τήν Ιερωσύνη), καί τών κυβερνώντων καί όποιου άλλου παρανομούντος εμπίπτει εις τό πνευματικόν μου radar. Αφ’ής στιγμής όμως σέ έχει τυφλώσει ο διάβολος, δέν δύνασαι νά τά ιδής. Στοίβες έχω τά πολυσέλιδα γράμματα μέ τά οποία,έχω κατά καιρούς, ελέγξει κάθε παρανομούντα υψηλά ιστάμενο. Διά τούτο, κατάρας ελεεινό καί ρυπαρό απόβρασμα καί απόβλητο τής χαβουζοκοινωνίας, εάν δέν ερευνάς καί δέν γνωρίζεις τά συμβάντα κλείσε τό ρυπαρό βοθροστόμα σου γύφτο.
Γύφτος είσαι και φαίνεσαι και καραπούσταρος είσαι και φαίνεσαι. Δεν ντρέπεσαι βρε σκατόγερε να λες τέτοια μπινελίκια και παρασταίνεις τον άνθρωπο της εκκλησίας, που τέτοια μπινελίκια ούτε οι πουτ@νες στα μπουρδέλα δεν τα λένε? Πότε έχεις κάνει εσύ κριτική στα κακώς κείμενα της εκκλησίας? Όσα κείμενα δικά σου έχω δει στο Μακελειό γράφεις τα ίδια και τα ίδια, για την ηθική κατάπτωση της κοινωνίας, τους σατανόπληκτους και τα πουσταριά και πουταναριά. Δεν έχω δει ένα κείμενο δικό σου στο Μακελειό να κρίνεις την εκκλησία. Το θέμα είναι ότι όταν κάνεις σχόλια θα δεχτείς και κριτική θετική ή αρνητική. Και εγώ έχω κάνει σχόλια και άλλοτε μου κάνανε θετική κριτική, άλλοτε αρνητική. Άμα δεν σου αρέσει η κριτική μην κάνεις σχόλια. Ή άνοιξε το δικό σου ιστολόγιο, όπως κάνουν και άλλοι ψυχοπαθείς σαν και σένα, και δημοσιεύουν τα δικά τους κείμενα και δεν δέχονται σχόλια. Άει στο διάολο χρονιάρα μέρα γερο-τράγο.
Υ.Γ. Παρακαλώ δημοσιεύστε την απάντηση μου γιατί αυτό που κάνετε είναι ανήθικο. Εσάς θα σας άρεσε να σας βρίζει κάποιος καραπούσταρο και να μην σας δίνουν την δυνατότητα να απαντήσετε? Εξάλλου εσείς εκθρέψατε το φαινόμενο Γρηγόρης δημοσιεύοντας με ευλάβεια τα σεντόνια με τις αηδίες που έγραφε και το βρισίδι που έριχνε κάθε φορά που κάποιος τολμούσε να του εναντιωθεί.
Η σύνθετος λέξις «ΠΑΝ ΑΓΙΑ» ουκ έστι επωνυμία ‘ή προσωνύμιο αλλά ένας υπεράξιος περιγραφικός τονισμός τού απείρου Κάλλους Τής Υπεραγίας Θεοτόκου, ώστε εκθαμβούται καί ο πλέον στοχαστικός νούς καί διάνοια όταν εμβαθύνει εις τήν σκέψη ότι Η Πανάχραντος Μήτηρ Τού Ενανθρωπήσαντος Θεού Δημιουργού, ουχί μόνον αι αρεταί Της υπερβαίνουν αφαντάστως πάντας τούς Αγίους, ακόμη καί τά 9 τάγματα τών Αγίων Αγγέλων (Άγγελοι, Αρχάγγελοι, Αρχαί, Εξουσίαι, Δυνάμεις, Κυριότητας, Θρόνοι, Χερουβίμ, Σεραφίμ), αλλά κατά τήν έκφανση τού Αγίου Νικοδήμου, Η Πανυπέρευλογημένη Αειμακάριστος, κατέχει τά Δευτερεία Τής Παναγίας Τριάδος. Κυριολεκτικώς ιλλιγγιά, εκθαμβούται καί εκστασιάζεται ο κοινός (αλλά στοχαστικός) Χριστιανός όταν μελετώντας εμβαθύνει ότι:::: «ηνώθη η κτίσις μέ Τόν Κτίστην, ουχί φυσικώς, ουχί προαιρετικώς καί κατά χάριν, αλλά κατ’αυτήν Τήν Υπόστασιν··· όστις εστίν ο ανώτατος βαθμός τής ενώσεως, ύστερα από τόν οποίον, άλλος ανώτερος ούτε ευρέθη, ούτε ευρεθήσεται» ώστε Η Πανύμνητος Θεοτόκος εστίν Η Μόνη σταθείσα αναμέσον Θεού καί ανθρώπων, Τόν μέν Θεόν, Υιόν Ανθρώπου εποίησε, τούς δέ ανθρώπους υιούς (κατά Χάριν) Θεού. Ουχί μόνον ανθρώπινος νούς αλλά ούτε καί Αγγελικός δέν δύναται νά εγκωμιάσει επαρκώς τάς απείρους Κάλλους αρετών Τής Χαρυτοβρύτου καί Πανθαύμαστης Θεογεννήτορος. Χάριτι Θεού, επαναγράφω τήν σπουδαιοτάτη επεξηγηματική διευκρίνιση τήν οποίαν ευρίσκομεν εις Θησαυρό Δαμασκηνού 205, περί τής παμμεγίστου σημασίας Τού Ονόματος Μ.Α.Ρ.Ι.Α.Μ.= Μόνη Αύτη Ρύσεται Ιού Άπαντας Μισοκάλου. Ήτοι, Μόνη Η Κυρία Θεοτόκος θά διασώσει απ’τό φαρμάκι τής αμαρτίας καί αποστασίας, όλους τούς πλανεμένους μέν αλλά καλοπροαίρετους, θά τούς γλυτώσει από τά νύχια τού μισόκαλου (εκείνου τού οποίου μισεί τό καλόν) διαβόλου, ο οποίος έσπειρε καί σπείρει τήν πλάνη καί απομάκρυνση εκ Τού Θεού. Τό μέγα δυστύχημα εν τή εποχή ημών, εστί τό ότι (όπως οι πρωτόπλαστοι παρέσυραν ο είς τόν άλλον) η πλειονότης τών ανθρώπων έχει παντελώς μωρανθεί καί παρασύρει ο είς τόν έτερον πρός διολίσθηση αμαρτίας καί αναρχίας από Τόν Θεόν, ενώ θά έπρεπε νά βοηθά ο είς τόν έτερον πρός οδόν μετανοίας καί σωτηρίας, βοηθώντας τόν συνάνθρωπο εν λόγοις, έργοις καί κυρίως τού καλού καί ευσεβούς παραδείγματος. Σήμερον απωλέσθει τελείως η αιδώς, η εντροπή, συστολή καί σεμνότης διότι κατάσπαρτη εστίν η ασέβεια, σαρκολατρεία, αθεοφοβία έως τού καταντήματος τής ασεβεστάτου διακηρύξεως αθεΐας. Εύχομαι εκ καρδίας, Ο Κύριος καί Θεός μου Ιησούς Χριστός νά φωτίζει καί χαριτώνει τά αγαπητά μου αδέλφια τά οποία Τόν αγαπούν καί προσπαθούν νά Τόν ευαρεστούν, παραμένοντες μακράν εκ θανασίμους καί άλλας αμαρτίας καί εκ χώρων όπου εδράζει η ανομία, ηθικοπνευματική παραλυσία καί κίνδυνος πυρπολήσεως τών παθών. Ιδιαιτέρως, εύχομαι Η Πανάμωμος καί Πανσεβάσμιος Θεομήτωρ νά Σκέπη υπό τήν Θείαν Της Σκέπη, αδελφούς καί αδελφάς ευσεβείς καί Θεόφιλους Πατριώτας οι οποίοι έχουν τήν παμμεγίστη τιμή νά ονομάζονται Παναγιώτης, Παναγιώτα, Δέσποινα, Μαρία. Ο Κύριος νά σάς ευλογεί προστατεύει καί καθοδηγεί πρός οδόν αιωνίου σωτηρίας. Καί ας μήν λησμονούμε τήν Θεόπνευστον ρήση τού Ιερού Χρυσοστόμου:::: «τιμή Αγίου, μίμηση Αγίου». Εάν επιθυμούμε νά τιμούμε Τήν Παναγία ‘ή τούς Αγίους, τότε νά βαδίζουμε επί τά Θεάρεστα ίχνη Των, Οι Οποίοι εβάδισαν οι Ίδιοι εις τά Πανάχραντα ίχνη Τού Ενανθρωπήσαντος Κυρίου.
Όταν κάποιος σου λέει αυτά που θέλεις να ακούσεις “Μπράβο Γρηγόρη τι ωραία που τα λες” απαντάς αμέσως “Ευχαριστώ αδελφή Παναγιώτα, ο Θεός να ευλογεί εσένα και την οικογένεια σου”. Όταν κάποιος σου λέει αυτά που δεν θέλεις να ακούσεις κάνεις την κουφή. Το παίζεις “Εγώ είμαι κιουρία και δεν θα κάτσω να ασχοληθώ με τα τσόκαρα”. Πίσσα και πούπουλα θέλεις μωρή κιουρία.
Η σύνθετος λέξις «ΠΑΝ ΑΓΙΑ» ουκ έστι επωνυμία ‘ή προσωνύμιο αλλά ένας υπεράξιος περιγραφικός τονισμός τού απείρου Κάλλους Τής Υπεραγίας Θεοτόκου, ώστε εκθαμβούται καί ο πλέον στοχαστικός νούς καί διάνοια όταν εμβαθύνει εις τήν σκέψη ότι Η Πανάχραντος Μήτηρ Τού Ενανθρωπήσαντος Θεού Δημιουργού, ουχί μόνον αι αρεταί Της υπερβαίνουν αφαντάστως πάντας τούς Αγίους, ακόμη καί τά 9 τάγματα τών Αγίων Αγγέλων (Άγγελοι, Αρχάγγελοι, Αρχαί, Εξουσίαι, Δυνάμεις, Κυριότητας, Θρόνοι, Χερουβίμ, Σεραφίμ), αλλά κατά τήν έκφανση τού Αγίου Νικοδήμου, Η Πανυπέρευλογημένη Αειμακάριστος, κατέχει τά Δευτερεία Τής Παναγίας Τριάδος. Κυριολεκτικώς ιλλιγγιά, εκθαμβούται καί εκστασιάζεται ο κοινός (αλλά στοχαστικός) Χριστιανός όταν μελετώντας εμβαθύνει ότι:::: «ηνώθη η κτίσις μέ Τόν Κτίστην, ουχί φυσικώς, ουχί προαιρετικώς καί κατά χάριν, αλλά κατ’αυτήν Τήν Υπόστασιν··· όστις εστίν ο ανώτατος βαθμός τής ενώσεως, ύστερα από τόν οποίον, άλλος ανώτερος ούτε ευρέθη, ούτε ευρεθήσεται» ώστε Η Πανύμνητος Θεοτόκος εστίν Η Μόνη σταθείσα αναμέσον Θεού καί ανθρώπων, Τόν μέν Θεόν, Υιόν Ανθρώπου εποίησε, τούς δέ ανθρώπους υιούς (κατά Χάριν) Θεού. Ουχί μόνον ανθρώπινος νούς αλλά ούτε καί Αγγελικός δέν δύναται νά εγκωμιάσει επαρκώς τάς απείρους Κάλλους αρετών Τής Χαρυτοβρύτου καί Πανθαύμαστης Θεογεννήτορος. Χάριτι Θεού, επαναγράφω τήν σπουδαιοτάτη επεξηγηματική διευκρίνιση τήν οποίαν ευρίσκομεν εις Θησαυρό Δαμασκηνού 205, περί τής παμμεγίστου σημασίας Τού Ονόματος Μ.Α.Ρ.Ι.Α.Μ.= Μόνη Αύτη Ρύσεται Ιού Άπαντας Μισοκάλου. Ήτοι, Μόνη Η Κυρία Θεοτόκος θά διασώσει απ’τό φαρμάκι τής αμαρτίας καί αποστασίας, όλους τούς πλανεμένους μέν αλλά καλοπροαίρετους, θά τούς γλυτώσει από τά νύχια τού μισόκαλου (εκείνου τού οποίου μισεί τό καλόν) διαβόλου, ο οποίος έσπειρε καί σπείρει τήν πλάνη καί απομάκρυνση εκ Τού Θεού. Τό μέγα δυστύχημα εν τή εποχή ημών, εστί τό ότι (όπως οι πρωτόπλαστοι παρέσυραν ο είς τόν άλλον) η πλειονότης τών ανθρώπων έχει παντελώς μωρανθεί καί παρασύρει ο είς τόν έτερον πρός διολίσθηση αμαρτίας καί αναρχίας από Τόν Θεόν, ενώ θά έπρεπε νά βοηθά ο είς τόν έτερον πρός οδόν μετανοίας καί σωτηρίας, βοηθώντας τόν συνάνθρωπο εν λόγοις, έργοις καί κυρίως τού καλού καί ευσεβούς παραδείγματος. Σήμερον απωλέσθει τελείως η αιδώς, η εντροπή, συστολή καί σεμνότης διότι κατάσπαρτη εστίν η ασέβεια, σαρκολατρεία, αθεοφοβία έως τού καταντήματος τής ασεβεστάτου διακηρύξεως αθεΐας. Εύχομαι εκ καρδίας, Ο Κύριος καί Θεός μου Ιησούς Χριστός νά φωτίζει καί χαριτώνει τά αγαπητά μου αδέλφια τά οποία Τόν αγαπούν καί προσπαθούν νά Τόν ευαρεστούν, παραμένοντες μακράν εκ θανασίμους καί άλλας αμαρτίας καί εκ χώρων όπου εδράζει η ανομία, ηθικοπνευματική παραλυσία καί κίνδυνος πυρπολήσεως τών παθών. Ιδιαιτέρως, εύχομαι Η Πανάμωμος καί Πανσεβάσμιος Θεομήτωρ νά Σκέπη υπό τήν Θείαν Της Σκέπη, αδελφούς καί αδελφάς ευσεβείς καί Θεόφιλους Πατριώτας οι οποίοι έχουν τήν παμμεγίστη τιμή νά ονομάζονται Παναγιώτης, Παναγιώτα, Δέσποινα, Μαρία. Ο Κύριος νά σάς ευλογεί προστατεύει καί καθοδηγεί πρός οδόν αιωνίου σωτηρίας. Καί ας μήν λησμονούμε τήν Θεόπνευστον ρήση τού Ιερού Χρυσοστόμου:::: «τιμή Αγίου, μίμηση Αγίου». Εάν επιθυμούμε νά τιμούμε Τήν Παναγία ‘ή τούς Αγίους, τότε νά βαδίζουμε επί τά Θεάρεστα ίχνη Των, Οι Οποίοι εβάδισαν οι Ίδιοι εις τά Πανάχραντα ίχνη Τού Ενανθρωπήσαντος Κυρίου.