«Όταν χάνεις, να λες λίγα. Και όταν κερδίζεις, να λες ακόμη λιγότερα».
Ο αρθρογράφος των New York Times, Τόμας Φρίντμαν, θυμάται τον Αμερικανό σπορτκάστερ, Αλ Σέιβερ, να λέει την παραπάνω φράση ως αποφώνηση στο κλείσιμο των εκπομπών του.
«Ο πρόεδρος Μπάιντεν και η ομάδα του θα έκαναν καλά να ενστερνιστούν τη σοφία του Σέιβερ», επισημαίνει ο Φρίντμαν, συμβουλεύοντας την αμερικανική κυβέρνηση, ως προς την πολιτική που ακολουθεί αναφορικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Την περασμένη εβδομάδα, από την Πολωνία την οποία επισκέφθηκε, ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Λόιντ Όστιν, προχώρησε σε μια σειρά από δηλώσεις που τράβηξαν την προσοχή του Φρίντμαν, όπως σημειώνει ο ίδιος στο άρθρο του στους New York Times.
«Θέλουμε να δούμε τη Ρωσία αποδυναμωμένη σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μην μπορεί να κάνει τα πράγματα που έκανε όταν εισέβαλε στην Ουκρανία. Η Ρωσία έχει ήδη χάσει μεγάλο κομμάτι των στρατιωτικών της ικανοτήτων και πολλά από τα στρατεύματά της. Θέλουμε να τους δούμε να μην μπορούν να ανακτήσουν πολύ γρήγορα όσα έχασαν», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο Όστιν.
Ο Τόμας Φρίντμαν διερωτάται εάν η προαναφερθείσα δήλωση στην οποία προχώρησε ο Αμερικανός ΥΕΘΑ από την Πολωνία είχε όντως την έγκριση του προέδρου Τζο Μπάιντεν και του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου.
Γιατί όπως σημειώνει, είναι άλλο πράγμα το να ζητάς την απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων από την Ουκρανία και την αποκατάσταση της ουκρανικής κυριαρχίας, και άλλο πράγμα το να ζητάς την αποδυνάμωση της Ρωσίας. Το πρώτο είναι κάτι πολύ σαφές. Το δεύτερο, από την άλλη πλευρά, μπορεί να είναι κάτι… αέναο.
«Ελπίζω αυτός ο πόλεμος να τελειώσει με τον στρατό της Ρωσίας υποβαθμισμένο και τον Πούτιν εκτός εξουσίας. Δεν θα το έλεγα όμως ποτέ αυτό δημόσια αν ήμουν στην ηγεσία, γιατί δεν θα μου προσέφερε τίποτα και ενδεχομένως να μου κόστιζε», σημειώνει ο Φρίντμαν, επικαλούμενος μια αγγλική έκφραση σύμφωνα με την οποία τα «ανοιχτά στόματα», ή αλλιώς τα πολλά λόγια, «βουλιάζουν πλοία» («loose lips sink ships»).
Τα «πολλά λόγια», σύμφωνα με τον Φρίντμαν, μπορεί να έχουν απρόβλεπτες ή ανεπιθύμητες συνέπειες, ενώ παράλληλα υπάρχει ο κίνδυνος να προετοιμάσουν το έδαφος για νέους «μπελάδες».
Τον περασμένο Μάρτιο, και πάλι από το έδαφος της Πολωνίας, ο Αμερικανός πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, είχε δηλώσει πως ο Πούτιν «δεν μπορεί να παραμείνει στην εξουσία». Και αυτή η δήλωση ωστόσο ήταν, σύμφωνα με τον Φρίντμαν, προβληματική.
Ο στόχος των ΗΠΑ θα έπρεπε, σύμφωνα με τον αρθρογράφο των New York Times, να είναι να βοηθήσουν τους Ουκρανούς να πολεμήσουν όσο εκείνοι έχουν τη θέληση και να διαπραγματευτούν όταν εκείνοι νιώσουν ότι είναι η κατάλληλη στιγμήμ προκειμένου να μπορέσουν να αποκαταστήσουν την κυριαρχία τους.
Οτιδήποτε πέρα από αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα, προειδοποιεί ο Φρίντμαν, υπενθυμίζοντας και το προηγούμενο της Αραβικής Άνοιξης, που δεν έφερε τελικώς τη δημοκρατία αλλά την αναταραχή.
«Πολλές χώρες στον κόσμο είναι ουδέτερες σε αυτόντον πόλεμο γιατί, όσο κι αν συμπάσχουν με τους Ουκρανούς, στην πραγματικότητα δεν τους αρέσει να βλέπουν την Αμερική ή το ΝΑΤΟ να ενεργούν σαν νταήδες», τονίζει ο Φρίντμαν.
«Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει αναφορικά με την Ουκρανία από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και έπειτα, εκτός από ένα και αυτό είναι η γεωγραφική της θέση», συνεχίζει ο ίδιος, υπογραμμίζοντας πως οι Ουκρανοί θα χρειαστεί να κάνουν δύσκολους συμβιβασμούς το προσεχές διάστημα, που θα ήταν σοφό να μην γίνουν ακόμη δυσκολότεροι στον βωμό μη ρεαλιστικών στόχων.
Η ομάδα Μπάιντεν μέχρι στιγμής τα έχει πάει καλά, υποστηρίζει ο Φρίντμαν. «Μόνο η αποκατάσταση της κυριαρχίας της Ουκρανίας και η ήττα του στρατού του Πούτιν εκεί, θα ήταν ένα τεράστιο επίτευγμα με μακροπρόθεσμα οφέλη», προσθέτει ο ίδιος, προτού επανέλθει στον αρχικό του συλλογισμό: Όταν χάνεις, να λες λίγα. Και όταν κερδίζεις, να λες ακόμη λιγότερα. Στην τελική, όλοι μπορούν να δουν το σκορ.
