Στις 24 Σεπτεμβρίου 1828 ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας υπογράφει ψήφισμα «περί συστάσεως τακτικής ταχυδρομικής συγκοινωνίας» δημιουργώντας έτσι το «Γενικόν Ταχυδρομείον».
Το 1834 συνδέονται με τη νέα υπηρεσία και τα νησιά, ενώ δύο χρόνια μετά η αλληλογραφία Αθήνας –Πειραιά δεν γίνεται πλέον με τα πόδια αλλά με άμαξα.
Η εμφάνιση ταχυδρόμου σε πόλεις και χωριά της επαρχίας θεωρείται κορυφαίο γεγονός και συγκεντρώνει το ενδιαφέρον όλης της κοινότητας.
Τα πρώιμα χρόνια λειτουργίας του, ο ταχυδρόμος φτάνει στον προορισμό του μετά από πολυήμερο και εξαντλητικό ταξίδι, στέκεται στη μέση της πλατείας, ανεβαίνει πάνω σε ένα βαρέλι, διαβάζει τα ονόματα των παραληπτών των επιστολών, αλλά όταν αυτοί δεν εμφανίζονται οι τελευταίες καίγονται παρουσία του κοινού…
Από το 1840 η τιμολόγηση των επιστολών γίνεται με γραμματόσημα, ενώ το πρώτο ελληνικό γραμματόσημο, με την κεφαλή του Ερμή, κυκλοφορεί το 1861.
Τα πρώτα γραμματοκιβώτια εμφανίζονται στις πόλεις στα τέλη του 19ου αιώνα, αρχικά ως ξεχωριστά κιβώτια στις γωνίες των δρόμων και μετά στους τοίχους. Είναι τέτοια η κίνηση που έχουν που η εξαγωγή των επιστολών γίνεται πέντε με έξι φορές την ημέρα. Δεκαετίες μετά αποκτούν το κίτρινο τους χρώμα, φτάνοντας στη σημερινή κατάργησή τους όπου παραμένουν, αποκλειστικά, στους εξωτερικούς χώρους των ταχυδρομείων.
