Σε απόγνωση οι αλιείς της Αλεξανδρούπολης, με τα ιχθυαποθέματα να φθίνουν δραματικά και την παραδοσιακή αλιεία να απειλείται με εξαφάνιση. Ο πρόεδρος του Αλιευτικού Συλλόγου Αλεξανδρούπολης, Δημήτρης Σαρίκας, μιλώντας σε τοπικό κανάλι, περιέγραψε με μελανά χρώματα την κατάσταση που επικρατεί στις θάλασσες της περιοχής, κάνοντας λόγο όχι απλώς για μείωση, αλλά για ολοκληρωτικό αφανισμό των ψαριών και των οστρακοειδών.
Πιο αναλυτικά, ο κ. Σαρίκας δήλωσε τα εξής:
«Δε μιλάμε πλέον για μείωση ιχθυαποθεμάτων, μιλάμε για αφανισμό. Δεν υπάρχει ψάρι στις περιοχές μας – έτσι η τιμή της σαρδέλας ανέβηκε στα ύψη. Φέτος δεν υπήρχε σαρδέλα, για αυτό και η αύξηση στην τιμή. Εμφανίστηκαν βέβαια σαρδέλες το τελευταίο διάστημα, αλλά λίγες. Τα οστρακοειδή έχουν εξαφανιστεί επίσης. Οι λόγοι είναι τρεις: η υπεραλίευση, η μόλυνση και η αλλαγή του κλίματος. Η ρύπανση από τα ποτάμια με τα φυτοφάρμακα που συνεπάγεται και η αύξηση του φυτοπλαγκτόν. Αυτό σταματάει την δική μας δουλειά. Επιπλέον, η ανομβρία στέρεψε τα ποτάμια μας φέτος και το αλμυρό νερό έφτασε σε ψηλά επίπεδα και δημιουργούνται προβλήματα με τα ξενικά είδη, όπως οι λαγοκέφαλοι.
Επιπλέον, η έλευση του αγωγού LNG είναι ένας ακόμη παράγοντας. Εκείνη η περιοχή που βρίσκεται ο αγωγός είναι και το πιο σημαντικό αλιευτικό πεδίο. Θα μπορούσε να καταλαμβάνει λιγότερο χώρο, πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία. Και επιπλέον, έρχονται οι ανεμογεννήτριες. Αυτό δείχνει ότι δεν μας θέλουν στην θάλασσα.
Αλωνίζουν στο Αιγαίο τα τουρκικά γρι-γρι
Συν τοις άλλοις, ο Δημήτρης Σαρίκας στάθηκε και στο γεγονός πως έχει μειωθεί κατά πολύ ο αλιευτικός στόλος των Ελλήνων, την ίδια στιγμή που οι Τούρκοι τριγυρνούν ανενόχλητοι στο Αιγαίο.
«Σε σχέση με τα επαγγελματικά αλιευτικά σκάφη τώρα. Είχαμε 20 μηχανότρατες και τώρα έχουμε 10. Είναι άγνωστο αν θα βγουν και οι 10 για δουλειά. Κάποιοι βγαίνουν και στα διεθνή ύδατα (φέτος 4 πήραν άδεια). Οι Τούρκοι έχουν τα γρι-γρι και αλωνίζουν στο Αιγαίο. Πρόκειται για τεράστια σκάφη που “σκουπίζουν” τις θάλασσες και παίρνουν και τον γόνο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την επόμενη χρονιά να μην υπάρχει ψάρι. Οι ευρωπαϊκές οδηγίες για απαγόρευση αλιείας με τέτοια δίχτυα δεν ισχύουν για τους Τούρκους ψαράδες. Θα μπορούσε όμως, η Ευρωπαϊκή Ένωση να απαγορεύει την εισαγωγή των παρανόμως αλιευθέντων αλιευμάτων. Ωστόσο, δε γίνεται κάτι τέτοιο. Οι “εταίροι” μας -που μόνο εταίροι δεν είναι- επιτρέπουν την εισαγωγή γόνου και πηγαίνει σε ιταλικά και ισπανικά εργοστάσια για να γίνει η λεγόμενη πάστα. Δεν έχουμε δει κίνηση προς το συμφέρον των Ελλήνων» σημείωσε ο κ. Σαρίκας.
27.000 τόνοι ψαριών χάθηκαν σε πέντε χρόνια
Εν τω μεταξύ, τα ψάρια γενικώς στις ελληνικές θάλασσες λιγοστεύουν με ανησυχητικούς ρυθμούς, με τους παράκτιους αλιείς να μιλούν για «άδεια δίχτυα» και να καταγγέλλουν ότι οι μηχανότρατες -ελληνικές και τουρκικές- προκαλούν ανυπολόγιστη καταστροφή στο θαλάσσιο περιβάλλον.
Στον Ευβοϊκό οι ψαράδες βγάζουν πια σχεδόν άδεια δίχτυα, ενώ στον Σαρωνικό ένα ολόκληρο καΐκι έπιασε μόλις ένα κιλό ψάρια. Στον Κορινθιακό, σύμφωνα με αλιείς, η περσινή χρονιά ήταν η χειρότερη που έχει καταγραφεί, την ώρα που τουρκικές μηχανότρατες συνεχίζουν ανενόχλητες να ψαρεύουν στο Θρακικό Πέλαγος με εργαλεία που «σαρώνουν» τον βυθό.
Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Συγκεκριμένα, μέσα σε έναν χρόνο τα ελληνικά αλιεύματα μειώθηκαν κατά 7.000 τόνους, ενώ την τελευταία πενταετία έχουν χαθεί πάνω από 27.000 τόνοι, δηλαδή το ένα τρίτο της παραγωγής.
Παράλληλα, τεράστιες ποσότητες ψαριών καταλήγουν νεκρές πίσω στη θάλασσα. Εκτιμάται ότι το 1/3 των αλιευμάτων απορρίπτεται, επειδή δεν έχει εμπορική αξία για τα μεγάλα αλιευτικά σκάφη. «Αν αυτά τα ψάρια τα άφηναν να μεγαλώσουν, θα μπορούσαμε κι εμείς να τα ψαρέψουμε», λένε χαρακτηριστικά στην κάμερα του Alpha οι παράκτιοι ψαράδες.
Οι ίδιοι καταγγέλλουν πως η ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία παραβιάζεται καθημερινά, εξαιτίας της ανύπαρκτης επιτήρησης. «Οι θάλασσές μας είναι ξέφραγο αμπέλι», τονίζουν οι αλιείς, ζητώντας σοβαρά μέτρα για την προστασία των ιχθυαποθεμάτων. Όπως επισημαίνουν ειδικοί, πολλά είδη αλιεύονται ακόμη και κατά την περίοδο αναπαραγωγής τους, με αποτέλεσμα λιθρίνια, κουτσομούρες, καλαμάρια, μπακαλιάροι και καραβίδες να πωλούνται σε μεγέθη μικρότερα από τα επιτρεπόμενα.
Το πρόβλημα έχει φτάσει και στο εξωτερικό. Στο ντοκιμαντέρ Ocean του Σερ Ντέιβιντ Ατενμπόρο, η υπεραλίευση στο Αιγαίο καταγράφεται ως παράδειγμα περιβαλλοντικής καταστροφής.
Την ίδια στιγμή, η αυτάρκεια της χώρας μας στα ψάρια είναι χαμηλή. Σύμφωνα με έρευνα της εκπομπής «Αυτοψία», μόλις το 13% των ψαριών που καταναλώνουμε είναι ελληνικά, με αποτέλεσμα να εισάγονται μεγάλες ποσότητες από το εξωτερικό. «Στα νησιά δεν υπάρχει πια φρέσκο ψάρι. Ο κόσμος δεν μπορεί να φάει το δικό μας ψάρι», τονίζει με απόγνωση ένας ακόμα αλιέας.
