Σφοδρές αντιδράσεις προκαλεί η νέα παρέμβαση της πρώην επιτρόπου και ιστορικού στελέχους της Αριστεράς (εδώ γελάμε), Μαρίας Δαμανάκη, η οποία προτείνει τη δημιουργία κοινού θαλάσσιου πάρκου με την Τουρκία και ανοικτή συζήτηση για τα χωρικά ύδατα. Η τοποθέτησή της, που φέρνει στο προσκήνιο ζητήματα κυριαρχίας και εθνικής στρατηγικής, έχει προκαλέσει πολιτικό και κοινωνικό σεισμό και δείχνει ξεκάθαρα τον βρωμερό ρόλο της ως «λαγός» του Μητσοτακέϊκο που ανέλαβε την… προετοιμασία του εδάφους.
Η κ. Δαμανάκη, αμφισβητώντας τις πρωτοβουλίες για έρευνες και εξορύξεις στο Ιόνιο και την Ανατολική Μεσόγειο, υποστήριξε ότι «οι εξορύξεις δεν είναι λύση, ειδικά σε θαλάσσιο περιβάλλον». Παράλληλα, αν και αναγνωρίζει –όπως λέει– την ανάγκη της Ελλάδας να παραμείνει ενεργός παίκτης στο γεωπολιτικό πεδίο, εμφανίζεται ανοιχτή στη συζήτηση με την Άγκυρα για κοινές πρωτοβουλίες, ακόμη και σε ζητήματα που αγγίζουν – άκουσον άκουσον – τα εθνικά ύδατα.
Η θέση της περί «κοινού θαλάσσιου πάρκου» στα Δωδεκάνησα και συμφωνίας για χωρικά ύδατα «έως» 12 ναυτικά μίλια προκάλεσε προβληματισμό, καθώς πολλοί εκλαμβάνουν τη διατύπωση αυτή ως έμμεση αποδοχή συνδιαχείρισης στο Αιγαίο. Πολιτικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι τέτοιες τοποθετήσεις, τη στιγμή που η Τουρκία εξακολουθεί να αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία, ενδέχεται να δημιουργούν επικίνδυνα προηγούμενα.
Η κ. Δαμανάκη υποστηρίζει πως η «ακινησία» στην εξωτερική πολιτική δεν ωφελεί και ότι χρειάζεται ανάληψη πρωτοβουλιών και ρεαλισμός. Ωστόσο, τέτοιου είδους «ρεαλισμός» ισοδυναμεί με σταδιακή εγκατάλειψη πάγιων εθνικών θέσεων και μείωση των ελληνικών διαπραγματευτικών περιθωρίων.
Την ώρα που η κυβέρνηση προσπαθεί να χαράξει στρατηγική ισορροπίας ανάμεσα στη διπλωματία και την αποτρεπτική ισχύ, η πρόταση της Μαρίας Δαμανάκη επαναφέρει με ένταση τη συζήτηση για το πού τελειώνει ο διάλογος και πού αρχίζει η υποχώρηση.
Μία μικρή ιστορία από το παρελθόν
Μετά από όλα αυτά, αξίζει εδώ να θυμίσουμε μία ιστορία που «καίει» το υποτιθέμενο… ιερό τοτεμ της Αριστεράς, της «Φωνής του Πολυτεχνείου», όπως τεχνηέντως οι κομμουνιστές «μπόλιασαν» στο μυαλό του λαού. Είναι το 1974. Οι φοιτητές έχουν κλειστεί στο Πολυτεχνείο στην Πατησίων και απαιτούν Δημοκρατία και πτώση της Χούντας. Η Μαρία Δαμανάκη δίνει εμψυχωτικό τόνο μέσα από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Πολυτεχνείου. Είναι η ίδια που τα βράδια εκείνων των ημερών έβγαινε κρυφά από την πύλη της Στουρνάρη και πήγαινε πεζή στην πλατεία Εξαρχείων, όπως έχει αποκαλύψει ο Στέφανος Χίος μέσα από την ραδιοφωνική εκπομπή Ραδιομακελάρηδες στον Μάχη FM 99,8. Εκεί την περίμεναν ΚΥΠατζήδες με τα μπλοκάκια στο χέρι. Αυτούς συναντούσε η κυρία Δαμανάκη, η οποία «εδινε» στεγνά» κόσμο που βρισκόταν εντός του Πολυτεχνείου και διαδήλωναν κατά του καθεστώτος. Είναι η ωμή αλήθεια που ουδέποτε διαψεύστηκε. Η Δαμανάκη εργαζόταν παλιά στην ΚΥΠ. Ύπουλα και στα μουλωχτά τότε όπως και σήμερα που εξυπηρετεί τα εθνοπροδοτικά σχέδια του Μητσοτακέϊκου ετοιμάζοντας γι’ αυτό που ήδη έχει αποφασιστεί.
Αυτό το Πολυτεχνείο, μας κατέστρεψε…
Έχει πιάσει τέτοιο πάτο η Ελλάδα πού βγαίνουν οι πολιτικοί καί διατυμπανίζουν τό πόσο προδότες είναι.