Σκηνές που θα έπρεπε να έχουν σημάνει συναγερμό σε κάθε κρατικό μηχανισμό εκτυλίχθηκαν το βράδυ στο κέντρο της Αθήνας. Χιλιάδες άτομα συγκεντρώθηκαν ανενόχλητα στην πλατεία Συντάγματος, λίγα μόλις μέτρα από το ελληνικό Κοινοβούλιο, ανεμίζοντας ξένες σημαίες και φωνάζοντας συνθήματα που σε καμία περίπτωση δεν συνάδουν με το ελληνικό δημόσιο χώρο.
Την ώρα που η ελληνική πολιτεία επιλέγει να «κοιτάει αλλού», η πρωτεύουσα μετατράπηκε αιφνιδιαστικά σε πεδίο επίδειξης δύναμης μιας κοινότητας που γιόρταζε την ημέρα ανεξαρτησίας της πατρίδας της, χωρίς να ληφθεί καμία μέριμνα για την εικόνα, την ασφάλεια και τη στοιχειώδη τάξη στο κέντρο της πόλης.
Η εικόνα των μαζικών συγκεντρώσεων μπροστά στη Βουλή, με τα εμβλήματα μιας ξένης χώρας να κυριαρχούν στην πλατεία, αποτελεί ευθεία πρόκληση για ένα κράτος που εμφανίστηκε για ακόμη μια φορά αδύναμο, απροετοίμαστο και πλήρως αποκομμένο από την πραγματικότητα.
Με σημαίες της Αλβανίας στα χέρια, τραγούδια, φωνές και πλήρη εορταστική διάθεση, Αλβανοί κάθε ηλικίας — ακόμη και οικογένειες με μικρά παιδιά — συγκεντρώθηκαν στα σκαλιά του Συντάγματος, τιμώντας την ανακήρυξη της Ανεξάρτητης Αλβανίας στον Αυλώνα στις 28 Νοεμβρίου 1912, μετά την απελευθέρωση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Η εικόνα των συγκεντρωμένων, με τις κόκκινες σημαίες να κυματίζουν λίγα μέτρα από το ελληνικό Κοινοβούλιο, προκάλεσε έντονο σχολιασμό, αφού όλα συνέβησαν την ώρα που η πόλη κυκλοφορούσε κανονικά και οι περαστικοί παρακολουθούσαν με απορία — άλλοι αδιάφοροι, άλλοι ενοχλημένοι, άλλοι αιφνιδιασμένοι από τη μαζικότητα της παρουσίας.
Το γεγονός αυτό, που επαναλαμβάνεται τα τελευταία χρόνια αλλά φέτος είχε καθαρά μεγαλύτερη συμμετοχή, δημιουργεί για ακόμη μία φορά ερωτήματα για το πώς διαμορφώνεται η εικόνα του κέντρου της πρωτεύουσας, την ώρα που Έλληνες πολίτες βλέπουν ολοένα και συχνότερα την πλατεία Συντάγματος να γίνεται τόπος συγκεντρώσεων αλλοδαπών κοινοτήτων.
