Οι αγρότες έχουν μπει στην τέταρτη μέρα κινητοποιήσεων και η κατάσταση πλέον μοιάζει με αυτό που πολλοί έβλεπαν να έρχεται εδώ και χρόνια: μια κοινωνική ομάδα που έφτασε στο αμήν επειδή η κυβέρνηση δεν λέει να καταλάβει τι σημαίνει επιβίωση στον πρωτογενή τομέα.
Με κλειστούς δρόμους, μπλόκα που δυναμώνουν και νέα τρακτέρ που καταφτάνουν από κάθε κατεύθυνση, το μήνυμα είναι ξεκάθαρο:
όταν η κυβέρνηση παίζει με την υπομονή των ανθρώπων που ταΐζουν τη χώρα, κάποια στιγμή το ποτήρι ξεχειλίζει.
Σήμερα 3/12, το τελωνείο Προμαχώνα οδεύει προς αποκλεισμό, στα Τρίκαλα στήνεται νέο μπλόκο, και οι αγρότες εξετάζουν μέχρι και αποκλεισμούς λιμανιών. Αν η κυβέρνηση πίστευε πως αυτά είναι απλές «κινητοποιήσεις ρουτίνας», έπεσε έξω — εδώ έχουμε εξέγερση αγανάκτησης.
Στη Νίκαια η Εθνική Οδός παραμένει κλειστή, με τους αγρότες να σκέφτονται να κατεβάσουν και τις παρακαμπτήριες. Στην Καρδίτσα 2.000 τρακτέρ έχουν παγώσει τον Ε65. Στα Μάλγαρα ο δρόμος είναι ημέρες κλειστός, και ολόκληροι κλάδοι — φορτηγατζήδες, ταξιτζήδες — στοιχίζονται δίπλα στους αγρότες. Εν τω μεταξύ, την Παρασκευή υπάρχει το ενδεχόμενο να στηθεί νέο μπλόκο στις Μικροθήβες.
Η εικόνα είναι πια ξεκάθαρη: όσο η κυβέρνηση προσποιείται ότι «δεν έχει ενημερωθεί επαρκώς», το κύμα φουσκώνει.
Ο πρώτος κύκλος που δεν είναι καν η αρχή
Μέσα στις κλειστές συσκέψεις, οι αγρότες σχεδιάζουν το χρονοδιάγραμμα της κλιμάκωσης. Ο πρώτος κύκλος – αυτός που ήδη έχει παραλύσει τον μισό χάρτη – θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος της εβδομάδας. Μόλις στηθούν όλα τα μπλόκα, αρχίζει το… πραγματικό έργο.
Και αν αυτό που βλέπουμε τώρα είναι η εισαγωγή, τότε για την κυβέρνηση το κύριο μέρος μάλλον δεν θα είναι ευχάριστο.
Ο δεύτερος γύρος θα πονέσει ακόμη περισσότερο
Οι αγρότες δηλώνουν ότι θα μείνουν στα μπλόκα μέχρι και τα Χριστούγεννα αν χρειαστεί. Την επόμενη εβδομάδα στη Νίκαια θα αποφασίσουν αν περνούν σε ακόμη πιο σκληρές κινήσεις:
παρακαμπτήριες οδοί, νέα σημεία αποκλεισμού, ενδεχομένως και πιο «δημιουργικές» μορφές πίεσης που έχουν ήδη πέσει στο τραπέζι.
Και όσο η κυβέρνηση δεν ανοίγει καν τα χαρτιά της, τόσο οι αντιδράσεις θα βαθαίνουν.
Τα αιτήματα δεν πέφτουν από τον ουρανό — τα ξέρουν όλοι εδώ και χρόνια
Οι αγρότες φωνάζουν τα εξής — που η κυβέρνηση επιμένει να κάνει πως δεν ακούει:
Αφορολόγητο πετρέλαιο και ρεύμα σε λογική τιμή, όχι σε επίπεδα που θυμίζουν χρυσό – ζητούν κάτω από 7 λεπτά/kWh.
Κατώτατες εγγυημένες τιμές, για να μην πωλούν κάτω από το κόστος επειδή «έτσι έχει η αγορά».
Αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ, ώστε να αποζημιώνονται πραγματικά οι ζημιές και όχι να περιμένουν μήνες για απαντήσεις.
Δεν ζητούν πολυτέλειες — ζητούν να μπορούν να δουλεύουν χωρίς να μπαίνουν μέσα.
Το πραγματικό ερώτημα είναι ένα:
θα αποφασίσει επιτέλους η κυβέρνηση να αφήσει την επικοινωνία και να ασχοληθεί με την πραγματικότητα, ή θα συνεχίσει να κάνει ότι δεν βλέπει το μεγαλύτερο κύμα αγροτικής αντίδρασης των τελευταίων 20 χρόνων;
