Το Voice News ξεκινάει έρευνα για κάθε καταγγελία χωρίς εξαιρέσεις. Δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω και δεν φοβάται κανέναν. Από μικρές παρατυπίες μέχρι μεγάλα σκάνδαλα, η δημοσιογραφική του ομάδα σκάβει σε βάθος για να φέρει στο φως την αλήθεια. Κάθε φωνή έχει σημασία, κάθε γεγονός καταγράφεται.
Νέο Τεράστιο Σκάνδαλο – Επενδυτής χωρίς κεφάλαια έλαβε αναθέσεις δημοσίων συμβάσεων 320.000.000€;
Η μεγαλύτερη υπόθεση δημοσίων συμβάσεων της τελευταίας δεκαετίας;
Από τα ναυπηγεία Σύρου και Ελευσίνας έως τα 320 εκατομμύρια ευρώ μέσω δημοσίων συμβάσεων.
Για χρόνια, η Ελλάδα αναζητούσε έναν νέο «σωτήρα» για τη ναυπηγική της βιομηχανία. Έναν άνθρωπο που θα έμπαινε δυναμικά σε έναν χώρο εγκαταλελειμμένο, θα τον αναμόρφωνε και θα έδινε ξανά ζωή σε ιστορικά ναυπηγεία που κρατούν ζωντανές ολόκληρες πόλεις. Έτσι δημιουργήθηκε η εικόνα του Πάνου Ξενοκώστα, ενός προσώπου που εμφανίστηκε σχεδόν από το πουθενά για να παρουσιαστεί ως ο πρωταγωνιστής της «αναγέννησης» των Ναυπηγείων
Σύρου και αργότερα της Ελευσίνας.
Μόνο που πίσω από αυτή την εικόνα, πίσω από τα φωτογραφικά στιγμιότυπα και τα πρωτοσέλιδα περί «success story», άρχισαν να εμφανίζονται στοιχεία που δεν ταίριαζαν στο αφήγημα. Στοιχεία που έδειχναν όχι έναν ισχυρό επενδυτή με ίδια κεφάλαια, αλλά ένα πρόσωπο με βεβαρημένο οικονομικό παρελθόν, του οποίου η άνοδος φαίνεται – σύμφωνα με δημόσια δεδομένα – να συνδέθηκε στενά με δημόσιο χρήμα και ένα ιδιαίτερο μοντέλο εταιρικής δραστηριότητας.
Η υπόθεση, όπως προκύπτει από καταχωρίσεις του ΚΗΜΔΗΣ, οικονομικά δεδομένα και μαρτυρίες εργαζομένων στους χώρους όπου δραστηριοποιήθηκε, δεν αφορά μια απλή επιχειρηματική επιτυχία. Αφορά 320.000.000€ δημοσίων συμβάσεων που συγκεντρώθηκαν γύρω από έναν άνθρωπο που, σύμφωνα με επίσημα οικονομικά στοιχεία προηγούμενων εταιρικών δραστηριοτήτων, δεν διέθετε τα ίδια κεφάλαια για να στηρίξει τις επενδύσεις που παρουσίαζε.
Το μεγαλύτερο μέρος αυτών των ποσών προήλθε από έναν οργανισμό που την ίδια περίοδο βρισκόταν σε οικονομική κατάρρευση: τα ΕΛΤΑ, τα οποία πριν από λίγες ημέρες αποφάσισαν να κλείσουν 204 καταστήματα σε όλη τη χώρα λόγω
ελλειμμάτων και αδυναμίας λειτουργίας. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΚΗΜΔΗΣ, τα ΕΛΤΑ ανέθεσαν 180.000.000€ σε συμβάσεις προς εταιρεία συμφερόντων του ίδιου ομίλου.
Τα ερωτήματα που ανοίγουν τον δρόμο για την έρευνα
Πώς είναι δυνατόν ένας επιχειρηματίας χωρίς εμφανή ίδια κεφάλαια να εξελιχθεί σε έναν από τους μεγαλύτερους αποδέκτες δημοσίων συμβάσεων των τελευταίων χρόνων;
Ποιο ήταν το μοντέλο που του επέτρεψε την πρόσβαση σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ δημόσιου χρήματος;
Πώς αυτό το μοντέλο επηρέασε κρίσιμες δημόσιες υπηρεσίες όπως τα ΕΛΤΑ αλλά και εθνικής σημασίας υποδομές όπως τα ναυπηγεία;
Από εδώ ξεκινά η εξέταση μιας υπόθεσης, που σύμφωνα με όσους την παρακολούθησαν από κοντά, μπορεί να αποδειχθεί μία από τις πιο σκοτεινές επιχειρηματικές διαδρομές των τελευταίων χρόνων.
Το οικονομικό παρελθόν που κανείς δεν πρόβαλε
Από την αρχή της πορείας του, ο Πάνος Ξενοκώστας εμφανιζόταν ως άνθρωπος με επενδυτική τόλμη. Όμως το οικονομικό του παρελθόν δείχνει μια εντελώς διαφορετική εικόνα. Η εταιρεία Skycom ΕΠΕ, που αργότερα μετονομάστηκε σε Transhotel, εμφανίζεται σε δημόσια έγγραφα με οφειλές άνω των 8,2 εκατ. ευρώ. Παρ’ όλα αυτά, ο ίδιος κατάφερε στη συνέχεια να παρουσιαστεί ως «σωτήρας» στον χώρο των ναυπηγείων.
Η μοναδική εταιρεία όπου το όνομα του Ξενοκώστα συνδέεται άμεσα, με χρέη 8,2 εκ. €. Ένα λάθος που δεν επαναλήφθηκε ποτέ ξανά.
Η «Μεγάλη Επανεκκίνηση» της Σύρου και η επιταγή των 10 εκατομμυρίων
Η πρώτη μεγάλη κίνηση ήταν η είσοδος στα ναυπηγεία της Σύρου. Σύμφωνα με εργαζομένους, εμφανίστηκε με επιταγή 10 εκατομμυρίων ευρώ για να καλύψει δεδουλευμένα και να αναστήσει το ναυπηγείο. Η επαναλειτουργία πράγματι έγινε, αλλά – όπως αναφέρουν εργαζόμενοι – η πραγματική δύναμη πίσω από την ανάκαμψη ήταν η τεχνογνωσία και η εργασία των ίδιων των εργαζομένων, όχι νέα κεφάλαια.
Η Σύρος ως εφαλτήριο για την Ελευσίνα
Η επιτυχία στη Σύρο λειτούργησε ως σκαλοπάτι για έναν μεγαλύτερο στόχο: τα Ναυπηγεία Ελευσίνας.
Ο Ξενοκώστας γνώριζε πως, αν παρουσιαζόταν ως «σωτήρας» στη Σύρο, θα αποκτούσε ισχυρό αφήγημα για να διεκδικήσει την Ελευσίνα και το κατάφερε.
Εσωτερικές μαρτυρίες: Έλλειψη κεφαλαίων, τεχνητή διοίκηση, προτεραιότητα στην Ελευσίνα
Μαρτυρίες εργαζομένων και στελεχών αναφέρουν ότι υπήρχαν ρωγμές στην εικόνα. Κάνουν λόγο για έλλειψη κεφαλαίων, προσπάθειες δημιουργίας τεχνητών διοικητικών ισορροπιών και μια σταδιακή αποδυνάμωση της Σύρου όταν η Ελευσίνα πέρασε στον έλεγχο του ομίλου.
Η ρήξη με τα στελέχη που τον στήριξαν
Όταν κάποια στελέχη αντιλήφθηκαν ότι πελάτες της Σύρου κατευθύνονταν προς την Ελευσίνα, επήλθε ρήξη. Αναφέρουν πιέσεις, απομακρύνσεις και κλίμα έντασης.
Απόσπασμα έγκλησης πρώην εργαζομένου των Ναυπηγείων Σύρου
Ο πραγματικός στόχος: πρόσβαση σε δημόσιο χρήμα
Το πραγματικό μοτίβο που αναδεικνύουν τα στοιχεία ήταν η δημιουργία ενός πλέγματος πολλαπλών «καθαρών» εταιρειών, χωρίς χρέη, ώστε να μπορούν να λάβουν ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα. Οι ζημίες συγκεντρώνονταν σε εταιρείες-«δοχεία» με άγνωστους διαχειριστές.
ONEX TECHNOLOGY: 320 εκατομμύρια δημόσιες συμβάσεις
Μία από αυτές τις «καθαρές εταιρείες» υπέγραψε την περίοδο 2019–2025, σύμφωνα με το ΚΗΜΔΗΣ, 320 εκατομμύρια ευρώ δημοσίων συμβάσεων.
Από αυτά, 180 εκατομμύρια ευρώ προήλθαν μόνο από τα ΕΛΤΑ.
«320 εκ. € δημόσιες συμβάσεις σε μόλις 6 χρόνια»
ΕΛΤΑ: Το χρονικό των αναθέσεων στην εταιρεία του Ξενοκώστα
Το ακριβότερο μοντέλο στελέχωσης στην ιστορία του οργανισμού
Την ίδια στιγμή που τα ΕΛΤΑ δήλωναν ότι “δεν υπάρχουν πόροι”, επέλεγαν να πληρώνουν για κάθε εργαζόμενο περίπου 1.815 ευρώ τον μήνα, μέσω συμβάσεων παροχής υπηρεσιών σε εργολάβο. Το πραγματικό σοκ είναι ότι η ίδια ακριβώς θέση θα κόστιζε 1.290 ευρώ αν καλυπτόταν απευθείας από τα ΕΛΤΑ, για έναν υπάλληλο ΔΕ με δύο παιδιά (δημογραφικά αδύνατον). Η διαφορά των 525 ευρώ τον μήνα ανά εργαζόμενο δεν είναι λεπτομέρεια, είναι απόδειξη ότι ο οργανισμός
λειτούργησε με τον πιο ακριβό τρόπο που θα μπορούσε. Και αυτή η επιλογή δεν είχε καμία οικονομική λογική.
Η «τρύπα» που άνοιγε μήνα με τον μήνα
Αυτή η διαφορά συσσωρευόταν αθόρυβα. Στις συμβάσεις που αθροίζουν σχεδόν 180 εκατομμύρια ευρώ, η καθαρή ζημιά ξεπερνά με άνεση τα 50 εκατομμύρια. Κι αυτός είναι ο πιο μετριοπαθής υπολογισμός. Σε πραγματικές συνθήκες, όπου
πολλές θέσεις θα μπορούσαν να καλυφθούν από ΥΕ προσωπικό με ακόμη χαμηλότερο κόστος, η ζημιά αγγίζει και ξεπερνά κατά πολύ τα 60 και εκατομμύρια ευρώ. Μιλάμε για χρήματα που χάθηκαν χωρίς κανέναν απολύτως λόγο, την ώρα που ο οργανισμός επικαλούνταν οικονομική ασφυξία.
Η πραγματικότητα πίσω από το αφήγημα των λουκέτων
Δεν είναι τυχαίο ότι όλα αυτά συνέβησαν ενώ τα ΕΛΤΑ έκλειναν 204 καταστήματα σε όλη τη χώρα. Κοινότητες, νησιά και ολόκληρες περιοχές έμειναν χωρίς βασικές υπηρεσίες, επειδή υποτίθεται ότι «δεν υπήρχαν χρήματα». Κι όμως, την ίδια ώρα, ο οργανισμός πλήρωνε υπερδιπλάσια κόστη στελέχωσης αντί να προσλάβει δικό του προσωπικό. Αν είχε γίνει ένας στοιχειώδης έλεγχος κόστους, η πραγματικότητα θα είχε φανεί από την πρώτη μέρα. Αλλά αυτή η σύγκριση γιατί δεν έγινε ποτέ;
Η ευθύνη των επιλογών, το βάρος στο Δημόσιο και οι συμβάσεις των 180.000.000 εκατομμυρίων ευρώ.
Το ζήτημα δεν είναι απλώς η σπατάλη, αλλά το ότι αυτή η σπατάλη ήταν αποτέλεσμα συνειδητής διοικητικής επιλογής. Δεν μιλάμε για αναπόφευκτο λάθος ούτε για κρίση της αγοράς. Μιλάμε για μια απόφαση που έκανε τα ΕΛΤΑ να
πληρώνουν κατά μέσο όρο 60% (μετριοπαθές ποσοστό) παραπάνω για υπηρεσίες που θα μπορούσαν να παρέχουν τα ίδια, φθηνότερα και αποτελεσματικότερα. Το βάρος αυτής της πολιτικής επιλογής έπεσε τελικά στον φορολογούμενο, στις υπηρεσίες που κόπηκαν και στην οργάνωση που οδηγήθηκε ένα βήμα πριν την πλήρη διάλυση. Οι αναθέσεις τα τελευταία 7 χρόνια έφτασαν τα 180.000.000 εκατομμύρια ευρώ!
Η αριθμητική που κανείς δεν έκανε
Κι έτσι, ενώ ακούγαμε για μια πορεία εξυγίανσης, αυτό που γινόταν στην πραγματικότητα ήταν το ακριβώς αντίθετο. Τα ΕΛΤΑ πλήρωναν κάθε μήνα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ παραπάνω για τις ίδιες ανάγκες στελέχωσης. Το αποτέλεσμα είναι μια ζημιά που σήμερα ξεπερνά τα 60 εκατομμύρια ευρώ με μετριοπαθείς υπολογισμούς. Όχι λόγω ανάγκης, αλλά λόγω επιλογών. Κι όσο κι αν επιχειρηθεί να ωραιοποιηθεί αυτή η εικόνα, η κατάρρευση του οργανισμού δεν ήταν αναπόφευκτη. Ήταν το φυσικό αποτέλεσμα μιας πολιτικής που αγνόησε την απλή αριθμητική και οδήγησε έναν δημόσιο οργανισμό σε περιττό οικονομικό αδιέξοδο. Το ερώτημα που μένει τώρα ανοιχτό είναι ποιος θα λογοδοτήσει. Θα
αναλάβει κανείς την ευθύνη ή και αυτό το θέμα θα παραπεμφθεί στις καλένδες;
Πώς τα ΕΛΤΑ των 204 κλειστών καταστημάτων έγιναν «χρηματοδότης»
Τα ΕΛΤΑ, ενώ συρρικνώνονταν, επέλεξαν να πληρώνουν – σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία – έως και 70% ακριβότερα για «ενοικιαζόμενο» προσωπικό αντί για δικό τους εργαζόμενο με ΙΔΟΧ. Την ίδια στιγμή που οι πολίτες έχαναν υπηρεσίες, ο οργανισμός δαπανούσε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για outsourcing. Με βάση υπολογισμούς, οι απώλειες για τα ΕΛΤΑ ενδέχεται να υπερβαίνουν τα 70 εκατομμύρια ευρώ.
Η Delphos και η εμπλοκή στη χρηματοδότηση των 125 εκατ. δολαρίων για τα Ναυπηγεία Ελευσίνας
Στο παρασκήνιο της υπόθεσης εμφανίζεται η Delphos International, η αμερικανική εταιρεία συμβούλων που ανέλαβε να υποστηρίξει την προσπάθεια εξασφάλισης δανείου ύψους 125 εκατομμυρίων δολαρίων για το σχέδιο εξυγίανσης και
λειτουργίας των Ναυπηγείων Ελευσίνας. Η Delphos χρησιμοποιήθηκε ως ενδιάμεσος σύμβουλος στο αίτημα χρηματοδότησης προς αμερικανικούς μηχανισμούς, σε μια διαδικασία που προβλήθηκε τότε ως «απόδειξη» της
επενδυτικής ικανότητας και της διεθνούς αξιοπιστίας του εγχειρήματος.
Η διαδικασία της εκταμίευσης των 125 εκατομμυρίων ευρώ παραμένει «παγωμένη», καθώς οι Αμερικανοί χρηματοδότες δεν πείστηκαν από το παρουσιαζόμενο αφήγημα περί «success story» και έχουν ζητήσει εμπράγματες διασφαλίσεις προτού εγκρίνουν την εκταμίευση. Με άλλα λόγια, ζητούν εγγυήσεις ότι τα κεφάλαια του δανείου δεν θα εκτεθούν σε κίνδυνο.
Ωστόσο, με την ορμή που έχει αποκτήσει ο όμιλος τα τελευταία χρόνια, δεν είναι απίθανο ότι θα επιχειρήσει να ενισχύσει την εικόνα του και απέναντι στους Αμερικανούς χρηματοδότες. Τα 320 εκατομμύρια ευρώ δημοσίων συμβάσεων που
έχει λάβει από το Ελληνικό Δημόσιο μέσα σε μόλις έξι χρόνια δημιουργούν μια εμφανή, έστω και πρόσκαιρη χρηματοοικονομική ισχύ, ικανή να επηρεάσει ακόμη και τους πιο επιφυλακτικούς διεθνείς αξιολογητές.
Για την Delphos International έχουν διατυπωθεί εκτιμήσεις ότι διαθέτει στελέχη ή συνεργασίες με πρόσωπα τουρκικής καταγωγής. Ορισμένες αναφορές συνδέουν απευθείας την Delphos με την Άγκυρα, παρ’ όλα αυτά, το Υπουργείο Εθνικής
Άμυνας προχώρησε σε συμβάσεις που συνολικά αγγίζουν τα 70 εκατομμύρια ευρώ σε εταιρεία του ομίλου Ξενοκώστα.
Η εταιρεία Delphos που μεσολάβησε στο τραπεζικό σύστημα των ΗΠΑ για δανειοδότηση 125εκ €, φαίνεται να διαθέτει πολλά στελέχη Τουρκικής καταγωγής
Μια υπόθεση που θυμίζει σκοτεινές εποχές
Το σύνολο των στοιχείων συνθέτει μια εικόνα που δεν παραπέμπει σε κλασικήεπενδυτική ιστορία αλλά σε ένα σχήμα όπου δημόσιο χρήμα φαίνεται – σύμφωνα με τα δεδομένα – να κατέληξε σε έναν μόνο επιχειρηματικό κύκλο.
Ο τρόπος λειτουργίας παρουσιάζει χαρακτηριστικά που παραπέμπουν σε παλιές υποθέσεις συγκέντρωσης ισχύος και επιρροής, όπως εκείνη του Κοσκωτά, σε επίπεδο μοτίβων, συγκεντρώσεων και μηχανισμών.
Ποιοι πολιτικοί εξέθρεψαν τον «μπατίρη επενδυτή»;
Τα ερωτήματα είναι πλέον αμείλικτα:
Ποιοι πολιτικοί άνοιξαν τον δρόμο; Ποιοι τον νομιμοποίησαν;
Ποιοι τον πρόβαλαν ως «σωτήρα», ενώ τα οικονομικά δεδομένα έδειχναν το αντίθετο;
Είναι γεγονός ότι η πρώτη είσοδος έγινε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με μικρότερες συμβάσεις. Όμως η εκτόξευση σε ποσά και αναθέσεις έγινε επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, όπου το σχήμα μεγάλωσε σε βαθμό χωρίς προηγούμενο.
Το ζήτημα πλέον δεν είναι μόνο τι συνέβη, αλλά ποιοι το επέτρεψαν ή δεν το απέτρεψαν, παρά τα διαθέσιμα στοιχεία;
Ο «Σωτήρας» επενδυτής φωτογραφίζεται με τον Άδωνι Γεωργιάδη.
Μέχρι και οφίκιο του δόθηκε! Τι έκανε άραγε ώστε να τοποθετηθεί στο κλειστό κλαμπ των «αρχόντων» του Πατριαρχείου;
Ο υπουργός Ανάπτυξης Κώστας Σκρέκας, ο CEO του Ομίλου ONEX Shipyards & Technologies, Παναγιώτης Ξενοκώστα και ο CEO και ENTMV της Algerie Ferries, Αμπντελχακίμ Μπουζάχερ (φώτο από ΑΠΕ- ΜΠΕ)
Κράνη, κάμερες και χαμόγελα, αν οι εντυπώσεις έχτιζαν ναυπηγεία, η χώρα θα είχε στόλο ολόκληρο!
Στο τραπέζι οι συζητήσεις για εκατοντάδες εκατομμύρια, έξω από την αίθουσα η κοινωνία αναρωτιέται πότε θα δει αντίκρισμα στις μεγάλες αυτές αναθέσεις.
Οι αποκαλύψεις θα έχουν συνέχεια…
Το Voice News συνεχίζει να παρακολουθεί την υπόθεση και αναμένει απαντήσεις για όλα τα ερωτήματα που έχουν τεθεί. Στόχος είναι να φανεί τι ισχύει πραγματικά, χωρίς να προδικάζει γεγονότα, διατηρώντας τη δημοσιογραφική ακεραιότητα.
Αναδημοσίευση: voicenews.gr
