Μη επανδρωμένα οχήματα που θα αποθηκεύονται σε μορφή κάψουλας στα βάθη της θάλασσας, επεξεργάζεται η αμερικανική υπηρεσία προηγμένης τεχνολογίας DARPA και ο αμερικανικός στρατός, με στόχο να ελέγχουν τους ωκεανούς σε περίπτωση πολέμου.
Οι κάψουλες αυτές θα παραμένουν στο νερό για όσο χρειαστεί και θα ενεργοποιούνται για να καταγράφουν τις κινήσεις των εχθρικών μονάδων, ενώ θα έχουν και την δυνατότητα να ανέρχονται στην επιφάνεια της θάλασσας και να μετατρέπονται σε UAV, παίρνοντας μέρος σε επιχειρήσεις πολεμικές ή επιτήρησης.
Σύμφωνα με το πρόγραμμα, τα AUV θα βρίσκονται σε τα μήκη και τα πλάτη της γης, και θα ενεργοποιούνται από το Πεντάγωνο όταν αυτό χρειαστεί απαραίτητο.
δεν είναι οι πρώτοι, δείτε αυτό:
Οι Ιάπωνες βλέποντας ότι έχαναν τον πόλεμο απέναντι στους Αμερικανούς στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, ανακάλυψαν ένα από τα πιο παράξενα όπλα στην εναέρια μάχη της εποχής εκείνης όπου πολλοί λίγοι σήμερα γνωρίζουν για αυτό. Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου οι Ιάπωνες συνέλαβαν την ιδέα διαμορφώνοντας εμπρηστικές βόμβες τις οποίες συνδέοντας αυτές με μπαλόνια (Αερόστατα ) τα άφηναν ελεύθερα με τους ανατολικούς ανέμους να ταξιδεύουν 5.000 μίλια πέρα από το βόρειο Ειρηνικό μέσα στην ηπειρωτική χώρα των ΗΠΑ. Τα μπαλόνια έκαναν χρήση του ισχυρού ρεύματος αέρα το χειμώνα όπου οι Ιάπωνες είχαν μόλις ανακαλύψει ότι το ρεύμα αέρος αυτό ρέει σε μεγάλο υψόμετρο και με υψηλή ταχύτητα πάνω από τη χώρα τους, το οποίο ρεύμα αργότερα έγινε γνωστό από τους μετρολόγους ως το ρεύμα jet (Τζετ ).
Ήταν ένα από τα καλύτερα φυλαγμένα μυστικά του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου ήταν η Ιαπωνική βομβιστική επίθεση με αερόστατα. Οι Ιάπωνες κατασκεύασαν 9.000 μεγάλα μπαλόνια υδρογόνου, τα οποία επισυνάπτονται ως εμπρηστικές αντί-βόμβες για τον εχθρό τους, και τα άφηναν να ταξιδεύουν στους ορεινούς άνεμους προς τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τα μπαλόνια ήταν κατασκευασμένα από χαρτί μουριάς, κολλημένα μεταξύ τους με άμυλο πατάτας και η επικόλληση γεμάτη με υδρογόνο. Ήταν 33 πόδια μήκος και θα μπορούσε να πάρει περίπου 1.000 πόδια ύψος, αλλά το θανατηφόρο μέρος του φορτίου τους ήταν οι 10 τόνοι κατά προσωπικού βόμβα κατακερματισμού, που συνδέεται με ένα μεταλλικό πόδι μακρύ ως ασφάλεια που προορίζονται για να καεί 82 λεπτά πριν από την πτώση στο έδαφος και να κάνει την έκρηξη όπου προσγειώθηκε. Τα μπαλόνια είχαν προγραμματιστεί έτσι ώστε να απελευθερώνει το υδρογόνο, ανυψωνόταν πάνω από 38.000 πόδια, κατά τη διάρκεια της πτήσης τους υπήρχαν σάκοι με άμμο που δεν τα άφηναν να πάνε πάνω από 30.000 πόδια ύψος, Αυτό ελεγχόταν από ενσωματωμένο μηχάνημα υψόμετρου. Οι σάκοι είχαν προγραμματιστεί να είναι σε ζεύγη στις αντίθετες πλευρές του τροχού, ώστε το μπαλόνι δεν θα κλίνει προς τη μία πλευρά ή την άλλη, και να υπήρχε η παραμικρή διαρροή του αερίου υδρογόνου. Με τον τρόπο αυτό τα μπαλόνια θα διασταλθούν σε μια ζεστή μέρα και το βράδυ από την συστολή έπεφταν, αυτό βέβαια γινόταν ώσπου οι σάκοι με το έρμα τους να είχαν αδειάσει, οπότε το αερόστατο και βόμβες του έπεφταν τυχαία σε ότι….