Είχε γίνει γνωστή η ιστορία της 100% θνησιμότητας στη Μ.Ε.Θ. Αγρινίου. Δύο εξαιρετικοί συνάδελφοι, ο δικηγόρος Πατρών Θανάσης Διαμαντόπουλος ο δικηγόρος Αθηνών Γιώργος Φεβρωνίδης, εκπροσωπούν 17 από τους 40 νεκρούς, και μετά από τέσσερα χρόνια ασκήθηκε η δίωξη και η υπόθεση βρίσκεται πλέον στην ανάκριση. ΕΔΩ ο σύνδεσμος από την ηλεκτρονική σελίδα της εφημερίδας «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ», και αφού αγνοείστε την εισαγωγή περί …πρώτης φοράς που διερευνά η Δικαιοσύνη θανάτους κόβιντ, διαβάστε όλο το άρθρο και σταθείτε λόγο στην περιγραφή αυτή:
«Η σύζυγος του 58χρονου Γιώργου Τσούνη από το Παναιτώλιο, που κατέληξε -ξαφνικά- στη ΜΕΘ Covid -19 του Νοσοκομείου Αγρινίου, δήλωσε στην «Πελοπόννησο»: ‘Ο άνδρας μου πέθανε 11 Μαΐου του 2021. Πέντε ημέρες πριν εισήχθη στη ΜΕΘ και του χορηγήθηκε οξυγόνο μέσω μάσκας. Μέχρι την τελευταία στιγμή το οξυγόνο του ήταν υψηλό, πώς ξαφνικά τον διασωλήνωσαν; Είναι δυνατόν να μιλάω το πρωί μαζί του, να τρώει πρωινό και μετά από δυο ώρες να μου τον πεθάνουν; Ποιος είναι αυτός ο ετοιμοθάνατος που τρώει πρωινό;’.
Αναφερόμενη στην τελευταία επικοινωνία μαζί του η κα. Εφη θυμάται: ‘Τον κάλεσα στο κινητό και του λέω Γιώργο μου πώς είσαι; και μου απάντησε “όλα καλά, το οξυγόνο μου 97, δεν έχω πυρετό, έφαγα πρωινό, ήπια τσάι με φρυγανιές”… σε δυο ώρες με καλούν στο τηλέφωνο για να μου πουν ότι τον διασωληνώνουν και μετά από λίγες ώρες με ενημέρωσαν πως έπαθε ανακοπή, τον επανέφεραν και υπήρξε και δεύτερη ανακοπή’».
ΤΙ σας θυμίζει αυτή η περιγραφή…;
Φυσικά το πρωτόκολλο του θανάτου και τις αμέτρητες ιστορίες φρίκης που δημοσιεύονται εδώ από τα τέλη του 2020. Άλλες με ευτυχές τέλος από τις παρεμβάσεις μου, άλλες με τραγικό.
Δεν διαβάζω σε αυτά που καταγγέλλει η άτυχη χήρα κακουργηματική έκθεση.
Διαβάζω ανθρωποκτονία με δόλο. Και ελπίζω αυτός να είναι ο τελικός χαρακτηρισμός της πράξης όταν ολοκληρωθεί η ανάκριση.
Πάνω στην ώρα λοιπόν η δίωξη αυτή, προάγγελος η κακουργηματική έκθεση των διώξεων που ακολουθούν για ανθρωποκτονία με δόλο, με πράξη ή παράλειψη.
Και όπως δείχνουν τα πράγματα, πάλι η Δυτική Ελλάδα θα ανοίξει τον δρόμο.
Υ.Γ. Θυμάστε τον Χρήστο Διαμαντόπουλο στο ίδιο νοσοκομείο; Που τον ετοίμαζαν για το Ρίο και με 1% μπαταρία στο κινητό του έστειλε μήνυμα στο δικό μου; Και μετά έσβησε; Και είχα κάνει δημοσίευση απευθυνόμενος στους Αγρινιώτες να βρούμε τον Χρήστο; Και που μετά από δύο – τρεις ώρες με κάλεσε από το σπίτι του για να μου πει ότι τον έσωσα; Και μου περιέγραψε τον τρόμο που έζησε; Ότι τους ανακοίνωσαν στον θάλαμο ότι όλοι φεύγουν για Ρίο (όχι για καλό σκοπό…) και ότι όταν αυτός αντέδρασε σεκιουριτάς έφραξε την πόρτα για να μην φύγει; Και του ανέβασαν τα κάγκελα στο κρεβάτι; Αλλά που ξαφνικά έγινε ανστάτωση έξω από τον θάλαμο (γιατί ενημερώθηκαν για την παρέμβασή μου), και κάποιος μπήκε στον θάλαμο και είπε στον Χρήστο «εσύ φεύγεις»…;
Θυμάστε και τον άλλον ασθενή με ΧΑΠ που τον έστειλαν στην κόβιντ, αλλά και από εκεί στο σπίτι του πάλι μετά από παρέμβασή μου;
Ή την Παρασκευή Κότσιφα που βεβαίωσαν ψευδώς ότι πέθανε από κόβιντ, και όλα άλλαξαν μετά την νεκροτομή;
Αυτά…
