Ο τραυματιοφορέας ήρθε στην πύλη. Πολύ ευγενικός.
-“Μπορείτε να μπείτε με το αυτοκίνητο και να πάτε από τα εξωτερικά ιατρεία να σας τον φέρουμε;”, με ρώτησε.
-“Το συζητάτε;”, του απάντησα.
-“Έχετε μάσκα μαζί σας γιατί είναι θετικός;”, με προειδοποίησε.
-“Αν είναι θετικός, εγώ είμαι ο Δαλάι Λάμα”, του απάντησα χαμογελώντας.
-“Τι να; σας πω, έτσι μου είπαν”, μου είπε ανταποδίδοντας το χαμόγελο.
Το πρώτο live το έκανα απέναντι από την πύλη, το δεύτερο εκεί στο υπόστεγο, στα εξωτερικά.
Περπατώντας ήρθε βεβαίως ο …νοσηλευόμενος κύριος Σταύρος.
-“Μου είπαν ότι έχω …πολύ υψηλό ιικό φορτίο”, μου είπε στο αυτοκίνητο, στο δρόμο για το σπίτι του στη Νεάπολη.
Από το …rapid κατάλαβαν το φορτίο. Του οποίου το αποτέλεσμα του το έδωσαν σε ένα ανυπόγραφο χαρτί το οποίο έλεγε “θετικό”.
Ένα τέτοιο μπορώ να το γράψω και εγώ τώρα στο λεπτό. Το ίδιο το τεστ να δει τις γραμμούλες εκείνη την ώρα δεν του το έδειξαν ποτέ…
Ό,τι να ‘ναι…
-“Μην σου κάνει εντύπωση, κύριε Σταύρο μου”, του είπα. Πάλι καλά που σε σένα επικαλέστηκαν και ένα rapid. Να σου πω εγώ ιστορίες. Να μία που μου έρχεται πρόχειρα στο μυαλό. Χρήστος Οικονομίδης στον Ευαγγελισμό, μετά από τροχαίο. Παρατημένος μέσα στα αίματα, γιατί αυτό που είχε σημασία ήταν ο …κόβιντ, καθώς χωρίς ούτε τεστ, είδαν στην …αύρα του υψηλό φορτίο”…
Α, κάτι τελευταίο. Μα πώς το ξέχασα και εγώ.
Ο κύριος Σταύρος είναι …ανεμβολίαστος.
Και ήταν το πρώτο πράγμα που τον ρώτησαν…
Στην επόμενη δημοσίευση θα δείτε τα δύο σύντομα live στο Τζάνειο πριν μου φέρουν τον κύριο Σταύρο…
Πάμε, Ελλάδα !
