Μπουκάρουν, που λέτε, αστυνομικοί στο χώρο Α, με τον οποίο ο συλληφθείς δεν έχει καμία ιδιοκτησιακή σχέση. Αυτό γίνεται μετά από πολύμηνη παρακολούθηση, με βασικό στόχο συνάδελφό τους, ο οποίος έχει προηγουμένως ήδη συλληφθεί. Ο χώρος Α είναι, κατά το διαβιβαστικό, ο χώρος στον οποίο αποθηκεύονταν προσωρινά οι ναρκωτικές ουσίες, τις οποίες η εγκληματική οργάνωση που εξαρθρώθηκε διακινούσε όλους αυτούς τους μήνες. Οι αστυνομικοί όμως “κατάφεραν” μετά από τόσους μήνες παρακολούθησης, να μην βρουν στον “αποθηκευτικό” χώρο ούτε δείγμα των ουσιών αυτών.
“Βρήκαν” όμως χρήματα, τα οποία και κατάσχεσαν. Και αυτό είναι λογικό σε μία τέτοια σύλληψη.
Έλα όμως που τα χρήματα αυτά ανήκουν σε τρίτο πρόσωπο, στον ιδιοκτήτη του χώρου Α, στον οποίο δεν αποδόθηκε ούτε μισή κατηγορία. Τα χρήματα ήταν οι εισπράξεις από την νομιμότατη λειτουργία της επιχείρησης που δραστηριοποιείται στον χώρο Α. Χώρος και επιχείρηση που ανήκουν στο τρίτο πρόσωπο.
Πώς λοιπόν ξεπέρασαν το “πρόβλημα” αυτό οι αστυνομικοί;
Πάρα πολύ απλά, βεβαίωσαν στο διαβιβαστικό προς την Εισαγγελία, ότι την κατάσχεση την έκαναν στον χώρο …Β, στον οποίο ο συλληφθείς έχει ιδιοκτησιακή κατά το ήμισυ του χώρου σχέση, ώστε να “δικαιολογείται” και -κυρίως- να νομιμοποιείται η κατάσχεση.
Εννοείται, ότι ούτε η “ακινητοποίηση” έγινε στον χώρο Β. Ούτε η κατάσχεση του κινητού.
Όλα έγιναν στον χώρο Α.
Θα μου πείτε, και πώς αποδεικνύεται αυτό, που δεν είναι και κάτι απλό; Γιατί αν ισχύει, μιλάμε για ψευδή βεβαίωση κατ’ άρθρο 242 του Ποινικού Κώδικα και ενδεχομένως και κατάχρηση εξουσίας κατ’ άρθρο 239 του Ποινικού Κώδικα, από τους αστυνομικούς. Και μάλιστα, με μία ποινική ευθύνη που επεκτείνεται και στον επικεφαλής της αστυνομικής διεύθυνσης, αφού αυτός υπογράφει, και άρα βεβαιώνει τα παραπάνω, το διαβιβαστικό προς την Εισαγγελία. Έναν επικεφαλής, τον οποίο ο νέος αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ., τον διατήρησε στη θέση του, μέσα στον ορυμαγδό των αποστρατεύσεων του Απριλίου.
Ώστε η ευθύνη εν γένει, φτάνει πολύ ψηλά.
Ο συλληφθείς, κατηγορούμενος είναι, και ο κατηγορούμενος μπορεί να λέει ό,τι θέλει, ό,τι να ‘ναι κατά το κοινώς λεγόμενο, προκειμένου να αντιμετωπίσει και να αποδομήσει την κατηγορία, και να διευκολύνει τη θέση του.
Εύλογη η απορία, λοιπόν. Πώς αποδεικνύεται κάτι τόσο σοβαρό;
Υπάρχουν λοιπόν κάτι …κάμερες στον χώρο Α. Κάμερες με νόμιμη άδεια από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.
Κατ’ αρχάς, τι λέτε. Τι θα περιμένατε να κάνουν οι αστυνομικοί που επί μήνες παρακολουθούσαν τους συλληφθέντες (καταγραφή των τηλεφωνικών συνομιλιών με συνεχείς παρατάσεις της άρσης του απορρήτου -199 ψηφιακοί δίσκοι για αρχή, και έπεται συνέχεια- και με συνεχή φυσική παρακολούθηση), και βεβαιώνουν στο διαβιβαστικό ότι ο χώρος Α χρησιμοποιείτο ως προσωρινός αποθηκευτικός των ναρκωτικών ουσιών;
Ναι. Αυτό που σκεφτήκατε. Να πάρουν όλο το υλικό από τις κάμερες του εσωτερικού (και του εξωτερικού βεβαίως) χώρου.
Δεν πήραν απολύτως τίποτα. Αυτό που θα έκαναν δηλαδή και οι φοιτητές των αστυνομικών σχολών, δεν το έκαναν οι αστυνομικοί των Εσωτερικών Υποθέσεων. Τι σόι αποθηκευτικός χώρος ναρκωτικών ουσιών είναι αυτός, που δεν παίρνεις το υλικό από τις κάμερες, το οποίο αυτό υλικό, το πλέον πιθανό είναι να αποδεικνύει την χρήση του χώρου αυτού ως αποθηκευτικού των ουσιών και να ενισχύσει – εδραιώσει την “επιτυχία” του Εσωτερικού Υποθέσεων;
Καλά, εδώ μετά από τόσους μήνες παρακολούθησης, την οποία χαμπάρι δεν είχαν πάρει οι συλληφθέντες, οι αστυνομικοί “κατάφεραν” να συλλάβουν τον συνάδελφό τους, στον οποίο αποδίδουν την διεύθυνση της εγκληματικής οργάνωσης, με …ένα γραμμάριο πάνω του, κατά τον χρόνο συναλλαγής. Στην Ομόνοια αν πάνε τυχαία ένα βράδυ, παραπάνω θα βρουν σε παρόμοια σύλληψη. Εδώ κατά τύχη έπιασαν έναν τύπο μετά από καταδίωξη, επειδή δεν σταμάτησε σε μπλόκο, ο οποίος κόλλησε με το αυτοκίνητό του στην …αμμουδιά, και βρήκαν πάνω του …εννέα γραμμάρια. Και στον άλλον, τον αρχηγό, σε οργανωμένη επιχείρηση, μετά από μήνες παρακολούθησης, βρήκαν …ένα.
Αλλά αυτό δεν με ενδιαφέρει εμένα. Αν ισχύει η κατηγορία, να πάει μέσα ισόβια. Τα έχουμε πει αυτά. Εγώ με υποθέσεις ναρκωτικών, όπως με υποθέσεις παιδεραστίας, βιασμών ή κατ’ επάγγελμα δολοφόνων, δεν είχα, και ούτε πρόκειται να έχω, σχέση.
Πάμε πίσω στον χώρο Α.
Είπαμε λοιπόν, ότι δεν πήραν το υλικό από τις κάμερες, και αυτό εμένα με πείθει ότι δεν χρησιμοποιείτο ως αποθηκευτικός χώρος, γιατί αν οι αστυνομικοί ήταν πεπεισμένοι ότι χρησιμοποιείτο, θα έπαιρναν χωρίς δεύτερη σκέψη το υλικό αυτό, αντί να κάνουν αστειάκια για τις κάμερες του στυλ “μπα, βλέπουμε ότι έχεις και κάμερες, ε;”, λες και είδαν κάτι το περίεργο και ασυνήθιστο, το οποίο αντί να τους κάνει να χοροπηδάνε από την χαρά τους, αυτοί απλώς αστειεύονταν.
Έλα όμως που αλλού είναι για τους αστυνομικούς το πρόβλημα.
Και το πρόβλημα είναι ότι οι κάμερες αυτές τους κατέγραψαν να κάνουν την κατάσχεση των χρημάτων εκεί. Στον χώρο Α, δηλαδή, και ΟΧΙ ΣΤΟΝ Β, όπως ψευδώς βεβαίωσαν στο διαβιβαστικό. Το βίντεο κατατέθηκε στην Δικαιοσύνη, ήδη χθες άλλαξαν όλα για τον συλληφθέντα στον χώρο Α, και τώρα θα αρχίσει η επίθεση του ιδιοκτήτη του χώρου αυτού, δηλαδή ιδιοκτήτη και των χρημάτων που κατασχέθηκαν, σε όλους αυτούς που έχουν την πειθαρχική και ποινική ευθύνη για την σε βάρος του προσβολή. Και κάπου εδώ μπαίνω εγώ. Γιατί ναι μεν δεν ασχολούμαι, όπως όλοι πια γνωρίζετε, με τίποτα άλλο εκτός από τη μάχη κατά της απάτης, αλλά ο “τρίτος” είναι πολύ δικός μου άνθρωπος και δεν μπορώ να αφήσω την δυσφήμηση σε βάρος του να γιγαντωθεί.
Το θέμα δεν είναι εδώ τα 1.510 ευρώ, τα οποία τώρα θα ζητήσει βεβαίως να πάρει πίσω. Είναι η δυσφήμηση αυτή που έχει υποστεί από την δημοσιοποίηση των στοιχείων του χώρου Α, δηλαδή του ΔΙΚΟΥ ΤΟΥ χώρου, σε όλο το ευρύτατο επαγγελματικό και κοινωνικό περιβάλλον του. Γιατί δεν είναι κανένα τυχαίο πρόσωπο. Ώστε η προσβολή που υπέστη και η στοχοποίηση που του έγινε, αποκτούν δραματικές για τους υπευθύνους διαστάσεις.
Έτσι, αρχηγέ της ΕΛ.ΑΣ;
Ναι, εσύ. Εσύ που συνέχισες με τους συναδέλφους σου την γελοιότητα των περιπολιών γύρω από το σπίτι μου. Γελοιότητα που έχει κάνει ακόμα και τα τσιμέντα του αστυνομικού τμήματος Διονύσου να γελάνε.
Αρχηγέ, δεν ξέρω αν έχεις προσέξει τι έχω κάνει με τα πρακτικά του διοικητικού συμβουλίου του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, των συνεδριάσεων εκείνων στις οποίες μιλάνε για μένα.
Όχι;
Ρίξε μία ματιά. Γιατί τώρα θα σας ζητήσω τα αντίστοιχα δικά σας πρακτικά. Όλων των συνεδριάσεων. Από την απόφαση για τον ένα αστυνομικό, την αφαίρεση του αστυνομικού και την αντικατάσταση της “προστασίας” μου με τις …περιπολίες, και μετά τις άλλες δύο, με την …συνέχιση της εκδήλωσης του μέτρου επιτήρησης της οικίας και του γραφείου σας καθημερινά για τις περιπολίες των εμπλεκομένων Υπηρεσιών (Ασφάλειας-Τάξης).
Η τελευταία είναι δική σου:
Αρχηγέ μου, μην τους το κάνεις αυτό. Απάλλαξέ τους. Με καλούν κάθε μέρα από τις …εμπλεκόμενες υπηρεσίες και παραπονούνται ότι δεν κάνουν τίποτα άλλο όλη μέρα από το να …επιτηρούν την Ματρώζου. “Έλεος”, μου λένε.
Άσε. Θα φροντίσω εγώ για αυτό.
Όπως και για τα πρακτικά.
Μόλις αρχίσαμε, αρχηγέ μου…
