Είναι η ώρα για αποκαλύψεις. Γιατί το δικαστήριο ήταν βέβαιο ότι δεν θα έβγαζε απόφαση προχθές για την αίτηση εξαιρέσεως του εφέτη Νίκου Ζαγοριανού, μετά την απάντησή μου στην εισαγγελική πρόταση και τη νομολογία που αντέτεινα στη νομολογία την οποία, δειλά ομολογουμένως, είχε αναφέρει ο πρόεδρος.
Η απάντησή μου στην απορριπτική πρόταση του κ. Σπηλιόπουλου αφορούσε στην υποτιθέμενη μη αντίδραση του κ. Ζαγοριανού, τότε μετά τη μήνυσή μου εναντίον του. Γιατί η πραγματικότητα είναι ότι ο κ. Ζαγοριανός είχε βεβαίως αντιδράσει, δηλώνοντας αποχή από την άσκηση των καθηκόντων του στην ανάκριση εκείνη, κατά τη διενέργεια της οποίας τον είχα κατηγορήσει ότι συνέταξε εν γνώσει του ανυπόστατο κατηγορητήριο ως 4ος ειδικός ανακριτής, η δε δήλωσή του είχε γίνει δεκτή από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών, κατά την κρίση του οποίου δημιουργούντο πράγματι υπόνοιες μεροληψίας σε βάρος του μετά τη μήνυση που κατέθεσα εναντίον του. Ο κ. Ζαγοριανός εξαιρέθηκε από την ανάκριση, τον χειρισμό της οποίας ανέλαβε ο 9ος ειδικός ανακριτής, και από την ώρα αυτή και μετά όλα άλλαξαν και άνοιξε ο δρόμος για την απαλλαγή των εντολέων μου, την οποία ακολούθησε η πανηγυρική δική μου αθώωση από το Α΄ Τριμελές Εφετείο Αθηνών.
Ήδη συντάσσεται το συμπληρωματικό υπόμνημά μου επί της αίτησης εξαιρέσεως. Πέραν της καταλυτικής υπέρ της εξαιρέσεώς του νομολογίας (θα τη δούμε σε επόμενη δημοσίευση), ως επιπλέον στοιχείο που συνηγορεί στην αποδοχή της αιτήσεως, είναι η αντίδραση τότε της …συζύγου του κ. Ζαγοριανού, εισαγγελέως πρωτοδικών Δήμητρας Πατσουράτη.
Η εν λόγω εισαγγελέας χειριζόταν άλλη υπόθεση δική μου, στην οποία εκπροσωπούσα κατηγορουμένη για το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης.
Και δεν ήταν μία …συνηθισμένη εντολέας. Η οποία δικαιώθηκε πανηγυρικά, σε μία υπόθεση που έλαβε ευρύτατη δημοσιότητα λόγω του νομικού προσώπου που ήταν απέναντί μας, και του προέδρου του.
Λίγη υπομονή, και θα …τρελαθείτε!
Με το υπ’ αριθμ. 2815/2008 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, η δήλωση της κ. Πατσουράτη έγινε δεκτή…
Λίγη υπομονή και τα μαύρα θα φύγουν…
Και τώρα ο δικαστής αυτός θα με δικάσει;
Δεν νομίζω…
Από την άλλη …θέλω να παραμείνει.
Και ο νοών νοείτω…
