Στο σκοτεινό αυτό παρακρατικό σκηνικό της στημένης σύλληψης που οργάνωσε ο επίορκος εισαγγελέας Αντώνης Ελευθεριάνος υπήρχε ένα φως. Το φως που εξέπεμπαν οι αστυνομικοί της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Βορειοανατολικής Αττικής. Οι οποίοι ήταν άψογοι στην εκτέλεση της εντολής που είχαν για τη σύλληψή μου. Άψογοι απέναντί μου και στην εφαρμογή του νόμου.
Και επειδή ακούστηκαν πολλά, χειροπέδες δεν μπήκαν ποτέ. Εκτέλεσαν την εντολή όπως είχαν υποχρέωση, με αντιμετώπισαν όμως με τρόπο που έδειξε πολλά. Που σήμαινε και σημαίνει πολλά.
Ένα δημόσιο ευχαριστώ λοιπόν στους αστυνομικούς αυτούς που έκαναν μία σύλληψη που ήδη γράφει ιστορία. Δημόσιο ευχαριστώ και στον διευθυντή της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Βορειοανατολικής Αττικής.
Δημόσιο ευχαριστώ όμως και στον διευθυντή της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής, υποστράτηγο Πέτρο Τζεφέρη. Στον άνθρωπο στον οποίο πήγα τα μεσάνυχτα της 19ης Ιουλίου και κατέθεσα τη μεγάλη μήνυση. Της οποίας τώρα ακολουθεί η συνέχεια.
Δεν μπορώ, τέλος, να παραλείψω να ευχαριστήσω βεβαίως και το αγαπημένο μου αστυνομικό τμήμα και το Τμήμα Ασφαλείας Διονύσου. Το ..δεύτερο σπίτι μου όλη αυτή την σκοτεινή περίοδο. Εκεί που κατέθεσα τις μηνύσεις μου που χάρισαν την ελευθερία στη Δώρα Αγριδιώτη και στον Δημήτρη Μαδμετζόγλου. Και άλλες πολλές.
Άψογοι και οι αστυνομικοί εκεί. Όσο δεν πάει άλλο.
Σας ευχαριστώ όλους…
