«Ήταν μια καταπληκτική συνάντηση. Είναι ένας σπουδαίος ηγέτης», είπε o πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ από το Air Force One, για τη συνάντηση με τον Σι Τζινπίνγκ που ολοκληρώθηκε με χειραψία πριν λίγες ώρες. «Από ένα ως το δέκα, θα βαθμολογούσα με 12 τη συνάντηση», πρόσθεσε. Σύμφωνα όμως με πρώην ανώτερη σύμβουλο του Λευκού Οίκου, όσοι ελπίζουν σε μεγάλη υφεσιακή στροφή στις σινοαμερικανικές σχέσεις ίσως απογοητευτούν.
Οι δύο ηγέτες των δύο υπερδυνάμεων συμφώνησαν οι δασμοί στην Κίνα να μειωθούν από το 57% στο 47% με αντάλλαγμα την επανέναρξη «τεράστιων» εισαγωγών αμερικανικής σόγιας, τη διατήρηση των εξαγωγών σπάνιων γαιών και την καταπολέμηση του παράνομου εμπορίου φαιντανύλης. Σύμφωνα με τον Αμερικανό πρόεδρο, οι δασμοί στην φαιντανύλη θα μειωθούν άμεσα από το 20% στο 10%.
Υπενθυμίζεται ότι Πρόεδροι πριν από τον Τραμπ ανησυχούσαν για την αυξανόμενη κινεζική επιρροή. Ωστόσο, υπενθυμίζεται ότι δεν ήταν παρά μόνο στην πρώτη κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ (2017-2020) που η μακρόχρονη προσπάθεια της Ουάσιγκτον να διαμορφώσει τη συμπεριφορά της Κίνας μέσω του διαλόγου αντικαταστάθηκε από μια στρατηγική να περιοριστεί η κινεζική επιθετικότητα όπου αυτή προσέκρουε στα αμερικανικά συμφέροντα.
Έτσι μετά από περισσότερα από 15 χρόνια αμερικανικής προσήλωσης στην αντιτρομοκρατία και τη Μέση Ανατολή, η Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας και η Στρατηγική Εθνικής Άμυνας του Τραμπ επαναπροσανατόλισαν την πολιτική των ΗΠΑ.
Η στροφή Τραμπ
Όταν ο Τραμπ επέστρεψε στην εξουσία, έμοιαζε προορισμένος να υιοθετήσει ακόμη πιο σκληρή στάση. Μέσα στον Απρίλιο ανακοίνωσε δασμολογικό συντελεστή για την Κίνα 125%. Ωστόσο, σε αντίθεση με το 2017 το Πεκίνο ήταν πολύ καλύτερα προετοιμασμένο να αντεπιτεθεί, επιβάλοντας ασφυκτικούς περιορισμούς στις εξαγωγές επτά σπάνιων γαιών.
Σε αντάλλαγμα για την επανέναρξη της ροής σπάνιων γαιών, το Πεκίνο πήρε διαβεβαίωση από την κυβέρνηση Τραμπ ότι η Ουάσιγκτον δεν θα επιβάλει νέους ελέγχους στις εξαγωγές τεχνολογίας, όσο ο Τραμπ και ο Σι θα διαπραγματεύονταν για το εμπόριο.
Με άλλα λόγια, το Πεκίνο πέτυχε η Ουάσιγκτον να αποκηρύξει ένα από τα καλύτερα οικονομικά της εργαλεία ακριβώς τη στιγμή που η Κίνα αξιοποιούσε το δικό της.
Έτσι, στις αρχές Μαΐου, εν μέρει λόγω της επιρροής του Πεκίνου στα κρίσιμα ορυκτά, η κυβέρνηση Τραμπ ανέστειλε πολλούς από αυτούς τους δασμούς, απαρνούμενη στην ουσία πολλές από τις κορυφαίες προτεραιότητες της πρώτης του κυβέρνησης, λόγω εμπορικών στόχων.
Τα δομικά εμπόδια
Πλέον όμως είναι πολύ αργά. Σύμφωνα με την Μίρα Ραπ-Χούπερ, Ανώτερη Διευθύντρια για την Ανατολική Ασία και την Ωκεανία στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου στην κυβέρνηση Μπάιντεν, οι δομικές πραγματικότητες, σημαίνουν ότι ο ανταγωνισμός ΗΠΑ–Κίνας ήρθε για να μείνει.
Υπάρχουν λόγοι σκεπτικισμού ότι ο Τραμπ και ο Σι θα καταφέρουν να επαναφέρουν πράγματι τις σχέσεις, σημειώνει η Χούπερ σε ανάλυσή της στο Foreign Affairs.
Οι Ρεπουμπλικανοί στο Κογκρέσο παραμένουν αξιοσημείωτα σιωπηλοί ενώ ο Τραμπ υιοθετεί μια «πρώτα η μπίζνα» προσέγγιση προς την Κίνα, αλλά τόσο στη Βουλή όσο και στη Γερουσία υπάρχουν νομοθέτες που υπήρξαν καθοριστικοί στην οικοδόμηση των οικονομικών, τεχνολογικών και αμυντικών πολιτικών που σχεδιάστηκαν για να βοηθήσουν την Ουάσιγκτον να ανταγωνιστεί το Πεκίνο.
Αν τελικά ο Τραμπ καλωσορίσει νέες κινεζικές επενδύσεις ή άρει περισσότερους ελέγχους στα τσιπ, το Κογκρέσο θα αντιδράσει. Και παρότι ο Τραμπ μπορεί να έχει παραγκωνίσει πολλούς από τους «ειδήμονες της Κίνας» στη γραφειοκρατία, υπηρεσίες όπως το Υπουργείο Εμπορίου έχουν προετοιμάσει νέες λίστες ελέγχων εξαγωγών έτοιμες προς εφαρμογή, αν ο Τραμπ αποχωρήσει απογοητευμένος.
Ήδη όπως σημειώνει η ειδικός, ο Αμερικανός πρόεδρος έχει ήδη ταλαντευτεί ως προς την ύφεση, θυμίζοντας ότι αυτόν τον μήνα απείλησε με νέους δασμούς και ελέγχους εξαγωγών, λόγω της επιβολής σαρωτικών νέων περιορισμών από την Κίνα στα κρίσιμα ορυκτά.
«Η συμπεριφορά του Πεκίνου είναι πιθανό να συνεχίσει να απογοητεύει τον Τραμπ, όπως και στην πρώτη του θητεία. Ο Σι δεν πρόκειται να σταματήσει τις εκτεταμένες οικονομικές επιδοτήσεις της Κίνας ούτε να αλλάξει άλλες πολιτικές που έχουν κατακλύσει τις αγορές των ΗΠΑ και των συμμάχων τους με κινεζικά αγαθά. Στην πραγματικότητα, ο Κινέζος πρόεδρος δεν θα κάνει παραχωρήσεις που αντιβαίνουν στα υφιστάμενα στρατηγικά του σχέδια — θα συνάψει συμφωνίες μόνο αν υπηρετούν αυτά τα σχέδια» εκτιμά η Χούπερ, πιστεύοντας ότι η Κίνα θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί με τα ορυκτά της καύσιμα.
Ακόμα και μια συμφωνία δεν θα εφαρμοστεί
Επιπλέον η Χούπερ υπογραμμίζει ότι το Πεκίνο θα πιέσει τον Τραμπ να απομακρυνθεί από τη διαχρονική δέσμευση της Ουάσιγκτον προς την Ταϊβάν. Θα δώσει εντολή στον Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό να συνεχίσει την παρενόχληση συμμάχων των ΗΠΑ με συνθήκη, όπως η Ιαπωνία και οι Φιλιππίνες. Και θα διασφαλίσει ότι η Κίνα δεν θα εξαρτάται από κρίσιμη αμερικανική τεχνολογία, ενώ ταυτόχρονα θα πιέζει τον Τραμπ να χαλαρώσει περισσότερο τους περιορισμούς στις εξαγωγές προηγμένων τσιπ.
Γι αυτό και η ειδικός υπογραμμίζει ότι εξαιτίας αυτών των συγκρούσεων είναι πιθανό ο Τραμπ και ο Σι να μη συνάψουν ποτέ κάποια επίσημη εμπορική συμφωνία ΗΠΑ–Κίνας. Κι αν το κάνουν, μπορεί να εφαρμοστεί μόνο εν μέρει.
«Ο Σι, για παράδειγμα, θα μπορούσε να συμφωνήσει να επενδύσει περισσότερο στην αμερικανική οικονομία με αντάλλαγμα μειωμένους δασμούς και ρητορικά κέρδη γύρω από την Ταϊβάν. Κατόπιν, όμως, θα μπορούσε να υπερβεί τα όρια αλλού, π.χ. λαμβάνοντας νέα μέτρα για τα κρίσιμα ορυκτά, προκαλώντας αντίδραση του Τραμπ. Οι δύο πλευρές, καθηλωμένες πλέον σε ανταγωνιστικές στάσεις, ίσως απλώς κουραστούν η μία από την άλλη και ανακοινώσουν από το πουθεννα νέους εμπορικούς περιορισμούς».
Η ζημιά θα είναι σημαντική
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει περιθώριο για μια καλή συμφωνία. Αν Πεκίνο και Ουάσιγκτον καταλήξουν σε συμφωνία ουσιαστικής μείωσης των δασμών, οι Αμερικανοί θα νιώσουν μικρότερο οικονομικό πόνο.
Ωστόσο, η πρώην σύμβουλος του προέδρου Τζο Μπάιντεν λέει ότι ο Τραμπ δεν θα πρέπει να κάνει ανεκπλήρωτες παραχωρήσεις επιδιώκοντας στενά, βραχυπρόθεσμα κέρδη, διότι τέτοιες παραχωρήσεις έχουν σημαντικό κόστος ευκαιρίας και μπορεί να τροφοδοτήσουν μακροχρόνια αστάθεια.
«Αν ο Τραμπ αναστρέψει τους ελέγχους εξαγωγών ημιαγωγών και τους περιορισμούς επενδύσεων των ΗΠΑ, για παράδειγμα, μελλοντικές κυβερνήσεις θα δυσκολευτούν να τους επαναφέρουν. Η ζημιά στην αμερικανική τεχνολογική και οικονομική ισχύ ίσως είναι σημαντική» λέει.
Η Ουάσιγκτον δεν θα πρέπει να θέλει η Κίνα να αποκτήσει πρόσβαση στους αμερικανικούς ημιαγωγούς που χρειάζεται για να δημιουργήσει πιο εξελιγμένα, εγχώρια συστήματα τεχνητής νοημοσύνης. Ομοίως, αν η Κίνα επιβάλει τελικά αποκλεισμό στην Ταϊβάν επειδή πιστεύει ότι η Ουάσιγκτον δεν θα παρέμβει, οι αξιωματούχοι σε όλο τον κόσμο θα εύχονται οι ΗΠΑ να είχαν διατηρήσει ισχυρότερη αποτρεπτική στάση. Η πρόληψη ενός αποκλεισμού ή μιας επίθεσης, άλλωστε, είναι πολύ ευκολότερη από τη διακοπή τους όταν έχουν ήδη ξεκινήσει.
«Ό,τι κι αν συμβεί στη συνάντησή τους» καταλήγει η Χούπερ, «οι φιλοδοξίες της Κίνας θα συνεχίσουν να θέτουν τους ίδιους μακροπρόθεσμους κινδύνους για τα αμερικανικά συμφέροντα, τους αμερικανικούς συμμάχους και την αμερικανική ισχύ. Το ερώτημα είναι αν οι δικομματικοί αρχιτέκτονες της αμερικανικής συναίνεσης για την Κίνα θα κινηθούν αρκετά γρήγορα για να προστατεύσουν το σύστημα που βοήθησαν να δημιουργηθεί».
τα βρισκουν , ο κοσμακης που τους ψηφιζει ολους αυτους ας προσεχε
O Τραμπ έχει εδώ και χρόνια καλές σχέσεις με τον Πούτιν γι’ αυτό δεν πρόκειται ποτέ να βάλει σκληρές κυρώσεις στην Ρωσία… Ο μεγάλος εχθρός τους είναι μόνο ο Κινέζος λόγω της οικονομίας και της στρατιωτικής ισχύς που έχει φτάσει σε υψηλό επίπεδο τώρα βέβαια συμφώνησαν στα βασικά…