Η Ευρώπη βυθίζεται στις αντιφάσεις της! Ενώ οι Βρυξέλλες πιέζουν για νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας, ο Donald Trump τραβά το χαλί κάτω από τα πόδια των Ευρωπαίων, κοιτώντας απευθείας προς τον Vladimir Putin. Το παρασκήνιο βράζει για μια νέα σύνοδο κορυφής που θα κρίνει όχι μόνο τον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά και την παγκόσμια ισορροπία ισχύος, με τον άξονα Ρωσίας – Κίνας – Ινδίας να ανεβαίνει και τη Δύση να παρακολουθεί ανήμπορη.
Μάλιστα θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο, πως το επόμενο διάστημα θα υπάρξει νέα συνάντηση κορυφής Putin – Trump, όπως έγινε στην Αλάσκα στις 15/8/2025. Θα είναι μία σύνοδος κορυφής, που θα αφορά όχι μόνο την Ουκρανία αλλά γενικότερα την αρχιτεκτονική της παγκόσμιας ασφάλειας υπό το πρίσμα της ενισχυμένης στρατηγικής σχέσης Ρωσίας – Κίνας – Ινδίας. Εξάλλου ο μόνος λόγος που ο Αμερικανός πρόεδρος παραμένει ενεργός διπλωματικά στο ουκρανικό ζήτημα είναι μόνο το Nobel Ειρήνης. Δείχνει να έχει αποδεχθεί πως η λύση στην Ουκρανία θα έλθει με στρατιωτικά μέσα, όπως έχει δηλώσει ο Putin.
Ο «καυτός» διάλογος του Trump με τους Ευρωπαίους
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του ξένου Τύπου η τηλεδιάσκεψη του Trump με τους Ευρωπαίους ηγέτες στις 4/9/2025 υπήρξε τεταμένη. Οι Ευρωπαίοι περίμεναν σαφείς δεσμεύσεις για νέες κυρώσεις, αλλά ο Λευκός Οίκος παρέμεινε ασαφής.
Αν και υπήρξε συζήτηση για τη δημιουργία κοινής ομάδας εργασίας, ο Trump δεν δεσμεύτηκε ρητά.
Η διστακτικότητα αυτή συνδέεται με την εκτίμησή του ότι περαιτέρω κυρώσεις και περιορισμοί προς τη Μόσχα θα μπορούσαν να «ανατινάξουν» τις προσπάθειες ειρηνικής διευθέτησης. Παράλληλα, δεν επιθυμεί να θυσιάσει την προσωπική του σχέση με τον Putin, η οποία, σύμφωνα με το CNN, δείχνει να παραμένει σε υψηλό επίπεδο.
Στην Ευρώπη το πολεμικό βάρος
Αξιοσημείωτη είναι η ρητορική του Trump που εστιάζει στην Ευρώπη ως βασικό εμπόδιο στη διαδικασία ειρήνευσης.
Ο Αμερικανός πρόεδρος κατηγόρησε ευθέως τους Ευρωπαίους ότι συνεχίζουν να αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο –έστω και μέσω τρίτων χωρών, όπως η Ινδία–, κάτι που, κατά τον ίδιο, ενισχύει τη ρωσική πολεμική μηχανή.
Επιπλέον, ζήτησε από τους Ευρωπαίους ηγέτες να στραφούν εναντίον της Κίνας, απαιτώντας μεγαλύτερη οικονομική πίεση, αίτημα που οι Βρυξέλλες θεωρούν εξαιρετικά δύσκολο έως ανέφικτο, δεδομένης της εξάρτησης της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Οι Πρόθυμοι θα στείλουν πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στην Ουκρανία αλλά όχι στρατό
Η Συμμαχία των Προθύμων κατά τη σύνοδο του Παρισιού στις 4/9 και την ψυχρολουσία της επικοινωνίας με Trump έλαβε δύο σημαντικές αποφάσεις για το ουκρανικό ζήτημα, από τις οποίες μόνο η μία δείχνει πως θα υλοποιηθεί.
Αποφάσισε την αποστολή πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς στην Ουκρανία και τη συγκρότηση στρατιωτικού σώματος από τα κράτη – μέλη δήθεν για την διασφάλιση μίας εκεχειρίας ή μίας ειρηνευτικής συμφωνίας.
Θεωρείται πάντως απίθανο να αποσταλεί στρατιωτική δύναμη – αν και ο Macron έκανε λόγο για συμμετοχή 26 κρατών – από τη στιγμή μάλιστα που η Ρωσία προειδοποίησε πως θα αποτελέσει νόμιμο στόχο. Οι ΗΠΑ από την πλευρά τους μέσω του ειδικού απεσταλμένου Steve Witkoff, συμμετείχαν σε συζητήσεις με υποστηρικτικό ρόλο— δηλαδή έτοιμοι να παρέμβουν με αεροπορική ή πληροφοριακή υποστήριξη, αλλά χωρίς να δεσμεύονται άμεσα σε αποστολή μονάδων. Σύμφωνα με τον Vladimir Putin, τα δυτικά στρατεύματα είναι μια από τις βασικές αιτίες της εμπλοκής της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.
Και αν ληφθούν αποφάσεις που θα οδηγήσουν σε μακροπρόθεσμη ειρήνη, τότε «δεν υπάρχει νόημα για την παρουσία τους στο έδαφος της Ουκρανίας».
Η Ευρώπη δεν είναι σε θέση να διαμορφώσει ανεξάρτητα έναν στρατιωτικό προϋπολογισμό και κανονισμούς, καθώς εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις Ηνωμένες Πολιτείες τόσο στις πληροφορίες όσο και στη διοικητική μέριμνα, την αεροπορία και την αεράμυνα. Και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα πολεμήσουν με τη Ρωσία.
Αντίθετα, ο Trump θα αποσύρει στρατεύματα από την Ευρώπη, η χρηματοδότηση των στρατιωτικών δυνάμεων της Βαλτικής έχει ήδη μειωθεί. Η προσπάθεια της Ευρώπης να επιδείξει ισχύ χωρίς πραγματικά να τη διαθέτει, προκαλεί μόνο χλευασμό και περιφρόνηση.
Ο τρομερός συμβολισμός της φωτογραφίας του Trump με τον Putin
Δεν πέρασε απαρατήρητο από τους γεωπολιτικούς αναλυτές το γεγονός πως ο Trump μετά τον έντονο διάλογο που είχε με τους Ευρωπαίους ηγέτες ανέβασε στο δίκτυο Truth Social μία φωτογραφία από τη συνάντηση με τον Putin στην Αλάσκα.
Πρόκειται για μία ακόμη ένδειξη της ιδιαίτερης σχέσης του με τον Ρώσο ηγέτη και αποτυπώνει τη δυναμική των εξελίξεων στον γεωπολιτικό στίβο. Η εικόνα αυτή λειτουργεί ως ισχυρό συμβολικό στοιχείο: η θερμή χειραψία και η ιδιαίτερη υποδοχή στέλνουν σαφές μήνυμα για τη στάση του Trump απέναντι στον Putin. Πρόκειται για κάτι περισσότερο από μία απλή εικόνα: λειτουργεί ως ένδειξη ότι ο Trump δίνει στον Putin το «προνόμιο» ενός σημαίνοντος συνομιλητή.
Αυτό έχει προκαλέσει εντάσεις, ειδικά στην Ουκρανία και στην ΕΕ, η οποία βλέπει τη στάση αυτή ως υπονόμευση ενότητας και απόφασης απέναντι στη Ρωσία.
Νέα συνάντηση με τον Putin
Λίγο μετά την τηλεδιάσκεψη με τους Ευρωπαίους, ο Trump ανακοίνωσε την πρόθεσή του να έχει νέα επικοινωνία με τον Ρώσο πρόεδρο. Από την πλευρά της Μόσχας, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Dmitry Peskov, μίλησε για «διαρκείς επαφές» και άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο άμεσης διμερούς συνάντησης, όπως είχε γίνει στις 15 Αυγούστου στην Αλάσκα.
Το Κρεμλίνο δείχνει να εκτιμά την πιο ρεαλιστική προσέγγιση του Trump, η οποία εστιάζει στο εμπόριο και όχι στη στρατιωτική αντιπαράθεση.
Η αδυναμία της Ευρώπης
Η στάση της Ευρώπης αναδεικνύει μια σειρά αδυναμιών:
1. Έλλειψη ενιαίας γραμμής – Χώρες όπως η Ουγγαρία και η Σλοβακία διαφοροποιούνται συστηματικά από τη γενική κατεύθυνση της Ε.Ε.
2. Στρατιωτική εξάρτηση από τις ΗΠΑ – Η ΕΕ αδυνατεί να δημιουργήσει αυτόνομη στρατιωτική ισχύ, εξαρτώμενη από αμερικανική τεχνολογία, πληροφορίες και υποδομές.
3. Πολιτική φθορά – Η αδυναμία αποτελεσματικής δράσης οδηγεί σε μείωση της δημοτικότητας Ευρωπαίων ηγετών όπως ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron, ο Βρετανός πρωθυπουργός Keir Starmer και ο Γερμανός καγκελάριος Friedrich Merz.
Η εικόνα μιας Ευρώπης που θέλει αλλά δεν μπορεί, ενισχύει την πεποίθηση ότι χωρίς τις ΗΠΑ –και ειδικά χωρίς τη βούληση του Trump– η στρατηγική της ΕΕ είναι καταδικασμένη.
Η θέση της Ουκρανίας
Ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky, παρά τις πιέσεις του, έλαβε ξανά μόνο υποσχέσεις και όχι απτά αποτελέσματα. Η στρατηγική του για ισχυροποίηση της ουκρανικής άμυνας δεν φαίνεται να βρίσκει ανταπόκριση, ενώ ο Putin διαμηνύει ότι ειρήνη μπορεί να υπάρξει μόνο με ρωσικούς όρους. Η σύγκριση με τη Γεωργία, που μετά τον πόλεμο του 2008 ακολούθησε έναν δρόμο συμβιβασμού, αναδύεται ως πιθανό «μοντέλο» για το μέλλον της Ουκρανίας.
Σε αυτό το σενάριο, η χώρα παραμένει ως κράτος, αλλά με σοβαρούς περιορισμούς και ενδεχομένως αλλαγή πολιτικής ηγεσίας.
Η τρέχουσα συγκυρία δείχνει ότι το κλειδί της ειρήνης στην Ουκρανία δεν βρίσκεται στην Ευρώπη, αλλά στον άξονα Ουάσινγκτον – Μόσχας. Ο Trump με την ιδιότυπη διπλωματία του, επιχειρεί να συνδυάσει τα αμερικανικά συμφέροντα με μια προσέγγιση που δεν αποκλείει τον διάλογο με τη Ρωσία. Αντίθετα, η Ευρώπη εμφανίζεται διχασμένη, αδύναμη και ανίκανη να ασκήσει ουσιαστική πίεση. Σε αυτό το πλαίσιο, η Ουκρανία κινδυνεύει να μετατραπεί σε παράπλευρη απώλεια της γεωπολιτικής σκακιέρας, με το μέλλον της να θυμίζει ολοένα και περισσότερο την περίπτωση της Γεωργίας.
