Νέα στοιχεία φέρνουν στο φως τον τρόπο με τον οποίο οργανωμένα κυκλώματα διακινητών λειτουργούν σχεδόν ανενόχλητα, προωθώντας μετανάστες από το Τομπρούκ της Λιβύης προς την Κρήτη και τη Γαύδο ακόμη και μέσα στον χειμώνα, αποκαλύπτοντας το βάθος της αποτυχίας της κυβερνητικής πολιτικής στη φύλαξη συνόρων και στην αποτροπή παράνομων δικτύων. Σε διάφορα βίντεο που κυκλοφορούν, καταγράφεται με ωμό τρόπο η λειτουργία ενός χώρου συγκέντρωσης μεταναστών στις ακτές του Τομπρούκ, από όπου αναχωρούν μεγάλα αλιευτικά και λέμβοι με προορισμό την Ελλάδα, σε μια διαδικασία που θυμίζει κανονική γραμμή μεταφοράς και όχι μεμονωμένα περιστατικά.
Αποτυπώνεται η ψυχρή οργάνωση των διακινητών, οι οποίοι δίνουν οδηγίες στους ανθρώπους να κάθονται στοιβαγμένοι σε προκαθορισμένα σημεία, περιμένοντας τη σειρά τους για επιβίβαση. Η εικόνα αυτή δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας: πρόκειται για μια επαναλαμβανόμενη, καλά δομημένη και πλήρως ελεγχόμενη επιχείρηση, που λειτουργεί με ακρίβεια και συνέχεια, ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες και τους κινδύνους της θάλασσας.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα κυκλώματα έχουν αναπτύξει μια πλήρη αλυσίδα μεταφοράς, με φορτηγά να μεταφέρουν μεγάλα ξύλινα σκάφη στις ακτές της Λιβύης, παρόμοια με εκείνα που καταλήγουν σε Κρήτη και Γαύδο. Τα ταξίδια πραγματοποιούνται κυρίως τη νύχτα, συχνά υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, αυξάνοντας δραματικά τον κίνδυνο για εκατοντάδες ανθρώπους. Παρ’ όλα αυτά, μέσα σε μόλις τέσσερα εικοσιτετράωρα, τέσσερα διαφορετικά σκάφη έφτασαν στην ελληνική επικράτεια μεταφέροντας περισσότερους από 700 μετανάστες, γεγονός που αποτυπώνει τη σταθερότητα και την ένταση των ροών.
Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί το περιστατικό αλιευτικού σκάφους με 540 επιβαίνοντες, το οποίο έμεινε ακυβέρνητο ανοιχτά της Κρήτης. Το πλοίο είχε αποπλεύσει από το Τομπρούκ λίγες ημέρες νωρίτερα, με τους επιβαίνοντες να έχουν καταβάλει χιλιάδες ευρώ ο καθένας για το ταξίδι. Η διάσωση πραγματοποιήθηκε οριακά, όταν το σκάφος βρέθηκε ανοιχτά της Γαύδου, ενώ συνελήφθησαν φερόμενοι διακινητές, σε μια ακόμη υπόθεση που αναδεικνύει ότι η δράση των κυκλωμάτων συνεχίζεται απρόσκοπτα.
Αντίστοιχα περιστατικά καταγράφονται σχεδόν καθημερινά, με διασώσεις μικρότερων ομάδων μεταναστών από λέμβους που ξεκινούν από το ίδιο σημείο της Λιβύης, πάντα νύχτα και πάντα με αυξημένο ρίσκο. Γυναίκες που δεν γνωρίζουν κολύμπι, παιδιά και βρέφη στοιβάζονται σε ακατάλληλα σκάφη, την ώρα που το Τομπρούκ έχει μετατραπεί σε κομβικό σημείο εκκίνησης μιας επικίνδυνης αλλά εξαιρετικά επικερδούς διαδρομής.
Η εικόνα αυτή εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την κυβερνητική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας και προσωπικά του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος εδώ και χρόνια υπόσχεται «αποτελεσματική φύλαξη συνόρων» και «αποτροπή», ενώ στην πράξη οι ροές όχι μόνο συνεχίζονται, αλλά αποκτούν χαρακτηριστικά μονιμότητας. Τα κυκλώματα διακινητών φαίνεται να γνωρίζουν ότι η ελληνική πλευρά δεν διαθέτει ούτε επαρκή αποτρεπτική στρατηγική ούτε ουσιαστική διεθνή πίεση προς τις χώρες εκκίνησης.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση περιορίζεται σε διαχειριστικές δηλώσεις και εκ των υστέρων επιχειρήσεις διάσωσης, μετατρέποντας το μεταναστευτικό σε μόνιμη κρίση που επιβαρύνει τις τοπικές κοινωνίες και γεμίζει δομές και περιοχές χωρίς σχέδιο, χωρίς διαφάνεια και χωρίς κοινωνική συναίνεση. Η απουσία ουσιαστικής πολιτικής αντιμετώπισης αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο ενός νέου πολύνεκρου ναυαγίου, το οποίο πλέον δεν θα μπορεί να χαρακτηριστεί «ατύχημα», αλλά προβλέψιμο αποτέλεσμα μιας πολιτικής αδράνειας.
Η κατάσταση παραμένει εξαιρετικά κρίσιμη, με τις αρχές να βρίσκονται σε διαρκή επιφυλακή και τα κυκλώματα να συνεχίζουν τη δράση τους σαν να μην υπάρχει κανένα πραγματικό εμπόδιο. Όσο η κυβέρνηση Μητσοτάκη αδυνατεί ή αρνείται να αντιμετωπίσει το πρόβλημα στη ρίζα του, οι μεταναστευτικές ροές θα συνεχίσουν να διογκώνονται, οι ανθρώπινες ζωές θα τίθενται σε κίνδυνο και η χώρα θα οδηγείται σε μια διαρκή κατάσταση πίεσης, χωρίς σχέδιο, χωρίς λογοδοσία και χωρίς προοπτική ουσιαστικής λύσης.
