Μια σοβαρή καταγγελία δημοσιεύθηκε στη σελίδα Διασώστης-Πλήρωμα Ασθενοφόρου στο facebook και αφορά τη δομή της UNESCO στα Καμίνια, η οποία όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, είναι μια «υγειονομική βόμβα», καθώς «πνίγεται από κοριούς», εγκυμονώντας κινδύνους τόσο για τα πληρώματα του ΕΚΑΒ, όσο και για τα νοσοκομεία και τους φιλοξενούμενους της δομής.
Η ανάρτηση:
Η κοινωνική δομή του Ομίλου UNESCO Πειραιώς και Νήσων, στα Καμίνια του Πειραιά, η οποία δημιουργήθηκε με σκοπό την περίθαλψη και υποστήριξη αστέγων και ευάλωτων ομάδων, έχει μετατραπεί πλέον σε μια επικίνδυνη υγειονομική εστία εξάπλωσης παρασίτων και ασθενειών.
Το τεράστιο πρόβλημα με τους κοριούς που έχει πλήξει τη δομή, δεν είναι πλέον “απλή ενόχληση” αλλά ζήτημα δημόσιας υγείας. Οι πληθυσμοί κοριών έχουν κατακλύσει τα υπνωτήρια, τους κοινόχρηστους χώρους και τα στρώματα, μετατρέποντας τη διαμονή όχι μόνο σε βασανιστήριο για τους φιλοξενούμενους, αλλά και σε πηγή μετάδοσης προς άλλους κρίσιμους τομείς της κοινωνίας.
Τα πληρώματα του ΕΚΑΒ γυρνάνε σπίτι τους… με κοριούς
Καθημερινά, το ΕΚΑΒ καλείται να συνδράμει στη δομή της UNESCO για επείγοντα περιστατικά. Οι διασώστες εισέρχονται στους χώρους για να βοηθήσουν τους ασθενείς, χωρίς να είναι ενήμεροι για την έκταση της προσβολής από κοριούς. Σχεδόν κάθε εβδομάδα, πληρώματα επιστρέφουν στα σπίτια και στους σταθμούς τους με κοριούς στα ρούχα και στον εξοπλισμό τους.
Αυτό δημιουργεί:
• Κίνδυνο εξάπλωσης στα ίδια τους τα σπίτια.
• Κίνδυνο μετάδοσης στους υπόλοιπους ασθενείς που μεταφέρονται με τα ασθενοφόρα.
• Αδικαιολόγητη ψυχική και επαγγελματική επιβάρυνση σε ανθρώπους που εργάζονται ήδη σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες.
Νοσοκομεία “μολύνονται” από περιστατικά που προέρχονται από τη Δομή
Ασθενείς που μεταφέρονται από τη συγκεκριμένη δομή στα δημόσια νοσοκομεία του Πειραιά και της Αθήνας φέρουν συχνά κοριούς πάνω τους ή στα ρούχα τους, με αποτέλεσμα:
• Να μεταφέρονται τα παράσιτα στους θαλάμους νοσηλείας
• Να απαιτείται απολύμανση χώρων, αλλαγή ιματισμού και προβλήματα στη λειτουργία των νοσοκομείων
• Να κινδυνεύουν άλλοι ασθενείς και το προσωπικό από αλλεργικές αντιδράσεις, δερματικές μολύνσεις και ψυχική δυσφορία
Η κατάσταση αυτή όχι μόνο υπονομεύει την εύρυθμη λειτουργία των νοσοκομείων, αλλά εντείνει και τη δυσφορία σε ένα ήδη πιεσμένο δημόσιο σύστημα υγείας.
Κίνδυνος και για τους ίδιους τους φιλοξενούμενους και τους εργαζομένους της δομής
Οι άνθρωποι που φιλοξενούνται στη δομή, πολλοί εκ των οποίων βρίσκονται ήδη σε ευαίσθητη σωματική ή ψυχική κατάσταση, ζουν καθημερινά μέσα σε περιβάλλον προσβεβλημένο. Η συνεχής έκθεση σε τσιμπήματα, φαγούρα, αλλεργίες και έλλειψη ύπνου επιβαρύνει σοβαρά την υγεία τους.
Οι εργαζόμενοι στη δομή (κοινωνικοί λειτουργοί, καθαριστές, διοικητικοί) επίσης έρχονται καθημερινά σε επαφή με τα παράσιτα, θέτοντας εαυτούς και τις οικογένειές τους σε κίνδυνο.
Η αδιαφορία των υπευθύνων – Πού είναι ο Δήμος; Πού είναι ο Όμιλος UNESCO;
Το πρόβλημα είναι γνωστό εδώ και μήνες. Ωστόσο, δεν έχει υπάρξει σοβαρή και οργανωμένη επέμβαση για εκτεταμένη απολύμανση, έλεγχο ή πρόληψη. Ο Δήμος Πειραιά, η Περιφέρεια και ο Όμιλος UNESCO δεν έχουν επιδείξει την απαραίτητη ευαισθησία και δράση, αφήνοντας τη δομή να υποβαθμίζεται καθημερινά.
Ποιες είναι οι πιθανές λύσεις;
1. Άμεση εκκένωση και εκτεταμένη απολύμανση όλων των χώρων (υπνωτήρια, στρώματα, ντουλάπες, αποθηκευτικοί χώροι).
2. Αντικατάσταση ιματισμού και στρωμάτων που δεν απολυμαίνονται αποτελεσματικά.
3. Συστηματικός εβδομαδιαίος ψεκασμός και συμβόλαιο με εξειδικευμένη εταιρεία απολύμανσης.
4. Ενημέρωση του προσωπικού του ΕΚΑΒ και των νοσοκομείων ώστε να εφαρμόζονται πρωτόκολλα απολύμανσης μετά από μεταφορά από τη δομή.
5. Έλεγχος από τον ΕΟΔΥ και την Πολιτική Προστασία για την επικινδυνότητα του προβλήματος.
Κάλεσμα για ανάληψη ευθύνης
Η Δομή της UNESCO στα Καμίνια δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί ως υγειονομική βόμβα. Ο φορέας αλληλεγγύης έχει γίνει εστία ανασφάλειας για τους φιλοξενούμενους, τους επαγγελματίες υγείας και το σύστημα περίθαλψης.
Καλούνται οι αρμόδιοι (Δήμος Πειραιά, Όμιλος UNESCO, Περιφέρεια, Υπουργείο Υγείας) να αναλάβουν δράση τώρα.
Όχι αύριο.
Όχι μετά τον επόμενο γύρο παρασίτων που θα εξαπλωθούν παντού.
Τώρα!
