Σε μια εφιαλτική πραγματικότητα, οι Παλαιστίνιοι αγρότες στη Δυτική Όχθη ζουν έναν καθημερινό εφιάλτη, καθώς οι Ισραηλινοί έποικοι, με τη συνενοχή του στρατού, τους εμποδίζουν να συγκομίσουν τις ελιές τους, αναγκάζοντάς τους να ζήσουν υπό καθεστώς εκδίωξης και βίας.
Μια από τις πιο συγκλονιστικές ιστορίες είναι αυτή της Ουμ Σούκρι, μιας 72χρονης γυναίκας, που βλέπει τα ελαιόδεντρά της κατεστραμμένα και τα κλαδιά τους άδεια, χωρίς καρπό, έπειτα από επιθέσεις και καταπατήσεις από Ισραηλινούς εποίκους.
Η οικογένεια Σούκρι, όπως και πολλοί άλλοι Παλαιστίνιοι αγρότες, προσπαθεί να διατηρήσει τη σύνδεση με τη γη τους – γη που βρίσκεται στη Δυτική Όχθη και, σύμφωνα με διεθνές δίκαιο, ανήκει στους Παλαιστίνιους. Ωστόσο, η καθημερινή βία και η καταστροφή των καλλιεργειών τους από έποικους και στρατιώτες έχουν κάνει τη ζωή τους αφόρητη.
Στην περίπτωση της Ουμ Σούκρι, η γη της έχει «αποκοπεί» από τους περιορισμούς του Ισραήλ και τις επιθέσεις των εποίκων, που την έχουν απειλήσει και την έχουν αναγκάσει να φύγει από το σπίτι της, αφήνοντας πίσω τα δέντρα που φρόντιζε για πάνω από 50 χρόνια.
Επιθέσεις εναντίον Παλαιστινίων αγροτών κατά τη διάρκεια της συγκομιδής της ελιάς είναι καθημερινό φαινόμενο. Σύμφωνα με την Επιτροπή Αντίστασης στην Αποικιοκρατία, έχουν καταγραφεί τουλάχιστον 259 επιθέσεις εναντίον ελαιοσυλλεκτών φέτος, με αποτέλεσμα να καταστραφούν πάνω από 4.000 ελαιόδεντρα. Οι επιθέσεις έχουν αποβεί μοιραίες για πολλές οικογένειες, καθώς το εισόδημά τους εξαρτάται άμεσα από τη συγκομιδή ελιάς, η οποία είναι η «ραχοκοκαλιά» της οικονομίας της Παλαιστίνης.
Το πιο σοκαριστικό είναι η ατιμωρησία των εποίκων. Οι Ισραηλινοί στρατιώτες, αντί να προστατεύουν τους Παλαιστίνιους, συνεργάζονται με τους εποίκους ή παραμένουν αμέτοχοι, ενώ οι Παλαιστίνιοι συχνά υφίστανται ξυλοδαρμούς, προπηλακισμούς και καταστροφή της περιουσίας τους. Στο πιο πρόσφατο περιστατικό, βίντεο δείχνουν Ισραηλινούς στρατιώτες να κλέβουν ελιές από χωράφια Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη, προκαλώντας διεθνή κατακραυγή.
Η ελαιοκαλλιέργεια, που αποτελεί σύμβολο της σύνδεσης των Παλαιστινίων με τη γη τους, έχει γίνει σύμβολο αντίστασης. Οι άνθρωποι όπως ο Σεχαντέχ Σούκρι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να αντισταθούν, παρά τις απειλές, τα κλειστά στρατιωτικά σημεία και τη συνεχιζόμενη καταπίεση. «Η ζωή ενός Παλαιστινίου δεν αξίζει τίποτα», δήλωσε με απόγνωση ένας αγρότης που έπεσε θύμα βίας από εποίκους και στρατιώτες.
