Η Αφροδίτη αναφέρεται εδώ και χρόνια ως «δίδυμη της Γης», αλλά πολλοί άνθρωποι τη θεωρούσαν μια έρημη, καυτή ερημιά.
Αλλά μια πρόσφατη ανακάλυψη της NASA διέψευσε αυτή την άποψη, δείχνοντας ότι η Αφροδίτη δεν είναι γεωλογικά νεκρή.
Σημαντική γεωλογική δραστηριότητα εξακολουθεί να συμβαίνει στην Αφροδίτη, σύμφωνα με νέα ανάλυση δεδομένων ραντάρ και βαρύτητας από το διαστημόπλοιο Magellan της NASA.
Υπό την καθοδήγηση του Gael Cascioli του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ και του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA, η μελέτη προσφέρει ζωτικές νέες πληροφορίες σχετικά με τις υποεπιφανειακές διεργασίες του πλανήτη.
Η εξέλιξη της Αφροδίτης, του δεύτερου πλανήτη από τον Ήλιο, διαφέρει σημαντικά από αυτήν της Γης. Με σύννεφα θειικού οξέος και κυρίως διοξειδίου του άνθρακα, η πυκνή ατμόσφαιρά της παράγει ένα ανεξέλεγκτο φαινόμενο του θερμοκηπίου που αυξάνει τις θερμοκρασίες της επιφάνειας στους 900°F (475°C).
Παρά τη μεγαλύτερη απόσταση της Αφροδίτης από τον Ήλιο, αυτές οι σκληρές συνθήκες την καθιστούν τον πιο καυτό πλανήτη στο ηλιακό μας σύστημα, ακόμη πιο καυτό από τον Ερμή.
Οι επιστήμονες πίστευαν ότι η Αφροδίτη δεν είχε ενεργές γεωλογικές διεργασίες για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ωστόσο, η ομάδα του Cascioli βρήκε ισχυρές αποδείξεις συνεχούς τεκτονικής δράσης.
Ο θερμός μανδύας της Αφροδίτης προκαλεί επιφανειακές κινήσεις, παρόλο που δεν έχει τις ίδιες τεκτονικές πλάκες με τη Γη.
Μεγάλες κυκλικές ουλές, γνωστές ως στέμματα, οι οποίες δημιουργούνται συχνά από την άνοδο του μάγματος, ανακαλύφθηκαν από σαρώσεις ραντάρ από το τροχιακό σκάφος Magellan, το οποίο χαρτογράφησε σχεδόν το 98% της επιφάνειας μεταξύ 1990 και 1994. Μια δυναμική, συνεχώς μεταβαλλόμενη επιφάνεια υποδηλώνεται από το γεγονός ότι πολλές από αυτές τις στέμματα βρίσκονται πάνω από τα ενεργά λοφία του μανδύα.
Επιπλέον, τα δεδομένα ραντάρ του Magellan αποκάλυψαν στοιχεία ηφαιστειακών εκρήξεων, συμπεριλαμβανομένων νέων ροών λάβας που ανακαλύφθηκαν γύρω από το Sif Mons και μιας αύξησης της δραστηριότητας ηφαιστειακών αεραγωγών κοντά στο Maat Mons.
Αυτές οι εκρήξεις είναι διαφορετικές από εκείνες στη Γη επειδή το μάγμα της Αφροδίτης αναβλύζει αργά απουσία νερού για να λιπάνει ρωγμές, σχηματίζοντας τεράστιες πεδιάδες λάβας αντί για εκρηκτικούς κώνους.
Δεδομένης της ενεργού γεωλογίας της, η Αφροδίτη μπορεί να έχει βιώσει μια διαδικασία ανακύκλωσης του φλοιού παρόμοια με αυτή της πρώιμης Γης πριν από την εμφάνιση της σύγχρονης τεκτονικής των πλακών.
Ακόμα πιο λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τη γεωλογική δραστηριότητα της Αφροδίτης θα είναι διαθέσιμες από μελλοντικές αποστολές, όπως η VERITAS της NASA το 2031, η οποία θα προσφέρει μια ματιά στο μακρινό παρελθόν του πλανήτη και στην ικανότητά του να διατηρεί ένα περιβάλλον που μοιάζει περισσότερο με τη Γη.
Κάποτε πιστεύαμε ότι ήταν ένα παγωμένο απομεινάρι του παρελθόντος, η Αφροδίτη είναι πολύ πιο δυναμική από ό,τι περίμενε κανείς.
Τα μυστήριά της μόλις τώρα έρχονται στο φως.
