Ενθουσιασμός επικρατεί στην επιστημονική κοινότητα από την ανακάλυψη ενός κρατήρα, ότι μόνο εξαιτίας του εντυπωσιακού μεγέθους του, αλλά επειδή αποτελεί ένα από τα καλύτερα διατηρημένα αποδεικτικά στοιχεία εξωγήινης πρόσκρουσης.
Ο κρατήρας Jinlin, με διάμετρο 900 μέτρων, εξαιρετικά καλά διατηρημένος και κρυμμένος βαθιά μέσα σε διαβρωμένο γρανίτη, αποκαλύπτει με απροσδόκητο τρόπο πώς τα ουράνια σώματα έχουν επηρεάσει τον πλανήτη μας, και είναι πιο πρόσφατος από ό,τι φανταζόμασταν.
Ο κρατήρας, που βρίσκεται στο Zhaoqing της επαρχίας Guangdong, έχει καταφέρει να διατηρηθεί σε εξαιρετικά καλή κατάσταση παρά την πάροδο του χρόνου και τις ακραίες καιρικές συνθήκες της περιοχής.
Η απρόβλεπτη ανακάλυψη
Ο κρατήρας Jinlin εντοπίστηκε από μια ομάδα γεωλόγων από τη Σαγκάη και το Γκουάνγκτζου της Κίνας. Σύμφωνα με τη μελέτη τους, που δημοσιεύθηκε στο Matter and Radiation at Extremes εκτιμάται ότι σχηματίστηκε κάποια στιγμή κατά την πρώιμη έως μέση Ολόκαινη περίοδο, η οποία ξεκίνησε περίπου 11.700 χρόνια πριν.
Με διάμετρο 900 μέτρων, κατέχει πλέον τον τίτλο του μεγαλύτερου γνωστού σημείου πρόσκρουσης από αυτή την περίοδο, ξεπερνώντας εύκολα τον κρατήρα Μάτσα της Ρωσίας, ο οποίος έχει διάμετρο μόλις 300 μέτρων.
Η διατήρηση του κρατήρα είναι επίσης κάπως ασυνήθιστη, καθώς η περιοχή πλήττεται από μουσώνες, έντονες βροχοπτώσεις και υγρασία — συνθήκες που συνήθως επιταχύνουν τη διάβρωση. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το παχύ στρώμα από διαβρωμένο γρανίτη που περιβάλλει την κοιλότητα έχει συμβάλει στην προστασία του.
Αυτό που κάνει τον κρατήρα Jinlin να ξεχωρίζει, όμως, είναι τα στοιχεία που περιέχει και που επιβεβαιώνουν την εξωγήινη προέλευσή του. Κατά την εξέταση της δομής του, η ερευνητική ομάδα ανακάλυψε ότι:
«Στη Γη, η δημιουργία επίπεδων παραμορφώσεων στον χαλαζία οφείλεται μόνο σε έντονα κρουστικά κύματα που προκαλούνται από την πρόσκρουση ουράνιων σωμάτων, και η πίεση που απαιτείται για τη δημιουργία τους κυμαίνεται από 10 έως 35 gigapascals, ένα κρουστικό φαινόμενο που δεν μπορεί να προκληθεί από καμία γεωλογική διαδικασία της ίδιας της Γης».
Όπως εξηγεί ο Μινγκ Τσεν, αυτά είναι κρουστικά κύματα που μπορούν να δημιουργηθούν μόνο από ουράνια σώματα, όπως οι μετεωρίτες. Αν και ο μετεωρίτης που προκάλεσε την πρόσκρουση δεν έχει ακόμη αναλυθεί πλήρως, ένας κομήτης παρόμοιου μεγέθους θα είχε δημιουργήσει μια τρύπα τουλάχιστον δέκα φορές μεγαλύτερη από αυτή του Jinlin, καθιστώντας την εξήγηση του μετεωρίτη πολύ πιο πιθανή.
Το ερώτημα αν ο μετεωρίτης ήταν από σίδηρο ή πέτρα παραμένει προς το παρόν αναπάντητο…
