Με ποιο τρόπο η Ινδία μπορεί να πάρει το πάνω χέρι στη σύγκρουση με το Πακιστάν εκμεταλλευόμενη το νερό
Μια ανάσα από τη γενικευμένη σύρραξη βρίσκεται η Ινδία με το Πακιστάν, καθώς η μια πλευρά στοχοποιεί ισλαμικά κέντρα στο Πακιστάν ενώ το Ισλαμαμπάντ υπόσχεται αντίποινα για τις στρατιωτικές επιθέσεις της Ινδίας που σκότωσαν δεκάδες ανθρώπους σε όλη τη χώρα.
Ωστόσο, κομβικό ρόλο και ενδεχομένως «άσο στο μανίκι» της Ινδίας θα αποτελέσει το νερό το οποίο μπορεί να εκμεταλλευτεί σαν διπλωμαικό όπλο για ασφυκτική πίεση στο Πακιστάν.
Η Ινδία αποφάσισε να αποσυρθεί από τη Συνθήκη των Υδάτων του Ινδού, κάτι που θα μπορούσε ενδεχομένως να σηματοδοτήσει ένα σημαντικό σημείο καμπής στον τρόπο με τον οποίο οι δύο γείτονες διαχειρίζονται έναν ουσιαστικό κοινό πόρο μεταξύ τους.
Η Συνθήκη για το Νερό του Ινδού, η οποία συνήφθη με τη μεσολάβηση της Παγκόσμιας Τράπεζας το 1960, επιτρέπει την κοινή χρήση των υδάτων ενός συστήματος ποταμών που αποτελεί σανίδα σωτηρίας και για τις δύο χώρες. Η συνθήκη έχει επιβιώσει από δύο πολέμους μεταξύ των χωρών, το 1965 και το 1971, και μια μεγάλη συνοριακή διαμάχη το 1999.
Διέπει την κοινή χρήση της παροχής νερού από το σύστημα του ποταμού Ινδού και τους παραποτάμους του. Σύμφωνα με τη συνθήκη, η Ινδία έχει τον έλεγχο των ανατολικών ποταμών Ράβι, Σούτλετζ και Μπέας, και το Πακιστάν ελέγχει τους δυτικούς ποταμούς Τζέλουμ, Τσενάμπ και Ινδού που διασχίζουν την περιοχή του Κασμίρ.
Το Πακιστάν δήλωσε ότι η συνθήκη ήταν δεσμευτική και δεν περιείχε καμία διάταξη για μονομερή αναστολή, ενώ τη χαρακτήρισε ως «ζωτικό εθνικό συμφέρον». Η συνθήκη είναι απαραίτητη για την υποστήριξη της γεωργίας και της υδροηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα των 240 εκατομμυρίων κατοίκων. Η αναστολή της θα μπορούσε να οδηγήσει σε ελλείψεις νερού σε μια εποχή που το Πακιστάν παλεύει ήδη με την ξηρασία και τη μείωση των βροχοπτώσεων.
Αρκετά ποτάμια ρέουν από την Ινδία στο Πακιστάν, παρέχοντας ζωτικής σημασίας νερό σε περίπου το 80% των αγροκτημάτων εκεί. Οι ηγέτες του Πακιστάν είχαν προειδοποιήσει προηγουμένως ότι οποιαδήποτε προσπάθεια διακοπής της ροής του νερού «θα θεωρηθεί ως πράξη πολέμου».
Εν τω μεταξύ, το Ισλαμαμπάντ προειδοποίησε ότι θα μπορούσε να αναστείλει τη Συμφωνία Σίμλα, μια σημαντική ειρηνευτική συνθήκη που υπογράφηκε μετά τον πόλεμο Ινδίας-Πακιστάν του 1971 που έληξε με την απόσχιση του Μπαγκλαντές από το Πακιστάν. Με βάση τη συμφωνία, η Ινδία και το Πακιστάν καθιέρωσαν τη Γραμμή Ελέγχου, η οποία προηγουμένως ονομαζόταν Γραμμή Κατάπαυσης του Πυρός, ένα εξαιρετικά στρατιωτικοποιημένο de facto σύνορο που χωρίζει το αμφισβητούμενο Κασμίρ μεταξύ των χωρών. Δεσμεύτηκαν επίσης να επιλύσουν τις διαφορές τους μέσω διμερών διαπραγματεύσεων.
