15η Νοεμβρίου 1983, γράφεται με μελανά γράμματα, άλλη μια σκοτεινή σελίδα της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας. Ο Ραούφ Ντεκτάς προχωρεί στην παράνομη ανακήρυξη της “Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου”. Το γεγονός, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε τη διεθνή καταδίκη. Το ψευδοκράτος, αναγνωρίζεται μόνο από την Τουρκία και παραμένει μέχρι σήμερα μια οντότητα που δημιουργήθηκε μέσα από τη βία και την παραβίαση του διεθνούς δικαίου.
Η διακήρυξη της 15ης Νοεμβρίου, αποτελούσε μια ξεκάθαρη δήλωση της Τουρκίας πως ούτε σέβεται την διεθνή νομιμότητα, ούτε δέχεται να παραιτηθεί από τις κεκτημένες της θέσεις, όσο κι αν αυτές βασίζονται στην παρανομία. Παρά την επίφαση αυτονομίας, η ψευδοκυβέρνηση παραμένει το αντίθετο όσων διακηρύσσει: ένα φερέφωνο στα χέρια της Άγκυρας, από την οποία εξαρτάται στρατιωτικά, οικονομικά και πολιτικά.
Η Διεθνής Κοινότητα, πώς κινητοποιείται απέναντι στην κατάπτυστη πράξη των Τούρκων; Ο ΟΗΕ, αντιτίθεται ή σφυρίζει αδιάφορα ; Σταθερός, καθώς είναι στην διπλωματική τακτική του, αρκείται στα φαιδρά ψηφίσματα καταδίκης, αδιαφορώντας με ελαφρά την καρδίαν για το κυπριακό και συγκαλύπτοντας στην Τουρκία. Η δική μας πολιτική ηγεσία, δείχνει να κήδεται των εθνικών προβλημάτων μας; Βεβαίως. Τόσο, που υπουργοί μας υποκλίνονται στον σουλτάνο, πλήττοντας, έτσι, την εθνική μας αξιοπρέπεια και την αίσθηση σεβασμού προς τους Έλληνες πολίτες. Με αυτά τα μέτρα και σταθμά, λοιπόν, την παθητικότητα των κυβερνώντων προσώπων απέναντι σε αυτό το παράνομο μόρφωμα, σύντομα θα σημάνει η δρομολόγηση της ολιστικής διχοτόμησης της Μεγαλονήσου.
42 χρόνια μετά, τα πατρογονικά μας εδάφη εξακολουθούν να θεωρούνται μέρος μια αντιθεσμικής επικράτειας, ενός τουρκικού μορφώματος. Το ιδιαζόντως ειδεχθές έγκλημα της Τουρκίας, οφείλει να μην μείνει άλλο ατιμώρητο. Εμείς, δηλώνουμε εμφαντικά ότι δεν πρόκειται ποτέ να συμβιβαστούμε με την ύπαρξη οποιασδήποτε τουρκικής αρχής στο νησί μας και δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε έως την ολοκληρωτική απελευθέρωση του νησιού μας
