To σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου έπεσε και πυροδότησε μία σειρά αλλαγών, που οδήγησαν στη διάλυση της ΕΣΣΔ
Η πτώση του Τείχους του Βερολίνου, σαν σήμερα στις 9 Νοεμβρίου 1989, σηματοδότησε το τέλος του Ψυχρού Πολέμου Ανατολής – Δύσης.
Το σύμβολο διαίρεσης μιας χώρας στεκόταν επί 28 χρόνια, χωρίζοντας τη Γερμανία στα δύο.
Χτισμένο το 1961, το Τείχος του Βερολίνου, χτίστηκε για να αποκόψει τους Ανατολικογερμανούς από την υποτιθέμενη ιδεολογική μόλυνση της Δύσης και να ανακόψει το κύμα εγκατάλειψης της Ανατολικής Γερμανίας.
Εκτεινόταν σε 156,4 χιλιόμετρα, διαπερνώντας την καρδιά του Βερολίνου. Ωστόσο, όταν άνοιξαν τα σύνορα, χρειάστηκε λιγότερο από ένας χρόνος μέχρι την επανένωση της χώρας στις 3 Οκτωβρίου 1990.
Σήμερα έχουν απομείνει μόνο μερικά τμήματα του τείχους, κυρίως ως τουριστικό αξιοθέατο.
Πριν την 9η Νοεμβρίου
Τον Σεπτέμβριο του 1989, ξεκίνησαν εβδομαδιαίες διαδηλώσεις στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου στη Λειψία, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της τότε Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Αυτές οι «Διαδηλώσεις της Δευτέρας» συγκέντρωσαν όλο και μεγαλύτερη δυναμική και τελικά μεταφέρθηκαν στο Βερολίνο. Αυτό κορυφώθηκε στις 4 Νοεμβρίου με μια μαζική διαμαρτυρία πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπων στη δημόσια πλατεία Alexanderplatz, αναγκάζοντας την κυβέρνηση σε απάντηση.
Στις 6 Νοεμβρίου σε συνέντευξη Τύπου από τον ανεπίσημο εκπρόσωπο του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ενότητας της Γερμανίας (το κυβερνών κόμμα της Ανατολικής Γερμανίας), Günter Schabowski, λόγω μίας γλωσσικής σύγχυσης επικράτησε η άποψη τό τα σύνορα θα άνοιγαν τελείως.
Τα νέα διαδόθηκαν, ο κόσμος άρχισε να συγκεντρώνεται στο τείχος, απαιτώντας να τον αφήσουν να περάσει. Συγκλονισμένος από τον αριθμό των ανθρώπων, ο Harald Jäger, διοικητής ενός από τα κύρια συνοριακά περάσματα, άνοιξε το σημείο ελέγχου στις 9 Νοεμβρίου. Με αυτό, οι άνθρωποι άρχισαν να ρέουν ελεύθερα, σηματοδοτώντας το ουσιαστικό τέλος του Τείχους του Βερολίνου.
Τα επακόλουθα της Πτώσης
Η πτώση του Τείχους του Βερολίνου επιτάχυνε την αποσύνθεση των κομμουνιστικών κυβερνήσεων σε όλη την Ανατολική Ευρώπη. Ακολούθησε η Βελούδινη Επανάσταση στην Τσεχοσλοβακία είχε ως αποτέλεσμα την ειρηνική μετάβαση στη φιλελεύθερη δημοκρατία, καθώς και την επακόλουθη διαίρεση της χώρας σε Δημοκρατία της Τσεχίας και τη Σλοβακία. Η Βουλγαρία μεταπήδησε επίσης στη δημοκρατία το 1990. Τέλος, η Ρουμανική Επανάσταση του 1989 ήταν πιο βίαιη, με τον δικτάτορα Νικολάε Τσαουσέσκου να εκτελείται στο απόσπασμα ανήμερα των Χριστουγέννων.
Όσο για την ίδια τη Σοβιετική Ένωση, πολλές από τις βασικές δημοκρατίες που την αποτελούν, συμπεριλαμβανομένων Εσθονία, Λετονίακαι Λιθουανία, ανακηρύχθηκαν σε κρατική υπόσταση το 1990. Ωστόσο, ο πραγματικός θάνατος συνέβη όταν ο Ρώσος σφοδρός επικριτής της ΕΣΣΔ, Μπόρις Γέλτσιν, εξελέγη Πρόεδρος της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας τον Ιούνιο του 1991. Το τέλος της ρωσικής υποστήριξης προς την ΕΣΣΔ σήμαινε το ουσιαστικό τέλος της ίδιας της ΕΣΣΔ και το σοβιετικό κοινοβούλιο ψήφισε τη Σοβιετική Ένωση ως ανύπαρκτη στις 26 Δεκεμβρίου 1991.
