Επιστήμονες ανακοίνωσαν πως κατάφεραν να «φτάσουν» κοντά στο κέντρο της Γης.
Η κατανόηση της γεωλογίας, ξεκινά με τη μελέτη του μανδύα, ο οποίος διαχωρίζει τον πετρώδη φλοιό της Γης από τον λιωμένο εξωτερικό πυρήνα και αποτελεί το 70% της μάζας της Γης και το 84% του όγκου της.
Τι αποκάλυψε η γεώτρηση στην Μεσο – Ατλαντική Ράχη
Μια από τις περιοχές αυτές είναι η Μεσο-Ατλαντική Ράχη, ειδικά κοντά στον υποθαλάσσιο γεωλογικό σχηματισμό που ονομάζεται Atlantis Massif. Στη νότια πλευρά του γεωλογικού αυτού σχηματισμού βρίσκεται η Χαμένη Πόλη – ένα υδροθερμικό πεδίο – του οποίου τα υγρά από ανοιχτές οπές είναι ιδιαίτερα αλκαλικά και πλούσια σε υδρογόνο, μεθάνιο και άλλες ενώσεις του άνθρακα.
Αυτά κάνουν την περιοχή έναν ισχυρό υποψήφιο για την εξήγηση της εξέλιξης της πρώιμης ζωής στη Γη. Ακόμη η Atlantis Massif περιέχει πετρώματα από τον μανδύα της Γης που αλληλεπιδρά με το νερό της θάλασσας, σε μια διαδικασία που είναι γνωστή ως «Σερπεντινίωση», μιας διεργασία που αλλάζει τη δομή του πετρώματος και του δίνει πράσινη μορφή και εικόνα μαρμάρου.
Εκεί, 800 μέτρα νότια αυτού του πεδίου, μέλη του Διεθνούς Προγράμματος Ανακάλυψης Ωκεανών (IODP) – πάνω στο JOIDES Resolution, ένα ερευνητικό σκάφος 143 μέτρων που ενοικιάστηκε από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών των ΗΠΑ – εξήγαγαν έναν πυρήνα γεώτρησης μήκους 1.268 μέτρων που περιείχε αβυσσαίους περιδότιτες, οι οποίοι είναι τα κύρια πετρώματα που σχηματίζουν τον ανώτερο μανδύα της Γης. Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Science.
Αν και αυτό καθιστά τον συγκεκριμένο πυρήνα γεώτρησης το βαθύτερο δείγμα μανδύα που έχει ληφθεί μέχρι σήμερα, το να φτάσουν τόσο βαθιά στο πέτρωμα, δεν ήταν ο στόχος αυτής της αποστολής που κατέρριψε το ρεκόρ.
«Σχεδιάζαμε να κάνουμε γεώτρηση μόνο σε 200, γιατί αυτό ήταν το βαθύτερο σημείο που είχε καταφέρει ποτέ κανείς να φτάσει σε πέτρωμα του μανδύα», δήλωσε στη Nature ο Γιοχάν Λίσενμπεργκ, λιθολόγος στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, στο περιοδικό Nature.
Όπως εξήγησε, η γεώτρηση ήταν τόσο εύκολη που προχώρησαν τρεις φορές πιο γρήγορα απ’ το συνηθισμένο. Τελικά, η ομάδα πραγματοποίησε γεώτρηση στο εντυπωσιακό βάθος των 1.268 μέτρων και σταμάτησε μόνο λόγω του περιορισμένου χρονικού πλαισίου της αποστολής.
Ο Andrew McCaig— ένας από τους συγγραφείς της μελέτης και επιστήμονας στο πανεπιστήμιο του Leeds, ανέφερε σε άρθρο στο The Conversation ότι, σύμφωνα με την προκαταρκτική ανάλυση του πετρώματος, η σύνθεση του πυρήνα, περιέχει μια ποικιλία του περιδοτίτη – τον χαρτσβουργίτη, που σχηματίζεται μέσω μερικής τήξης του πετρώματος του μανδύα. Περιείχε επίσης πετρώματα γνωστά ως γάββροι, τα οποία είναι χονδρόκοκκα ηφαιστειακά πετρώματα. Και τα δύο αυτά πετρώματα αλληλεπιδρούν χημικά με το νερό της θάλασσας, αλλάζοντας τη σύνθεσή τους.
Ενώ ο πυρήνας είναι μια καταπληκτική ευκαιρία να μάθουμε περισσότερα για τον μανδύα της Γης, όπως και για να δούμε σε βάθος το γεωλογικό υπόστρωμα πάνω στο οποίο βρίσκεται η Χαμένη Πόλη, η αποστολή δεν ολοκλήρωσε την “μεγάλη πρόκληση” της διάσχισης της ασυνέχειας του Μοχοροβιτσίτς (Mohorovičić).
Γνωστή και ως Moho, ασυνέχεια του Μοχοροβιτσίτς αποτελεί το πραγματικό όριο ανάμεσα στον φλοιό και τον ανέγγιχτο μανδύα.
