«Αποκαλούν αυτό το μέρος το Τρίγωνο των Βερμούδων της Τρανσυλβανίας», λέει ο ξεναγός Mάριους Λάζιν. «Τόσοι πολλοί άνθρωποι έχουν εξαφανιστεί εδώ, που κάποιοι λένε ότι είναι μια πύλη σε μια άλλη διάσταση». Αναφέρεται στο Hoia-Baciu, ένα τετραγωνικό μίλι αυτοφυούς δάσους στα περίχωρα της ρουμανικής πόλης Κλουζ-Ναπόκα. Έρχεται εδώ τρεις νύχτες την εβδομάδα τα τελευταία 12 χρόνια, αλλά ακόμη και αυτός φαίνεται λίγο ανήσυχος καθώς στρέφει τον φακό του σαν προβολέα στα μπερδεμένα τοιχώματα από φτελιές και οξιές που μας αγκαλιάζουν από όλες τις πλευρές, μοιάζοντας τόσο πυκνά που θα μπορούσαν να είναι το σύνορο ενός άγνωστου κόσμου. «Πολλοί ήρθαν εδώ και δεν βγήκαν ποτέ. Αλλά μην ανησυχείτε», προσθέτει. «Οι εκδρομές μας έχουν ποσοστό επιστροφής 100%.»
Αναφορές για παράξενα γεγονότα εδώ χρονολογούνται αιώνες πριν – το δάσος πήρε το όνομά του από έναν τοπικό βοσκό που λέγεται ότι εξαφανίστηκε στο μακρινό παρελθόν, μαζί με 200 από τα πρόβατά του. Αλλά το Hoia-Baciu προσέλκυσε τη διεθνή προσοχή το 1968, όταν ένας στρατιωτικός τεχνικός ονόματι Emil Barnea φωτογράφισε κάτι που έμοιαζε με UFO να αιωρείται πάνω από ένα κυκλικό ξέφωτο στο κέντρο του δάσους. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν, το Hoia-Baciu έχει προσελκύσει γιόγκι, σαμάνους, «ουφολόγους» και ερευνητές παραφυσικών φαινομένων από όλο τον κόσμο, οι οποίοι ήταν περίεργοι να βιώσουν την παράξενη ενέργεια που λέγεται ότι υπάρχει στο δάσος.
Μπορεί να είναι ένας από τους κορυφαίους τόπους προσκυνήματος στον κόσμο για τους λάτρεις του παραφυσικού, αλλά το δάσος απειλείται. Τα δυτικά προάστια της Κλουζ-Ναπόκα – ενός σύγχρονου τεχνολογικού κόμβου με περισσότερους από 400.000 κατοίκους, που περιγράφεται ως η Σίλικον Βάλεϊ της ανατολικής Ευρώπης – κατακλύζουν την περιοχή και οι κατασκευαστές πιέζουν για άδεια να αποψιλώσουν τα δέντρα για να χτίσουν πολυκατοικίες. Εκτός από μερικά εκτάρια που φιλοξενούν σπάνιες μεσογειακές βελανιδιές στην περιοχή, το δάσος δεν προστατεύεται επίσημα, αλλά ο ξεναγός ελπίζει ότι η εταιρεία που συνίδρυσε – το Hoia-Baciu Project – θα βοηθήσει να αλλάξει αυτό, ενθαρρύνοντας τις αρχές να αναγνωρίσουν την αξία του δάσους ως τουριστικό αξιοθέατο.
Η εταιρεία προσφέρει ημερήσιες και νυχτερινές βόλτες στο δάσος, συνεδρίες γιόγκα, διαλέξεις για παραφυσικά φαινόμενα, κυνήγι θησαυρού και παιχνίδια απόδρασης – ακόμη και, για τους ιδιαίτερα ατρόμητους, κάμπινγκ κατά τη διάρκεια της νύχτας. Μια διάσημη ιστορία από το δάσος περιγράφει ένα πεντάχρονο κορίτσι που εξαφανίζεται κατά τη διάρκεια ενός οικογενειακού πικνίκ, μόνο και μόνο για να επανεμφανιστεί πέντε χρόνια αργότερα χωρίς να θυμάται τι της είχε συμβεί, χωρίς να έχει γεράσει ούτε μια μέρα, τα ρούχα της να έχουν χάσει την παραμικρή κηλίδα βρωμιάς.
Πιο συνηθισμένες αναφορές περιγράφουν κινητά τηλέφωνα και εξοπλισμό κάμερας να κλείνουν ανεξήγητα με την είσοδο στο δάσος, ενώ οι συναισθηματικές αντιδράσεις κυμαίνονται από πλήρη τρόμο έως καταστάσεις έκστασης. Μερικοί άνθρωποι αναφέρουν ότι βλέπουν παράξενα εξανθήματα στο δέρμα τους, ακούν ψιθύρους χωρίς σώμα μέσα από τα δέντρα ή νιώθουν χέρια να τους αρπάζουν ή να τους σπρώχνουν, ακόμα και όταν είναι σίγουροι ότι είναι μόνοι.
«Πολλοί από τους παλιούς ερευνητές που ερεύνησαν το δάσος κατέληξαν σε ψυχιατρικές πτέρυγες», λέει ο Μάριος. «Το κομμουνιστικό καθεστώς τους έβαλε εκεί; Ή μήπως τους συνέβη κάτι πραγματικά, εδώ στο δάσος;». Ενώ πολλές από τις ιστορίες μπορεί να είναι μη επαληθεύσιμες, υπάρχουν πολλά γεγονότα αναμφισβήτητα παράξενα. Παντού τριγύρω υπάρχουν δέντρα των οποίων οι κορμοί είναι λυγισμένοι και στριμωγμένοι σε φανταστικά σχήματα.
Μερικά διογκώνονται προς τα έξω στη βάση, οι κορυφές τους εξαφανίζονται στη μαύρη νύχτα, έτσι ώστε να μοιάζουν με γιγάντια άγκιστρα κρέατος που κρέμονται από τον ουρανό. Άλλα πέφτουν σαν λιωμένα κεριά ή είναι λυγισμένα σε παράξενα, σπειροειδή μοτίβα. Οι ειδικοί έχουν δώσει διάφορες εξηγήσεις για τα παραμορφωμένα δέντρα: ότι οι άνεμοι των τυφώνων θα μπορούσαν να έχουν λυγίσει τα δενδρύλλια ή ότι τα φυσικά υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας στο έδαφος εξηγούν την στρεβλή ανάπτυξή τους. Οι επιστημονικές έρευνες όμως δεν έχουν αποκαλύψει ικανοποιητικά στοιχεία.
Η Τρανσυλβανία είναι γενικά ένα μέρος που διεγείρει τη φαντασία, όπου τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και λαογραφίας είναι θολά. Στις αγροτικές κοινότητες της Ρουμανία επιμένει η πίστη στους strigoi («ουρλιαχτά») – νεκροζώντανους που πίνουν αίμα και αλλάζουν μορφή, οι οποίοι σηκώνονται από τους τάφους τους για να τρομοκρατήσουν τις τοπικές κοινότητες.
Ο διάσημος βρικόλακας Κόμης Δράκουλας από το ομώνυμο γοτθικό μυθιστόρημα του Μπραμ Στόκερ συνδέεται για πάντα με την Τρανσυλβανία, και το Κάστρο Μπραν – ένα σαξονικό μονόλιθο σκαρφαλωμένο σε μια βραχώδη προεξοχή στα Καρπάθια Όρη, περίπου τέσσερις ώρες με το αυτοκίνητο νότια του Χόια-Μπάκιου -και διαφημίζεται έντονα ως «Κάστρο του Δράκουλα». Ενώ έχει ελάχιστη ομοιότητα με το σκιερό ερείπιο που περιγράφεται ως η κατοικία του Δράκουλα, και δεν υπάρχουν στοιχεία ότι ενέπνευσε τον Στόκερ, εξακολουθεί να αποτελεί σημαντικό πόλο έλξης για τους λάτρεις όλων των γοτθικών και μακάβριων πραγμάτων – ιδιαίτερα γύρω από το Halloween, όταν το κάστρο φιλοξενεί πάρτι με μεταμφιέσεις.
Hoia Baciu Forest in Romania is surrounded by legends of strange phenomena—disappearances, UFO sightings, and ghostly apparitions. This eerie woodland has intrigued people for years, but is it really as dangerous as the myths suggest? #history #romania #forest #legend #UFO #myste pic.twitter.com/Iu0gUKWxtB
— Historic Mysteries (@HistoricMystery) December 30, 2024
